Lista zawodowych mistrzów świata wagi ciężkiej w boksie
Waga ciężka jest klasyczną kategorią boksu zawodowego. Korzeniami sięga do lat dwudziestych XVIII wieku i walk na gołe pięści. Jej dolny limit ulegał licznym zmianom i obecnie wynosi 200 funtów (90,7 kg).
Pierwszym mistrzem świata ery nowoczesnej według Queensberry Rules został w roku 1885 Amerykanin John L. Sullivan. Praktycznie do roku 1978 był uznawany jeden uniwersalny mistrz świata. Po powstaniu nowych organizacji boksu zawodowego, każda uznaje swoich mistrzów świata i prowadzi własne listy bokserów ubiegających się o tytuł. Poniżej zestawiono mistrzów świata czterech podstawowych organizacji boksu zawodowego:
- World Boxing Association (WBA) powstała w roku 1962 na bazie istniejącej od 1921 roku National Boxing Association (NBA),
- World Boxing Council (WBC) założona w roku 1963,
- International Boxing Federation (IBF) założona w 1983,
- World Boxing Organization (WBO) założona w roku 1988.
Zdobycie tytułu | Utrata tytułu | Mistrz | Organizacja | Obrona tytułu | |
---|---|---|---|---|---|
29 sierpnia 1885 | 7 września 1892 | John L. Sullivan | Stany Zjednoczone | Uniwersalny | 0 |
Sullivan został powszechnie uznany za pierwszego mistrza świata ery nowoczesnej po pokonaniu 29 sierpnia 1885 Dominica McCaffreya[1]. | |||||
7 września 1892 | 17 marca 1897 | James J. Corbett | Stany Zjednoczone | Uniwersalny | 1 |
17 marca 1897 | 9 czerwca 1899 | Bob Fitzsimmons | Wielka Brytania | Uniwersalny | 0 |
9 czerwca 1899 | 13 maja 1905 | James J. Jeffries | Stany Zjednoczone | Uniwersalny | 7 |
Jeffries ogłosił zakończenie kariery[2]. | |||||
3 lipca 1905 | 23 lutego 1906 | Marvin Hart | Stany Zjednoczone | Uniwersalny | 0 |
Hart w pojedynku o wakujący tytuł zwyciężył Jacka Roota[3]. | |||||
23 lutego 1906 | 26 grudnia 1908 | Tommy Burns | Kanada | Uniwersalny | 11 |
26 grudnia 1908 | 5 kwietnia 1915 | Jack Johnson | Stany Zjednoczone | Uniwersalny | 8 |
5 kwietnia 1915 | 4 lipca 1919 | Jess Willard | Stany Zjednoczone | Uniwersalny | 1 |
4 lipca 1919 | 23 września 1926 | Jack Dempsey | Stany Zjednoczone | Uniwersalny | 5 |
Po powstaniu w 1921 National Boxing Association (NBA) Dempsey został pierwszym mistrzem tej organizacji po pokonaniu 2 lipca 1921 Georges’a Carpentiera. | |||||
23 września 1926 | 31 lipca 1928 | Gene Tunney | Stany Zjednoczone | Uniwersalny | 2 |
Tunney zrezygnował z obrony tytułu, ogłaszając zakończenie kariery 31 lipca 1928. | |||||
12 czerwca 1930 | 21 czerwca 1932 | Max Schmeling | Rzesza Niemiecka | Uniwersalny | 1 |
21 czerwca 1932 | 29 czerwca 1933 | Jack Sharkey | Stany Zjednoczone | Uniwersalny | 0 |
29 czerwca 1933 | 14 czerwca 1934 | Primo Carnera | Włochy | Uniwersalny | 2 |
14 czerwca 1934 | 13 czerwca 1935 | Max Baer | Stany Zjednoczone | Uniwersalny | 0 |
13 czerwca 1935 | 22 czerwca 1937 | James J. Braddock | Stany Zjednoczone | Uniwersalny | 0 |
22 czerwca 1937 | 1 marca 1949 | Joe Louis | Stany Zjednoczone | Uniwersalny | 25 |
