Lista posiadaczy WWE European Championship

WWE European Championship było tytułem mistrzowskim profesjonalnego wrestlingu promowanym przez federację World Wrestling Entertainment (poprzednio World Wrestling Federation). Tytuł został stworzony 26 lutego 1997[1]. Pierwszym mistrzem był The British Bulldog, który pokonał Owena Harta w finale turnieju[2]. Tytuł został po raz pierwszy porzucony w 1999, kiedy to Shane McMahon ukrył mistrzostwo w torbie[3]. Trzy miesiące później zostało ono odnalezione przez Mideona, który przywrócił tytuł i stał się jego kolejnym posiadaczem[4].. Tytuł ostatecznie został zdezaktywowany 22 lipca 2002, kiedy to WWE Intercontinental Champion Rob Van Dam pokonał European Championa Jeffa Hardy’ego unifikując European i Intercontinental Championship, kontynuując życiorys tego drugiego[5]. W historii było łącznie 27 mistrzów przy 37 różnych panowaniach.

WWE.com nie uznaje zwycięstwa Van Dama nad Jeffem Hardym o European Championship jako title match, jednakże na profilu RVD’ego i w oficjalnej encyklopedii WWE znajduje się wzmianka o jego panowaniu[6][7].

Historia tytułu

Nazwy

NazwaLata
WWF European ChampionshipLuty 1997 – Maj 2002
WWE European ChampionshipMaj 2002 – Lipiec 2002

