Lista zawodowych mistrzów świata wagi lekkopółśredniej w boksie

Waga lekkopółśrednia jest jedną z pierwszych kategorii boksu zawodowego. Została wprowadzona w roku 1920. Mistrzowie byli odnotowywani od roku 1922 do 1935, w roku 1946 a następnie od 1959 do dzisiaj. Jej limit wynosi 140 funtów (63,5 kg).

Pierwszym uznawanym mistrzem świata był od roku 1922 Amerykanin Pinky Mitchell. Do roku 1968 był jeden powszechnie uznawany mistrz świata. Po powstaniu nowych organizacji boksu zawodowego, każda uznaje swoich mistrzów świata i prowadzi własne listy bokserów ubiegających się o tytuł. Poniżej zestawiono mistrzów świata powszechnie uznanych oraz czterech podstawowych organizacji boksu zawodowego:

Zdobycie
tytułu		Utrata
tytułu		MistrzOrganizacjaObrona
tytułu
15 listopada 192227 marca 1925Pinky Mitchell Stany ZjednoczoneUniwersalny2

Po utworzeniu nowej kategorii wagowej Mitchell został uznany za mistrza. Po raz pierwszy w walce o tytuł 30 stycznia 1923 pokonał Buda Logana. 27 marca 1925 przegrał przez dyskwalifikację z Jamesem Redem Herringiem. Część prasy i opinii publicznej uważała, że była to walka o tytuł[1].

21 września 192618 lutego 1930Mushy Callahan Stany ZjednoczoneNBA3
18 lutego 193024 kwietnia 1931Jack Kid Berg Wielka BrytaniaNBA6
24 kwietnia 193118 stycznia 1932Tony Canzoneri Stany ZjednoczoneUniwersalny3
18 stycznia 193220 lutego 1933Johnny Jadick Stany ZjednoczoneUniwersalny1
20 lutego 193321 maja 1933Battling Shaw MeksykUniwersalny0
21 maja 193323 czerwca 1933Tony Canzoneri Stany ZjednoczoneUniwersalny0
23 czerwca 19339 kwietnia 1935Barney Ross Stany ZjednoczoneUniwersalny10

Barney Ross zrezygnował z tytułu, przechodząc do wyższej kategorii[2].

29 kwietnia 19461946Tippy Larkin Stany ZjednoczoneUniwersalny1

Larkin zdobył wakujący tytuł, wygrywając z Williem Joyce’em. Zrezygnował z tytułu, przechodząc do wyższej kategorii.

12 czerwca 19591 września 1960Carlos Ortiz PortorykoUniwersalny2

Ortiz został pierwszym mistrzem we wznowionej kategorii, wygrywając z Kennym Lanem.

1 września 196014 września 1962Duilio Loi WłochyUniwersalny2
14 września 196215 grudnia 1962Eddie Perkins Stany ZjednoczoneWBA0
15 grudnia 19621962Duilio Loi WłochyWBA0

Duilio Loi pozostawił wakujący tytuł, ogłaszając zakończenie kariery[3].

21 marca 196315 czerwca 1963Roberto Cruz FilipinyWBA0
15 czerwca 196318 stycznia 1965Eddie Perkins Stany ZjednoczoneWBA i WBC2
18 stycznia 196529 kwietnia 1966Carlos Hernández WenezuelaWBA i WBC2
29 kwietnia 196630 kwietnia 1967Sandro Lopopolo WłochyWBA i WBC1
30 kwietnia 19671968Takeshi Fuji Stany ZjednoczoneWBA i WBC1

Fuji został pozbawiony tytułu WBC.

196812 grudnia 1968Takeshi Fuji Stany ZjednoczoneWBA0
12 grudnia 196810 marca 1972Nicolino Locche ArgentynaWBA5
14 grudnia 196831 stycznia 1970Pedro Adigue Jr. FilipinyWBC0
31 stycznia 1970luty 1974Bruno Arcari WłochyWBC9

Arcari pozostawił wakujący tytuł, przechodząc do kategorii półśredniej[4].