Louis ogłosił zakończenie kariery i rezygnację z tytułu. | |||||
22 czerwca 1949 | 27 września 1950 | Ezzard Charles | Stany Zjednoczone | NBA | 3 |
27 września 1950 | 18 lipca 1951 | Ezzard Charles | Stany Zjednoczone | Uniwersalny | 4 |
Charles został uznany za mistrza uniwersalnego, pokonując 27 września 1950 jednogłośnie na punkty Joego Louisa po jego powrocie na ring[4]. | |||||
18 lipca 1951 | 23 września 1952 | Jersey Joe Walcott | Stany Zjednoczone | Uniwersalny | 1 |
23 września 1952 | 27 kwietnia 1956 | Rocky Marciano | Stany Zjednoczone | Uniwersalny | 6 |
Marciano pozostawił wakujący tytuł, ogłaszając zakończenie kariery. | |||||
30 listopada 1956 | 26 czerwca 1959 | Floyd Patterson | Stany Zjednoczone | Uniwersalny | 4 |
26 czerwca 1959 | 20 czerwca 1960 | Ingemar Johansson | Szwecja | Uniwersalny | 0 |
20 czerwca 1960 | 25 września 1962 | Floyd Patterson | Stany Zjednoczone | Uniwersalny | 2 |
25 września 1962 | 25 lutego 1964 | Sonny Liston | Stany Zjednoczone | Uniwersalny | 1 |
25 lutego 1964 | 14 września 1964 | Muhammad Ali | Stany Zjednoczone | Uniwersalny | 0 |
Muhammad Ali został pozbawiony tytułu WBA[5]. | |||||
14 września 1964 | 6 lutego 1967 | Muhammad Ali | Stany Zjednoczone | WBC | 8 |
5 marca 1965 | 6 lutego 1967 | Ernie Terrell | Stany Zjednoczone | WBA | 2 |
6 lutego 1967 | 9 maja 1967 | Muhammad Ali | Stany Zjednoczone | Uniwersalny (WBA i WBC) | 1 |
Ali został pozbawiony tytułu WBA za odmowę służby wojskowej i wyjazdu na wojnę w Wietnamie. | |||||
9 maja 1967 | 3 lutego 1970 | Muhammad Ali | Stany Zjednoczone | WBC | 0 |
Ali zrezygnował z tytułu, umożliwiając jego unifikację w pojedynku Jimmy’ego Ellisa z Joem Frazierem[5]. | |||||
27 kwietnia 1968 | 16 lutego 1970 | Jimmy Ellis | Stany Zjednoczone | WBA | 1 |
16 lutego 1970 | 22 stycznia 1973 | Joe Frazier | Stany Zjednoczone | Uniwersalny | 4 |
22 stycznia 1973 | 30 października 1974 | George Foreman | Stany Zjednoczone | Uniwersalny | 2 |
30 października 1974 | 15 lutego 1978 | Muhammad Ali | Stany Zjednoczone | Uniwersalny | 10 |
15 lutego 1978 | 18 marca 1978 | Leon Spinks | Stany Zjednoczone | Uniwersalny | 0 |
18 marca 1978 | 15 września 1978 | Leon Spinks | Stany Zjednoczone | WBA | 0 |
18 marca 1978 | 9 czerwca 1978 | Ken Norton | Stany Zjednoczone | WBC | 0 |
9 czerwca 1978 | 11 grudnia 1983 | Larry Holmes | Stany Zjednoczone | WBC | 16 |
15 września 1978 | 27 kwietnia 1979 | Muhammad Ali | Stany Zjednoczone | WBA | 0 |
20 października 1979 | 31 marca 1980 | John Tate | Stany Zjednoczone | WBA | 0 |
31 marca 1980 | 10 grudnia 1982 | Mike Weaver | Stany Zjednoczone | WBA | 2 |
10 grudnia 1982 | 23 września 1983 | Michael Dokes | Stany Zjednoczone | WBA | 1 |
23 września 1983 | 1 grudnia 1984 | Gerrie Coetzee | Związek Południowej Afryki | WBA | 0 |
11 grudnia 1983 | 21 września 1985 | Larry Holmes | Stany Zjednoczone | IBF | 3 |
9 marca 1984 | 31 sierpnia 1984 | Tim Witherspoon | Stany Zjednoczone | WBC | 0 |
