Lizzie van Zyl
| ||
 Lizzie Van Zyl na łożu śmierci | ||
| Data i miejsce urodzenia | 1894 Wolne Państwo Orania | |
| Data i miejsce śmierci | 9 maja 1901 Bloemfontein | |
| Przyczyna śmierci | dur brzuszny | |
| Narodowość | Burka | |
Lizzie Van Zyl (ur. 1894 w Wolnym Państwie Oranii, zm. 9 maja 1901 w Bloemfontein) – dziecko burskie internowane w brytyjskim obozie koncentracyjnym w Bloemfontein w okresie II wojny burskiej, które w wyniku niedożywienia i złych warunków sanitarnych panujących w obozie zapadło na dur brzuszny. W rezultacie złego traktowania zmarło w szpitalu obozowym.
Władze brytyjskie internowały siedmioletnią Lizzie Van Zyl jako zakładniczkę, ponieważ jej ojciec odmówił ujawnienia się i poddania wojskom brytyjskim.
Brytyjska aktywistka pacyfistyczna Emily Hobhouse wykorzystała jej śmierć jako symboliczny przykład fatalnych warunków i złego traktowania panujących w brytyjskich obozach koncentracyjnych, w których więziono tysiące burskich kobiet i dzieci, z czego 27 tys. zmarło, nie doczekawszy końca wojny.
Bibliografia
- Elizabeth van Heyningen: A tool for modernisation? The Boer concentration camps of the South African War, 1900-1902 w: South African Journal of Science, vol. 106 no. 5–6 Pretoria May/June 2010, ISSN 0038-2353
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
(taken from en.wikipedia and placed in Commons for use in other Wikipedia projects - this text is a copy from en.wikipedia) Emily Hobhouse tells the story of the young Lizzie van Zyl who died in the Bloemfontein concentration camp: She was a frail, weak little child in desperate need of good care. Yet, because her mother was one of the "undesirables" due to the fact that her father neither surrendered nor betrayed his people, Lizzie was placed on the lowest rations and so perished with hunger that, after a month in the camp, she was transferred to the new small hospital. Here she was treated harshly. The English disposed doctor and his nurses did not understand her language and, as she could not speak English, labeled her an idiot although she was mentally fit and normal. One day she dejectedly started calling for her mother, when a Mrs Botha walked over to her to console her. She was just telling the child that she would soon see her mother again, when she was brusquely interrupted by one of the nurses who told her not to interfere with the child as she was a nuisance". Quote from Stemme uit die Verlede ("Voices from the Past") - a collection of sworn statements by women who were detained in the concentration camps during the Second Boer War (1899-1902). (https://web.archive.org/web/20110823102439/http://www.boer.co.za/boerwar/hellkamp.htm)