10 marca 197228 października 1972Alfonso Frazer PanamaWBA0
28 października 19726 marca 1976Antonio Cervantes KolumbiaWBA10
21 września 197415 lipca 1975Perico Fernandez HiszpaniaWBC1
15 lipca 197530 czerwca 1976Saensak Muangsurin TajlandiaWBC1
6 marca 19761977Wilfred Benítez PortorykoWBA2

Benítez został pozbawiony tytułu WBA[5].

30 czerwca 197629 października 1976Miguel Velasquez HiszpaniaWBC0
29 października 197630 grudnia 1978Saensak Muangsurin TajlandiaWBC7
25 czerwca 19772 sierpnia 1980Antonio Cervantes KolumbiaWBA6
30 grudnia 197823 lutego 1980Sang Hyun Kim Korea PołudniowaWBC2
23 lutego 198026 czerwca 1982Saoul Mamby Stany ZjednoczoneWBC5
2 sierpnia 19801983Aaron Pryor Stany ZjednoczoneWBA8

Pryor ogłosił zakończenie kariery po zwycięskiej walce z Alexisem Arguello 9 września 1983. Powrócił wkrótce, zostając inauguracyjnym mistrzem IBF[6].

26 czerwca 198218 maja 1983Leroy Haley Stany ZjednoczoneWBC2
18 maja 198329 stycznia 1984Bruce Curry Stany ZjednoczoneWBC2
22 stycznia 19841 czerwca 1984Johnny Bumphus Stany ZjednoczoneWBA0
29 stycznia 198421 sierpnia 1985Billy Costello Stany ZjednoczoneWBC3
1 czerwca 198421 lipca 1985Gene Hatcher Stany ZjednoczoneWBA1
19841985Aaron Pryor Stany ZjednoczoneIBF2

Pryor otrzymał tytuł federacji IBF, zostając jej inauguracyjnym mistrzem. Utracił go, zawieszając karierę.

21 lipca 198515 marca 1986Ubaldo Nestor Sacco ArgentynaWBA0
21 sierpnia 19855 maja 1986Lonnie Smith Stany ZjednoczoneWBC0
15 marca 19864 lipca 1987Patrizio Oliva WłochyWBA2
26 kwietnia 198630 października 1986Gary Hinton Stany ZjednoczoneIBF0
5 maja 198624 lipca 1986Rene Arredondo MeksykWBC0
24 lipca 198622 lipca 1987Tsuyoshi Hamada JaponiaWBC1
30 października 19864 marca 1987Joe Manley Stany ZjednoczoneIBF0
4 marca 1987grudzień 1987Terry Marsh Wielka BrytaniaIBF1

Marsh ogłosił zakończenie kariery.

4 lipca 198717 sierpnia 1990Juan Martin Coggi ArgentynaWBA4
22 lipca 198712 listopada 1987Rene Arredondo MeksykWBC0
12 listopada 198713 maja 1989Roger Mayweather Stany ZjednoczoneWBC4
14 lutego 19883 września 1988James McGirt Stany ZjednoczoneIBF1
3 września 198817 marca 1990Meldrick Taylor Stany ZjednoczoneIBF2
6 marca 198923 lutego 1991Héctor Camacho PortorykoWBO2
13 maja 198917 marca 1990Julio César Chávez MeksykWBC3
17 marca 199018 marca 1991Julio César Chávez MeksykWBC i IBF3

Chávez zrezygnował z obrony tytułu IBF.

17 kwietnia 199014 czerwca 1991Loreto Garza Stany ZjednoczoneWBA1
23 lutego 199118 maja 1991Greg Haugen Stany ZjednoczoneWBO0
18 marca 199129 stycznia 1994Julio César Chávez MeksykWBC8
18 maja 19911992Héctor Camacho PortorykoWBO0

Camacho zrezygnował z tytułu WBO, przystępując do walki o tytuł WBC z Julio Césarem Chávezem.

14 czerwca 199110 kwietnia 1992Edwin Rosario PortorykoWBA0
7 grudnia 199118 lipca 1992Rafael Pineda KolumbiaIBF1
10 kwietnia 19929 września 1992Akinobu Hiranaka JaponiaWBA0
29 czerwca 19927 czerwca 1993Carlos González MeksykWBO3
18 lipca 19921992Pernell Whitaker Stany ZjednoczoneIBF0

Whitaker zrezygnował z tytułu, przechodząc do kategorii półśredniej.