31 sierpnia 1984 | 22 marca 1986 | Pinklon Thomas | Stany Zjednoczone | WBC | 1 |
1 grudnia 1984 | 29 kwietnia 1985 | Greg Page | Stany Zjednoczone | WBA | 0 |
29 kwietnia 1985 | 17 stycznia 1986 | Tony Tubbs | Stany Zjednoczone | WBA | 0 |
21 września 1985 | 19 lutego 1987 | Michael Spinks | Stany Zjednoczone | IBF | 2 |
17 stycznia 1986 | 12 grudnia 1986 | Tim Witherspoon | Stany Zjednoczone | WBA | 1 |
22 marca 1986 | 22 listopada 1986 | Trevor Berbick | Jamajka | WBC | 0 |
22 listopada 1986 | 7 marca 1987 | Mike Tyson | Stany Zjednoczone | WBC | 1 |
12 grudnia 1986 | 7 marca 1987 | James Smith | Stany Zjednoczone | WBA | 0 |
7 marca 1987 | 1 sierpnia 1987 | Mike Tyson | Stany Zjednoczone | WBA i WBC | 2 |
30 maja 1987 | 1 sierpnia 1987 | Tony Tucker | Stany Zjednoczone | IBF | 0 |
1 sierpnia 1987 | 6 maja 1989 | Mike Tyson | Stany Zjednoczone | Uniwersalny | 5 |
6 maja 1989 | 11 stycznia 1991 | Francesco Damiani | Włochy | WBO | 1 |
6 maja 1989 | 10 lutego 1990 | Mike Tyson | Stany Zjednoczone | IBF, WBA i WBC | 1 |
11 lutego 1990 | 25 października 1990 | James Douglas | Stany Zjednoczone | IBF, WBA i WBC | 0 |
25 października 1990 | 13 listopada 1992 | Evander Holyfield | Stany Zjednoczone | IBF, WBA i WBC | 3 |
11 stycznia 1991 | 24 grudnia 1991 | Ray Mercer | Stany Zjednoczone | WBO | 1 |
15 maja 1992 | 3 lutego 1993 | Michael Moorer | Stany Zjednoczone | WBO | 0 |
13 listopada 1992 | 14 grudnia 1992 | Riddick Bowe | Stany Zjednoczone | IBF, WBA i WBC | 0 |
14 grudnia 1992 | 6 listopada 1993 | Riddick Bowe | Stany Zjednoczone | IBF i WBA | 2 |
14 grudnia 1992 | 24 września 1994 | Lennox Lewis | Wielka Brytania | WBC | 3 |
7 czerwca 1993 | 29 października 1993 | Tommy Morrison | Stany Zjednoczone | WBO | 1 |
29 października 1993 | 19 marca 1994 | Michael Bentt | Stany Zjednoczone | WBO | 0 |
6 listopada 1993 | 22 kwietnia 1994 | Evander Holyfield | Stany Zjednoczone | IBF i WBA | 0 |
19 marca 1994 | 11 marca 1995 | Herbie Hide | Wielka Brytania | WBO | 0 |
22 kwietnia 1994 | 5 listopada 1994 | Michael Moorer | Stany Zjednoczone | IBF i WBA | 0 |
24 września 1994 | 2 września 1995 | Oliver McCall | Stany Zjednoczone | WBC | 1 |
5 listopada 1994 | 4 marca 1995 | George Foreman | Stany Zjednoczone | IBF i WBA | 0 |
Foreman został pozbawiony tytułu WBA za odmowę walki z oficjalnym pretendentem Tonym Tuckerem. | |||||
4 marca 1995 | 29 czerwca 1995 | George Foreman | Stany Zjednoczone | IBF | 0 |
Foreman został pozbawiony tytułu IBF. | |||||
11 marca 1995 | 1 maja 1996 | Riddick Bowe | Stany Zjednoczone | WBO | 1 |
Bowe oglosił zakończenie kariery i rezygnację z tytułu. | |||||
8 kwietnia 1995 | 7 września 1996 | Bruce Seldon | Stany Zjednoczone | WBA | 1 |
2 września 1995 | 16 marca 1996 | Frank Bruno | Wielka Brytania | WBC | 0 |
16 marca 1996 | 7 września 1996 | Mike Tyson | Stany Zjednoczone | WBC | 0 |
22 czerwca 1996 | 8 listopada 1997 | Michael Moorer | Stany Zjednoczone | IBF | 2 |
29 czerwca 1996 | 17 lutego 1997 | Henry Akinwande | Wielka Brytania | WBO | 2 |