Panowania

Nr.MistrzPanowanieDataDniMiejsceGalaNotkiOdn.
1The British Bulldog11997-02-26 26 lutego 1997(dts)[1]206Berlin, NiemcyRawWyemitowano 3 marca. Pokonał Owena Harta w finale turnieju.[2]
2Shawn Michaels11997-09-20 20 września 1997(dts)82Birmingham, AngliaOne Night OnlyPo wygranej stał się pierwszym Grand Slam Championem.[8]
3Triple H11997-12-22 22 grudnia 1997(dts)40Lowell, MARawWyemitowano 22 grudnia. Michaels dostał nakaz obrony tytułu przeciwko Helmsleyowi przez Komisarza WWF Sgt. Slaughtera. Michaels specjalnie przegrał ów pojedynek.[9]
4Owen Hart11998-01-20 20 stycznia 1998(dts)55Davis, CARaw is WarWyemitowano 26 stycznia. Pokonał The Artist Formerly Known As Goldust, który przebrał się za Triple H’a. Komisarz Slaughter wręczył tytuł Hartowi, gdyż uznał Goldusta jako zastępstwo Triple H’a.[10]
5Triple H21998-03-16 16 marca 1998(dts)120Phoenix, AZRaw is WarWyemitowano 17 marca[11]
6D’Lo Brown11998-07-14 14 lipca 1998(dts)63Binghamton, NYRaw is WarWyemitowano 20 lipca.[12]
7X-Pac11998-09-15 15 września 1998(dts)14Sacramento, CARaw is WarWyemitowano 21 września.[13]
8D’Lo Brown21998-09-29 29 września 1998(dts)19East Lansing, MIRaw is WarWyemitowano 5 października.[14]
9X-Pac21998-10-18 18 października 1998(dts)120Rosemont, ILJudgment Day: In Your House[15]
10Shane McMahon11999-02-15 15 lutego 1999(dts)43Birmingham, ALRaw is WarPokonał X-Paca w Tag Team matchu Shane McMahon i Kane vs. Triple H i X-Pac.[3]
—Zdezaktywowany—1999-03-30 30 marca 1999(dts)—Uniondale, NYSunday Night HeatMcMahon "przeszedł na emeryturę jako mistrz". Wyemitowano 4 kwietnia.[3]
11Mideon11999-06-21 21 czerwca 1999(dts)34Memphis, TNRaw is WarShane McMahon dał Mideonowi tytuł po tym jak znalazł go w torbie należącej do Shane’a.[4]
12D’Lo Brown31999-07-25 25 lipca 1999(dts)28Buffalo, NYFully LoadedStał się pierwszym wrestlerem posiadającym European i Intercontinental Championship w jednym czasie.[16]
13Jeff Jarrett11999-08-22 22 sierpnia 1999(dts)1Minneapolis, MNSummerSlamNa szali był również Intercontinental Championship Browna.[17]
14Mark Henry11999-08-23 23 sierpnia 1999(dts)34Ames, IARaw is WarJarrett podarował tytuł Henry’emu jako prezent za asystowanie Jarrettowi przy pokonywaniu D’Lo Browna na SummerSlam.[18]
15D’Lo Brown41999-09-26 26 września 1999(dts)30Charlotte, NCUnforgiven[19]
16The British Bulldog21999-10-26 26 października 1999(dts)47Springfield, MASmackDownWyemitowano 28 października.[20]
17Val Venis11999-12-12 12 grudnia 1999(dts)58Sunrise, FLArmageddonBył to Triple Threat match, w którym brał również udział D’Lo Brown.[21]
18Kurt Angle12000-02-08 8 lutego 2000(dts)54Austin, TXSmackDownWyemitowano 10 lutego.[22]
19Chris Jericho12000-04-02 2 kwietnia 2000(dts)1Anaheim, CAWrestleMania 2000Zdobył drugie przypięcie w two fall Triple Threat matchu przeciwko Angle’owi i Chrisie Benoit (pierwszy pin był o Intercontinental Championship); przypiął Benoit, zdobywając mistrzostwo.[23]
20Eddie Guerrero12000-04-03 3 kwietnia 2000(dts)111Los Angeles, CARaw is War[24]
21Perry Saturn12000-07-23 23 lipca 2000(dts)37Dallas, TXFully Loaded[25]
22Al Snow12000-08-29 29 sierpnia 2000(dts)48Fayetteville, NCSmackDown!Wyemitowano 31 sierpnia.[26]
23William Regal12000-10-16 16 października 2000(dts)47Detroit, MIRaw is War[27]
24Crash Holly12000-12-02 2 grudnia 2000(dts)2Sheffield, AngliaRebellion[28]
25William Regal22000-12-04 4 grudnia 2000(dts)49East Rutherford, NJRaw is War[29]
26Test12001-01-22 22 stycznia 2001(dts)69Lafayette, LARaw is War[30]
27Eddie Guerrero22001-04-01T00:00:00.001 1 kwietnia 2001(dts)23Houston, TXWrestleMania X-Seven[31]
28Matt Hardy12001-04-24 24 kwietnia 2001(dts)125Denver, COSmackDownWyemitowano 26 kwietnia.[32]
29The Hurricane12001-08-27 27 sierpnia 2001(dts)56Grand Rapids, MIRaw[33]
30Bradshaw12001-10-22 22 października 2001(dts)8Kansas City, MORaw[34]
31Christian12001-10-30 30 października 2001(dts)91Cincinnati, OHSmackDownWyemitowano 1 listopada.[35]
32Diamond Dallas Page12002-01-29 29 stycznia 2002(dts)49Norfolk, VASmackDownWyemitowano 31 stycznia.[36]
33William Regal32002-03-19 19 marca 2002(dts)20Ottawa, ONSmackDownWyemitowano 21 marca. Tytuł stał się ekskluzywny dla Raw, kiedy to Regal został przeniesiony do brandu Raw 26 marca 2002.[37]
34Spike Dudley12002-04-08 8 kwietnia 2002(dts)28Phoenix, AZRawNazwa tytułu została zmieniona na WWE European Championship w dniu 5 maja 2002.[38][39]
35William Regal42002-05-06 6 maja 2002(dts)63Hartford, CTRaw[40]
36Jeff Hardy12002-07-08 8 lipca 2002(dts)14Filadelfia, PARaw[5]
37Rob Van Dam12002-07-22 22 lipca 2002(dts)<1Grand Rapids, MIRawBył to Ladder match unifikujący European i Intercontinental Championship.[6][7][41]
—Zunifikowany—2002-07-22 22 lipca 2002(dts)—Grand Rapids, MIRawRob Van Dam zunifikował European i Intercontinental Championship, kontynuując żywot tego drugiego.[5][6][41][42]