9 września 199212 stycznia 1993Morris East FilipinyWBA0
12 stycznia 199317 września 1994Juan Martin Coggi ArgentynaWBA6
15 maja 199313 lutego 1994Charles Murray Stany ZjednoczoneIBF2
7 czerwca 199327 lipca 1994Zack Padilla Stany ZjednoczoneWBO4

Padilla zwakował tytuł, ogłaszając zakończenie kariery.

29 stycznia 19947 maja 1994Frankie Randall Stany ZjednoczoneWBC0
13 lutego 199428 stycznia 1995Jake Rodriguez PortorykoIBF2
7 maja 19947 czerwca 1996Julio César Chávez MeksykWBC4
17 września 199413 stycznia 1996Frankie Randall Stany ZjednoczoneWBA2
28 stycznia 199531 maja 1997Konstantin Cziu AustraliaIBF5
20 lutego 19959 marca 1996Sammy Fuentes PortorykoWBO1
13 stycznia 199616 sierpnia 1996Juan Martin Coggi ArgentynaWBA0
9 marca 199629 maja 1998Giovanni Parisi WłochyWBO5
7 czerwca 19961997Óscar de la Hoya Stany ZjednoczoneWBC1

De la Hoya zwakował tytuł, przechodząc do kategorii półśredniej.

16 sierpnia 199611 stycznia 1997Frankie Randall Stany ZjednoczoneWBA0
11 stycznia 199710 października 1998Khalid Rahilou MarokoWBA2
31 maja 199720 lutego 1999Vince Phillips Stany ZjednoczoneIBF3
29 maja 199815 maja 1999Carlos González MeksykWBO0
10 października 19983 lutego 2001Sharmba Mitchell Stany ZjednoczoneWBA4
20 lutego 19992000Terron Millett Stany ZjednoczoneIBF1

Millett został pozbawiony tytułu ze względu na brak aktywności.

15 maja 199922 lipca 2000Randall Bailey Stany ZjednoczoneWBO2
21 sierpnia 19993 lutego 2001Konstantin Cziu AustraliaWBC3
12 lutego 20003 listopada 2001Zab Judah Stany ZjednoczoneIBF5
22 lipca 200025 czerwca 2001Ener Julio KolumbiaWBO0

Julio został pozbawiony tytułu ze względu na brak aktywności.

3 lutego 20013 listopada 2001Konstantin Cziu AustraliaWBA Super i WBC2
30 czerwca 200112 lipca 2003DeMarcus Corley Stany ZjednoczoneWBO2

DeMarcus zdobył wakujący tytuł, zwyciężając Felixa Floresa przez TKO w 1r[7].

3 listopada 2001styczeń 2004Konstantin Cziu AustraliaWBA, WBC i IBF2

Tszyu został pozbawiony tytułów WBA i WBC[8].

19 stycznia 20034 czerwca 2005Konstantin Cziu AustraliaIBF1
12 lipca 200325 czerwca 2005Vivian Harris GujanaWBA2
12 lipca 20032004Zab Judah Stany ZjednoczoneWBO1

Zab Judah zrezygnował z tytułu, przechodząc do kategorii półśredniej[9].

24 stycznia 200425 czerwca 2005Arturo Gatti KanadaWBC2
11 września 200427 października 2006Miguel Cotto PortorykoWBO6

Cotto zrezygnował z tytułu, przechodząc do kategorii półśredniej.

4 czerwca 200526 listopada 2005Ricky Hatton Wielka BrytaniaIBF1
25 czerwca 20052005Floyd Mayweather Jr Stany ZjednoczoneWBC0

Mayweather zwakował tytuł, przechodząc do kategorii półśredniej[10].

25 czerwca 200526 listopada 2005Carlos Maussa KolumbiaWBA0
26 listopada 20052006Ricky Hatton Wielka BrytaniaWBA i IBF0

Hatton zrezygnował z tytułów IBF (29 marca) i WBA (4 maja), przechodząc czasowo do kategorii półśredniej[11].