Akinwande zdobył wakujący tytuł WBO, pokonując Jeremy'ego Williamsa przez nokaut w 3 rundzie. Zrezygnował z tytułu WBO, aby móc zmierzyć się z Lennoxem Lewisem o tytuł WBC[6]. | |||||
7 września 1996 | 24 września 1996 | Mike Tyson | Stany Zjednoczone | WBA i WBC | 0 |
Tyson zrezygnował z obrony tytułu WBC. | |||||
24 września 1996 | 9 listopada 1996 | Mike Tyson | Stany Zjednoczone | WBA | 0 |
9 listopada 1996 | 8 listopada 1997 | Evander Holyfield | Stany Zjednoczone | WBA | 2 |
7 lutego 1997 | 13 listopada 1999 | Lennox Lewis | Wielka Brytania | WBC | 6 |
28 czerwca 1997 | 26 czerwca 1999 | Herbie Hide | Wielka Brytania | WBO | 2 |
8 listopada 1997 | 13 listopada 1999 | Evander Holyfield | Stany Zjednoczone | IBF i WBA | 2 |
26 czerwca 1999 | 1 kwietnia 2000 | Witalij Kłyczko | Ukraina | WBO | 2 |
13 listopada 1999 | 29 kwietnia 2000 | Lennox Lewis | Wielka Brytania | IBF, WBA i WBC | 0 |
Lewis został pozbawiony tytułu WBA, nie przystępujac do konfrontacji z Johnem Ruizem. | |||||
1 kwietnia 2000 | 14 października 2000 | Chris Byrd | Stany Zjednoczone | WBO | 0 |
29 kwietnia 2000 | 22 kwietnia 2001 | Lennox Lewis | Wielka Brytania | IBF i WBC | 3 |
12 sierpnia 2000 | 3 marca 2001 | Evander Holyfield | Stany Zjednoczone | WBA | 0 |
14 października 2000 | 8 marca 2003 | Wołodymyr Kłyczko | Ukraina | WBO | 5 |
3 marca 2001 | 1 marca 2003 | John Ruiz | Portoryko | WBA | 2 |
22 kwietnia 2001 | 17 listopada 2001 | Hasim Rahman | Stany Zjednoczone | IBF i WBC | 0 |
17 listopada 2001 | 5 września 2002 | Lennox Lewis | Wielka Brytania | IBF i WBC | 1 |
Lennox Lewis ogłosił rezygnację z pasa IBF na podstawie umowy z promotorem Donem Kingiem, który następnie zorganizował pojedynek o wakujący tytuł pomiędzy Chrisem Byrdem i Evanderem Holyfieldem. | |||||
5 września 2002 | 6 lutego 2004 | Lennox Lewis | Wielka Brytania | WBC | 1 |
Lewis ogłosił zakończenie kariery i rezygnację z tytułu WBC. | |||||
14 grudnia 2002 | 22 kwietnia 2006 | Chris Byrd | Stany Zjednoczone | IBF | 4 |
1 marca 2003 | luty 2004 | Roy Jones Jr. | Stany Zjednoczone | WBA | 0 |
Roy Jones Jr. zrezygnował 20 lutego 2004 z obrony tytułu WBA, wybierając kontynuację kariery w wadze półciężkiej. | |||||
8 marca 2003 | luty 2004 | Corrie Sanders | Południowa Afryka | WBO | 0 |
Sanders zrezygnował z obrony tytułu WBO, aby walczyć o wakujący tytuł federacji WBC[7]. | |||||
luty 2004 | 17 grudnia 2005 | John Ruiz | Portoryko | WBA | 3 |
Ruiz pokonał 13 grudnia 2003 Hasima Rahmana i został tymczasowym mistrzem WBA[8]. Po rezygnacji z tytułu przez Roya Jonesa Jr został awansowany na mistrza regularnego. 30 kwietnia 2005 przegrał z Jamesem Toneyem, który został jednak zdyskwalifikowany po kontroli antydopingowej, a tytuł 17 maja przywrócono Ruizowi[9]. | |||||
10 kwietnia 2004 | 1 kwietnia 2006 | Lamon Brewster | Stany Zjednoczone | WBO | 3 |
24 kwietnia 2004 | listopad 2005 | Witalij Kłyczko | Ukraina | WBC | 1 |