Łączna ilość posiadań

MiejsceMistrzIlość panowańŁączna ilość dni
1The British Bulldog2253
2William Regal4179
3Triple H2160
4D’Lo Brown4140
5Eddie Guerrero2134
X-Pac2134
7Matt Hardy1125
8Christian191
9Shawn Michaels182
10Test169
11Val Venis158
12The Hurricane156
13Owen Hart155
14Kurt Angle154
15Diamond Dallas Page149
16Al Snow148
17Shane McMahon143
18Perry Saturn137
19Mideon134
Mark Henry134
21Spike Dudley128
22Jeff Hardy114
23Bradshaw18
24Crash Holly12
25Jeff Jarrett11
Chris Jericho11
27Rob Van Dam1<1

Przypisy

  1. ↑ a b History of the European Championship. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2007-08-02].
  2. ↑ a b The British Bulldog's first reign. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2007-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-09)].
  3. ↑ a b c Shane McMahon's first reign. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2007-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-16)].
  4. ↑ a b Mideon's first reign. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2007-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-09)].
  5. ↑ a b c Jeff Hardy's first reign. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2007-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-09)].
  6. ↑ a b c Rob Van Dam's first reign. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2007-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-30)].
  7. ↑ a b Brian Shields, Kevin Sullivan, WWE Encyclopedia: The Definitive Guide to World Wrestling Entertainment, (Dorling Kindersley Publishing, Incorporated, 2009), ISBN 0-7566-4190-X
  8. ↑ Shawn Michaels' first reign. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2007-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-09)].
  9. ↑ Triple H's first reign. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2007-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-10)].
  10. ↑ Owen Hart's first reign. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2007-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-06)].
  11. ↑ Triple H's second reign. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2007-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-10)].
  12. ↑ D’Lo Brown's first reign. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2007-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-18)].
  13. ↑ X-Pac's first reign. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2007-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-06)].
  14. ↑ D’Lo Brown's second reign. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2007-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-18)].
  15. ↑ X-Pac's second reign. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2007-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-06)].
  16. ↑ D’Lo Brown's third reign. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2007-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-09)].
  17. ↑ Jeff Jarrett's first reign. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2007-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-29)].
  18. ↑ Mark Henry's first reign. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2007-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-23)].
  19. ↑ D’Lo Brown's fourth reign. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2007-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-16)].
  20. ↑ The British Bulldog's second reign. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2007-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-09)].
  21. ↑ Val Venis' first reign. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2007-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-05)].
  22. ↑ Kurt Angle's first reign. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2007-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-16)].
  23. ↑ Chris Jericho's first reign. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2007-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-09)].
  24. ↑ Eddie Guerrero's first reign. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2007-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-20)].
  25. ↑ Perry Saturn's first reign. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2007-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-08)].
  26. ↑ Al Snow's first reign. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2007-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-09)].
  27. ↑ William Regal's first reign. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2007-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-23)].
  28. ↑ Crash Holly's first reign. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2007-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-16)].
  29. ↑ William Regal's second reign. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2007-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-23)].
  30. ↑ Test's first reign. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2007-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-16)].
  31. ↑ Eddie Guerrero's second reign. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2007-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-09)].
  32. ↑ Matt Hardy's first reign. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2007-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-06)].
  33. ↑ The Hurricane's first reign. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2007-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-16)].
  34. ↑ Bradshaw's first reign. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2007-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-18)].
  35. ↑ Christian's first reign. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2007-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-16)].
  36. ↑ Diamond Dallas Page's first reign. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2007-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-16)].
  37. ↑ William Regal's third reign. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2007-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-01)].
  38. ↑ European Heavyweight Title. Wrestling-titles.com. [dostęp 2007-08-02].
  39. ↑ Spike Dudley's first reign. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2007-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-16)].
  40. ↑ William Regal's fourth reign. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2007-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-23)].
  41. ↑ a b Rob Van Dam ECW 2006 profile. [w:] World Wrestling Entertainment [on-line]. [dostęp 2011-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-12-16)].
  42. ↑ Michael McAvennie, The World Wrestling Entertainment Yearbook, (Simon and Schuster, 2003), ISBN 0-7434-6373-0

Linki zewnętrzne

Posiadacze WWE European Championship
1997–1999
2000–2002
Mistrzostwa w WWE
Mistrzostwa
aktywne
Raw
SmackDown
NXT
Międzybrandowe
nieaktywne
Światowe
Kobiece
Drugorzędne
Tag Team
Wagowe
Inne
Osiągnięcia