30 czerwca 200620 stycznia 2007Juan Urango KolumbiaIBF0
2 września 200621 lipca 2007Souleymane M’Baye FrancjaWBA1
15 września 200610 maja 2008Junior Witter Wielka BrytaniaWBC2
18 listopada 20065 lipca 2008Ricardo Torres KolumbiaWBO2
20 stycznia 2007luty 2007Ricky Hatton Wielka BrytaniaIBF0

Hatton zrezygnował z tytułu, wybierając walkę z Jose Luisem Castillo zamiast z obowiązkowym pretendentem Lovemore N'dou.

luty 200716 czerwca 2007Lovemore N'dou AustraliaIBF0

N'dou 4 lutego 2007 pokonał w walce eliminacyjnej do tytułu rodaka Naoufela Ben Rabeha. Po rezygnacji Ricky Hattona z tytułu został awansowany na mistrza.

16 czerwca 200719 września 2008Paul Malignaggi Stany ZjednoczoneIBF2

Malignaggi zrezygnował z tytułu, wybierając walkę z Ricky Hattonem zamiast z obowiązkowym pretendentem Hermanem Ngoudjo.

21 lipca 200722 marca 2008Gavin Rees Wielka BrytaniaWBA0
22 marca 200818 lipca 2009Andrij Kotelnyk UkrainaWBA2
10 maja 20084 kwietnia 2009Timothy Bradley Stany ZjednoczoneWBC2
5 lipca 20084 kwietnia 2009Kendall Holt Stany ZjednoczoneWBO1
30 stycznia 20096 marca 2010Juan Urango KolumbiaIBF1
4 kwietnia 200928 kwietnia 2009Timothy Bradley Stany ZjednoczoneWBC i WBO0

Bradley został pozbawiony tytułu WBC za odmowę walki z obowiązkowym pretendentem Devonem Alexandrem.

28 kwietnia 200929 stycznia 2011Timothy Bradley Stany ZjednoczoneWBO3
18 lipca 200923 lipca 2011Amir Khan Wielka BrytaniaWBA5
1 sierpnia 20096 marca 2010Devon Alexander Stany ZjednoczoneWBC1
6 marca 20102010Devon Alexander Stany ZjednoczoneWBC i IBF1

Alexander został pozbawiony tytułu IBF za unikanie walki z obowiązkowym pretendentem Kaizerem Mabuzą.

201029 stycznia 2011Devon Alexander Stany ZjednoczoneWBC0
29 stycznia 2011lipiec 2011Timothy Bradley Stany ZjednoczoneWBC i WBO0

Bradley został pozbawiony tytułu WBC za brak aktywności.

lipiec 2011czerwiec 2012Timothy Bradley Stany ZjednoczoneWBO0

Bradley zrezygnował z tytułu, wybierając kategorię półśrednią, w której 9 czerwca 2012 został mistrzem WBO po zwycięstwie nad Mannym Pacquiao.

5 marca 201123 lipca 2011Zab Judah Stany ZjednoczoneIBF0
23 lipca 201110 grudnia 2011Amir Khan Wielka BrytaniaWBA Super i IBF0
lipiec 2011lipiec 2012Marcos Maidana ArgentynaWBA1

Maidana, który był od 27 czerwca 2009 mistrzem tymczasowym po awansie Amira Khana na super mistrza został mistrzem regularnym. Zrezygnował z tytułu, przechodząc do kategorii półśredniej[12].

17 września 201123 marca 2012Érik Morales MeksykWBC0

Morales zdobył wakujący tytuł WBC po zwycięstwie nad Pablo Cesarem Cano. Stracił tytuł, nie mogąc dotrzymać limitu wagowego przed pojedynkiem z Dannym Garcią, który przegrał jednogłośnie na punkty.

10 grudnia 2011czerwiec 2012Lamont Peterson Stany ZjednoczoneWBA Super i IBF0

Peterson został pozbawiony tytułu WBA Super za stosowanie środków dopingujących.