Witalij Kłyczko ogłosił 9 listopada 2005 rezygnację z tytułu i zakończenie kariery. Powrócił na ring w 2008. | |||||
listopad 2005 | 12 sierpnia 2006 | Hasim Rahman | Stany Zjednoczone | WBC | 1 |
Rahman 13 sierpnia 2005 pokonał Montego Barretteta i został tymczasowym mistrzem WBC. Po rezygnacji z tytułu przez Witalija Kłyczkę został awansowany na mistrza regularnego. | |||||
17 grudnia 2005 | 14 kwietnia 2007 | Nikołaj Wałujew | Rosja | WBA | 3 |
1 kwietnia 2006 | 4 listopada 2006 | Siarhiej Lachowicz | Białoruś | WBO | 0 |
22 kwietnia 2006 | 24 lutego 2008 | Wołodymyr Kłyczko | Ukraina | IBF | 5 |
12 sierpnia 2006 | 8 marca 2008 | Oleg Maskajew | Rosja | WBC | 1 |
4 listopada 2006 | 2 lutego 2007 | Shannon Briggs | Stany Zjednoczone | WBO | 0 |
2 lutego 2007 | 24 lutego 2008 | Sułtan Ibragimow | Rosja | WBO | 1 |
14 kwietnia 2007 | lipiec 2008 | Ruslan Chagayev | Uzbekistan | WBA | 2 |
Czagajew 5 lipca 2008 miał bronić tytułu przeciwko Nikołajowi Wałujewowi, jednak ze względu na kontuzję do pojednku nie doszło i 4 lipca zawiesił tytuł[10]. | |||||
8 marca 2008 | 12 października 2008 | Samuel Peter | Nigeria | WBC | 0 |
30 sierpnia 2008 | 7 listopada 2009 | Nikołaj Wałujew | Rosja | WBA | 1 |
Wałujew o zawieszony przez Czagajewa tytuł 30 sierpnia 2008 zmierzył się z Johnem Ruizem, pokonując go jednogłośnie na punkty[11]. | |||||
23 lutego 2008 | 2 lipca 2011 | Wołodymyr Kłyczko | Ukraina | IBF i WBO | 6 |
11 października 2008 | 15 grudnia 2013 | Witalij Kłyczko | Ukraina | WBC | 9 |
Witalij Kłyczko ogłosił zakończenie kariery bokserskiej 15 grudnia 2013. | |||||
7 listopada 2009 | 2 lipca 2011 | David Haye | Wielka Brytania | WBA | 2 |
2 lipca 2011 | 28 listopada 2015 | Wołodymyr Kłyczko | Ukraina | WBA Super, IBF i WBO | 18 |
27 sierpnia 2011 | 5 października 2013 | Aleksandr Powietkin | Rosja | WBA | 4 |
Powietkin zdobył wakujący tytuł mistrza świata WBA po pokonaniu Ruslana Chagayeva na punkty. Utracił go po porażce z supermistrzem WBA Wołodymyrem Kłyczko. | |||||
10 maja 2014 | 17 stycznia 2015 | Bermane Stiverne | Kanada | WBC | 0 |
14 kwietnia 2007 | 27 sierpnia 2011 | Ruslan Chagayev | Uzbekistan | WBA | 4 |
Chagayev zdobył wakujący tytuł mistrza świata WBA po pokonaniu Fresa Oquendo na punkty. | |||||
Stiverne zdobył wakujący tytuł mistrza świata WBC po pokonaniu Chrisa Arreoli przez techniczny nokaut w 6. rundzie. | |||||
17 stycznia 2015 | 22 lutego 2020 | Deontay Wilder | Stany Zjednoczone | WBC | 6 |
Deontay Wilder zdobył tytuł mistrza świata WBC po pokonaniu Bermane Stiverne na punkty. | |||||
28 listopada 2015 | 2016 (oddał pasy bez walki) | Tyson Fury | Wielka Brytania | WBA Super, IBO i WBO | 0 |
10 grudnia 2016 | 31 marca 2018 | Joseph Parker | Nowa Zelandia | WBO | 2 |
Tyson Fury zdobył tytuł mistrza świata WBA Super, IBF ,IBO i WBO po pokonaniu Wołodymyra Kłyczki na punkty. Utracił pas IBF w zamian za rewanż z Wołodymyrem Kłyczką, do którego nie doszło. Pozostałe pasy oddał bez walki. | |||||
10 kwietnia 2016 | 1 czerwca 2019 | Anthony Joshua | Wielka Brytania | IBF, WBA, IBO, WBO | 5 |
