Leszek Pacholski (ur. 1944)

Leszek Pacholski
Data i miejsce urodzenia

28 czerwca 1944
Korzenna

Zawód, zajęcie

inżynier, wykładowca akademicki

Tytuł naukowy

profesor nauk technicznych

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Leszek Maciej Pacholski (ur. 28 czerwca 1944 w Korzennej) – polski naukowiec, profesor nauk technicznych, wykładowca akademicki związany z Politechniką Poznańską. Specjalista w zakresie ergonomii przemysłowej.

Życiorys

Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu (1962). W 1968 ukończył studia na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Poznańskiej. W 1973 uzyskał stopień naukowy doktora, habilitował się cztery lata później. W 1986 otrzymał tytuł profesora nauk technicznych. Zawodowo związany z macierzystą uczelnią, od 1991 na stanowisku profesora zwyczajnego. W latach 1980–2001 i ponownie od 2008 do 2010 kierował Instytutem Inżynierii Zarządzania na tej uczelni. Od 2001 do 2008 był dziekanem Wydziału Informatyki i Zarządzania, a w 2010 objął stanowisko dziekana Wydziału Inżynierii Zarządzania. Był także współzałożycielem i (w drugiej połowie lat 90.) rektorem Wyższej Szkoły Komunikacji i Zarządzania w Poznaniu.

W pracy naukowej zajmuje się zagadnieniami budowy i eksploatacji maszyn oraz organizacji i zarządzania ze szczególnym uwzględnieniem kwestii ergonomii przemysłowej oraz inżynierii produkcji. Przez dwadzieścia lat był wiceprzewodniczącym Komitetu Ergonomii Polskiej Akademii Nauk, przez dwie kadencje kierował Polskim Towarzystwem Ergonomicznym (1986–1992, w latach 1992–1998 wiceprezes, otrzymał też członkostwo honorowe). Od połowy lat 80. był powoływany w skład zarządu międzynarodowego stowarzyszenia branżowego International Ergonomics Association. Jest uznawany za współtwórcę makroergonomii. Wszedł w skład rad redakcyjnych czasopism naukowych, tj. "International Journal of Human Factors in Manufacturing", "Ergonomia" oraz "Archiwum Technologii Maszyn i Automatyzacji". Był również prezesem rady nadzorczej Stoczni Szczecińskiej i następnie powstałego na jej bazie holdingu (1993–2002) oraz wiceprezesem zarządu tego przedsiębiorstwa (2002–2003). Stał również na czele Rady Ochrony Pracy (1989–1998). Brał udział w organizacji programów rozwoju przedsiębiorczości podejmowanych we współpracy z Wielkopolską Izbą Przemysłowo-Handlową oraz Agencją Rozwoju Regionalnego.

Został pierwszym przedstawicielem kraju Europy Środkowowschodniej wyróżnionym nagrodą światową International Ergonomics Association Fellow Award. Odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim (1997)[1] i Krzyżem Komandorskim (2012)[2][3] Orderu Odrodzenia Polski.

Wybrane publikacje

  • Ergonomia: praca zbiorowa (współautor), Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań 1986
  • Makroergonomia (współautor), Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań 2011
  • Procesowe, strukturalne i kooperacyjne aspekty innowacyjności organizacyjnej przedsiębiorstw (współautor), Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań 2011
  • Systemy ekspertowe i sztuczna inteligencja, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań 2012
  • Zagadnienia komparacji i syntezy niejednorodnych ocen ergonomicznych środowiska fizycznego (współautor), Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań 1986

Przypisy

  1. ↑ M.P. z 1997 r. nr 47, poz. 457
  2. ↑ M.P. z 2012 r. poz. 825
  3. ↑ Odznaczenia dla pracowników Politechniki Poznańskiej. prezydent.pl, 26 czerwca 2012. [dostęp 2012-08-14].

Bibliografia