24 marca 201214 lipca 2012Danny García Stany ZjednoczoneWBC0
czerwiec 2012październik 2013Juan Manuel Márquez MeksykWBO

Márquez od 14 kwietnia 2012 po zwycięstwie nad Serhijem Fedczenką był mistrzem tymczasowym. Został awansowany na mistrza regularnego po rezygnacji z tytułu Timothy Bradleya.

czerwiec 201213 kwietnia 2015Lamont Peterson Stany ZjednoczoneIBF3

Peterson został pozbawiony tytułu mistrzowskiego IBF po porażce w towarzyskiej walce z Dannym Garcíą.

lipiec 201214 lipca 2012Amir Khan Wielka BrytaniaWBA Super0

Khan odzyskał tytuł WBA Super po dyskwalifikacji Lamonta Petersona za stosowanie środków dopingujących[13].

14 lipca 201211 czerwcaDanny García Stany ZjednoczoneWBC i WBA Super4

García zrezygnował w czerwcu 2015 z mistrzostwa WBC, pozostając supermistrzem WBA.

30 listopada 201212 kwietnia 2014Chabib Ałłachwierdijew RosjaWBA1

Ałłachwierdijew zdobył wakujący tytuł, zwyciężając Joana Guzmána (Dominikana).

czerwiec 201319 października 2013Mike Alvarado Stany ZjednoczoneWBO0

Alvarado został mistrzem tymczasowym po zwycięstwie nad Brandonem Ríosem. Márquez wybrał walkę z Mannym Pacquiao, dzięki czemu zwakował pas i Amerykanin został pełnoprawnym mistrzem.

19 października 201314 czerwca 2014Rusłan Prowodnikow RosjaWBO0
12 kwietnia 201427 czerwca 1015Jessie Vargas Stany ZjednoczoneWBA1

Vargas zrezygnował z tytułu mistrzowskiego WBA przed walką z Timothym Bradleyem o tymczasowy tytuł WBO w wadze półśredniej.

14 czerwca 201422 listopada 2014Christopher Algieri Stany ZjednoczoneWBO0

Algieri został pozbawiony tytułu mistrzowskiego WBO przed walką z Mannym Pacquiao o tytuł w wadze półśredniej.

18 kwietnia 2015NadalTerence Crawford Stany ZjednoczoneWBO0

Crawford zdobył wakujący tytuł po zwycięstwie nad Thomasem Dulorme z Portoryko.

11 czerwca 2015NadalDanny García Stany ZjednoczoneWBA Super0
18 lipca 2015NadalCésar Cuenca ArgentynaIBF0

Cuenca zdobył wakujący tytuł po zwycięstwie nad Ik Yangiem z Chin.

Przypisy

  1. ↑ Biografia Pinky Mitchella(BoxRec.com)
  2. ↑ Biografia Barneya Rossa(BoxRec.com)
  3. ↑ Biografia Duilio Loia(BoxRec.com)
  4. ↑ Biografia Bruno Arcariego(BoxRec.com)
  5. ↑ Biografia Wilfredo Beníteza(BoxRec.com)
  6. ↑ Biografia Aarona Pryora(BoxRec.com)
  7. ↑ Lista walk zawodowych DeMarcusa Corleya (BoxRec.com)
  8. ↑ Biografia Kostii Tszyu(BoxRec.com)
  9. ↑ Biografia Zaba Judaha(BoxRec.com)
  10. ↑ Biografia Floyda Mayweathera(BoxRec.com)
  11. ↑ Biografia Ricky'ego Hattona(BoxRec.com)
  12. ↑ Maidana gives up WBA title (Fightnews.com) [dostęp 08-10-2012]
  13. ↑ Amir Khan reinstated as WBA super champion (Fightnews.com) [dostęp 15-07-2012]

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Boks zawodowy
Mistrzowie świata według kategorii wagowych
Mistrzowie Europy według kategorii wagowych
Walki o mistrzostwo świata
według kategorii wagowych
Organizacje boksu zawodowego – aktualni mistrzowie
Kalendarium

Boxing pictogram.svg

Mistrzowie świata wagi lekkopółśredniej w boksie

Media użyte na tej stronie

Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Thailand.svg
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
  • Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
  • White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
  • Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Boxing pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Boxing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.