Anthony Joshua wywalczył pas IBF wagi ciężkiej, nokautując w drugiej rundzie Amerykanina Charles Martina. 29 kwietnia 2017 dodał do kolekcji brakujące tytuły WBA i IBO, wygrywając w 11 rundzie z Wołodymyrem Kłyczką. 31 marca 2018 zdobył pas WBO, pokonując jednogłośnie na punkty Josepha Parkera. | |||||
1 czerwca 2019 | do grudnia 2019 | Andy Ruiz | Stany Zjednoczone | IBF, WBA, IBO, WBO | 0 |
Przypisy
- ↑ Lista walk zawodowych Johna L. Sullivana. boxrec.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-10)]. (BoxRec.com)
- ↑ Biografia Jamesa J. Jeffriesa (BoxRec.com)
- ↑ Lista walk zawodowych Marvina Harta. boxrec.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-11)]. (BoxRec.com)
- ↑ Lista walk zawodowych Ezzarda Charlesa. boxrec.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-29)]. (BoxRec.com)
- ↑ a b Biografia Muhammada Ali (BoxRec.com)
- ↑ Lista walk zawodowych Henry’ego Akinwande. boxrec.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-25)]. (BoxRec.com)
- ↑ Biografia Corriego Sandersa (BoxRec.com)
- ↑ Lista walk zawodowych Johna Ruiza. boxrec.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-06)]. (BoxRec.com)
- ↑ Biografia Johna Ruiza (BoxRec.com)
- ↑ Biografia Rusłana Czagajewa (BoxRec.com)
- ↑ Lista walk zawodowych Nikołaja Wałujewa. boxrec.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-14)]. (BoxRec.com)
Bibliografia
- Lista mistrzów świata wagi ciężkiej na BoxRec
- Lista mistrzów świata wagi ciężkiej NBA na BoxRec
- Lista mistrzów świata wagi ciężkiej WBA na BoxRec
- Lista mistrzów świata wagi ciężkiej WBC na BoxRec
- Lista mistrzów świata wagi ciężkiej IBF na BoxRec
- Lista mistrzów świata wagi ciężkiej WBO na BoxRec
- Lista walk o mistrzostwo świata wagi ciężkiej na BoxRec
- Lista walk o mistrzostwo świata wagi ciężkiej NBA na BoxRec
- Lista walk o mistrzostwo świata wagi ciężkiej WBA na BoxRec
- Lista walk o mistrzostwo świata wagi ciężkiej WBC na BoxRec
- Lista walk o mistrzostwo świata wagi ciężkiej IBF na BoxRec
- Lista walk o mistrzostwo świata wagi ciężkiej WBO na BoxRec
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
Flaga Niemiec o proporcjach 3:2
Autor: F l a n k e r, Licencja: CC BY-SA 2.5
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of South Africa, also known as the Oranje-Blanje-Blou, used from 31 maja 1928 until 27 kwietnia 1994
Flag of Jamaica. “The sunshine, the land is green, and the people are strong and bold” is the symbolism of the colours of the flag. GOLD represents the natural wealth and beauty of sunlight; GREEN represents hope and agricultural resources; BLACK represents the strength and creativity of the people. The original symbolism, however, was "Hardships there are, but the land is green, and the sun shineth", where BLACK represented the hardships being faced.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Pictograms of Olympic sports - Boxing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.