Liptovská Anna

Liptovská Anna
Ilustracja
Szkoła podstawowa
Państwo

 Słowacja

Kraj

Zilinsky vlajka.svg żyliński

Powiat

Liptowski Mikułasz

Starosta

Ivan Bella[1]

Powierzchnia

11,284[2] km²

Wysokość

640-690 m n.p.m.

Populacja
• liczba ludności


86
(31 grudnia 2017)

Nr kierunkowy

044

Kod pocztowy

032 23 (poczta Liptowska Sielnica)

Tablice rejestracyjne

LM

Położenie na mapie kraju żylińskiego
Mapa konturowa kraju żylińskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Liptovská Anna”
Położenie na mapie Słowacji
Mapa konturowa Słowacji, u góry znajduje się punkt z opisem „Liptovská Anna”
Ziemia49°08′53″N 19°28′00″E/49,148056 19,466667
Strona internetowa

Liptovská Anna (ludowo: Svätána) – wieś i gmina (obec) w powiecie Liptowski Mikułasz w kraju żylińskim na Słowacji. Powierzchnia 11,28 km².

Wieś leży w północno-zachodniej części Kotliny Liptowskiej, u podnóży Gór Choczańskich, u samego wylotu Doliny Liptowskiej Anny, 18 km od Liptowskiego Mikułasza. Zabudowania rozłożone są na wysokości 640–690 m n.p.m., wprost pod skalnymi zerwami Czerenowej.

Liptowska Anna jest typową małą wioską liptowską pochodzenia ziemiańskiego. Jej początki sięgają 1297 r. i były związane z donacją tych terenów Ładysławowi, synowi Meshego (Mieszka?). Najstarsza wzmianka o wsi Liptowska Anna i istniejącej w niej parafii pochodzi z 1332 r.

Z części wsi zwanej Ižipovské ravne pochodzi szereg znalezisk archeologicznych, w tym wiele narzędzi z epoki kamienia łupanego oraz przedmiotów brązowych należących do kultury łużyckiej i pochodzących z końca epoki brązu. Osada tej kultury znajdowała się na południowych stokach wzniesienia w widłach potoków.

Obok części dzisiejszej wsi, należącej w średniowieczu do ziemiańskich rodów Almanów, Dobáków i in., od XIII w. druga część wsi stanowiła wspólną jednostkę osadniczą z położoną nieco dalej na południe wsią Bukovina, występującą pod nazwą Podhradie (węg. Varália). Związana ona była ze służebnością wobec powstałego niedaleko Zamku Liptowskiego. Mieszkańcy zajmowali się rolnictwem, hodowlą owiec, a także wyrobem drewnianych sprzętów gospodarstwa domowego i gorzelnictwem. Wieś była znana również jako centrum wyrobu ówczesnych prymitywnych skrzypiec (gęśli). Kościół parafialny pod wezwaniem św. Anny, pochodzący z drugiej połowy XIII w. i rozbudowany ok. 1500 r. spłonął w 1805 r. i już nigdy nie został odbudowany. Do dziś zachowały się jedynie fragmenty murów. Spłonęła również drewniana dzwonnica z drugiej połowy XVIII w., stojąca przy południowym murze nawy. W 1998 r. w pobliżu tego miejsca wzniesiono nową dzwonnicę drewnianą.

Wieś posiada komunikację autobusową z Liptowskim Mikułaszem. We wsi początek szlaku turystycznego wiodącego przez Góry Choczańskie do Svoradu.

Szlak i turystyczne

szlak turystyczny zielony Liptovská Anna – PrawnaczHeliaszprzełęcz RówneŁomyMalatinská roveňSvorad

Przypisy

  1. Zoznam zvolených starostov a primátorov podľa obcí, miest a mestských častí. Štatistický úrad Slovenskej republiky, 2014. [dostęp 2017-11-26]. (słow.).
  2. Registre obnovenej evidencie pozemkov. Úrad geodézie, kartografie a katastra SR, 2017-08-10. [dostęp 2017-11-26]. (słow.).

Bibliografia

  • Hochmuth Zdenko a kolektív: Chočské vrchy – Liptovská Mara. Turistický sprievodca ČSFR č. 42, wyd. Šport, slovenské telovýchovné vydavateľstvo, Bratislava 1990.
  • Chočské vrchy. Vodná nádrž Liptovská Mara. Turistická mapa 1:50 000, wyd. VKÚ Harmanec, 1997, ISBN 80-85510-84-7.
  • Szczerba Tadeusz: Choczańskie Wierchy i okolica. Przewodnik turystyczny. Wydawnictwo Ryszard M. Remiszewski – RMR, Gliwice 2001, ISBN 83-904352-9-2.
  • Barbara Zygmańska, Góry Choczańskie. Przewodnik turystyczny, Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 2003, ISBN 83-7005-455-2, OCLC 749318301.

Media użyte na tej stronie