Letnie Igrzyska Olimpijskie 1940

XII Letnie Igrzyska Olimpijskie
ilustracja
IO 1936IO 1944
Stolica igrzyskHelsinki
 Finlandia
Otwarcieodwołane
Zamknięcieodwołane

XII Letnie Igrzyska Olimpijskie (oficjalnie Igrzyska XII Olimpiady) zostały odwołane na skutek wybuchu II wojny światowej.

Początkowo miały się one odbyć w Tokio (Imperium japońskie). Po wybuchu wojny chińsko-japońskiej, Chiny złożyły w MKOlu sprzeciw wobec goszczenia igrzysk przez Japonię, jednakże 16 marca 1938 MKOl potwierdził status Tokio jako gospodarza[1]. 13 lipca 1938 Japonia, na wniosek ministerstw zdrowia, skarbu i handlu oraz spraw wewnętrznych zrezygnowała z organizacji igrzysk[1]. Jako przyczyna rezygnacji Japonii z organizacji igrzysk wymieniana jest wojna z Chinami[2][3][4], jednakże według Josepha R. Svintha to wdanie się w konflikt ze Związkiem Radzieckim spowodowało, że „japoński rząd spanikował” i postanowił wycofać się z organizacji igrzysk[1]. Później organizacja igrzysk została przekazana Helsinkom (Finlandia). Na początku stycznia 1939 komitet organizacyjny olimpiady w Helsinkach ogłosił, że dotychczas zamiar uczestnictwa w igrzyskach zgłosiło 20 państw (była wśród nich III Rzesza)[5].

Ostatecznie Igrzyska zostały odwołane z powodu rozpoczęcia II wojny światowej.

W obozie w Norymberdze-Langwasser jeńcy zorganizowali igrzyska olimpijskie, o których w 1980 powstał film fabularny „Olimpiada ’40”.

Polacy na olimpiadę helsińską

W ramach polskich przygotowań do Olimpiady helsińskiej, w 1939 r., do wybuchu II wojny światowej, odbyła się seria ślubowań zawodników nominowanych do kadry narodowej. Między innymi w maju – w budynku łódzkiej YMCA – ślubowanie złożyli na ręce dyrektora łódzkiej YMCA Alojzego Trypki oraz prezesa oddz. łódzkiego Polskiego Związku Piłki Ręcznej – Albina Grabowskiego: Władysław Król, Józef Pisarski, Bolesław Banaś i Roman Kantor[6].

Przypisy

  1. a b c David C. Earhart, Certain Victory: Images of World War II in the Japanese Media, Routledge;, 2008, ISBN 978-0765617774.
  2. Philip Barker, Tokyo 1940: A look back at the Olympic Games that never happened, www.insidethegames.biz, 11 września 2016 [dostęp 2019-03-19].
  3. Wojciech Bajak, 1940 – igrzyska, których nie było, www.rp.pl, 8 maja 2015 [dostęp 2019-03-19] (pol.).
  4. Anna Zapert, Igrzyska, których nie było, olimpijczycy za drutami, Polsat Sport [dostęp 2019-03-19] (pol.).
  5. 20 państw już zgłoszonych do igrzysk olimpijskich 1940 r.. „Gazeta Lwowska”, s. 2, nr 5 z 8 stycznia 1939. 
  6. Narodowe Arch. Cyfrowe, sygn. 1-M-889-2 (ślubowanie łódzkich olimpijczyków).

Media użyte na tej stronie

Olympic rings.svg
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic rings without rims.svg
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Poster Olympische Sommerspiele Tokio 1940.jpg
Poster der Olympischen Sommerspiele 1940 in Tokio von Wada Sanzō, veröffentlicht 1940 im offiziellen Bericht des Organisationskomitees der Spiele.