Lot Polski
| Częstotliwość | miesięcznik |
|---|---|
| Państwo |  II Rzeczpospolita |
| Adres | Warszawa ul. Długa 50 |
| Wydawca | Zarząd Główny LOPP |
| Organ prasowy | Liga Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej, Aeroklub Rzeczypospolitej Polskiej |
| Tematyka | lotnictwo |
| Język | polski |
| Pierwszy numer | 1923 |
| Ostatni numer | 1936 |
| Redaktor naczelny | January Grzędziński (1925), Józef Relidzyński (1926-1928), Jerzy Witkowski (1931-1933), Zenon Wyrzykowski (1933-1936) |
| Stali współpracownicy | Jerzy Osiński, Bogdan Kwieciński |
Lot Polski – miesięcznik lotniczy, wydawany przez Ligię Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej. Czasopismo o tematyce: obronności, obrony powietrznej, lotnictwa i modelarstwa lotniczego.
Historia
W 1921 roku January Grzędziński zainicjował powstanie pierwszego czasopisma lotniczego pod nazwą “Lot” które wydawane było w Warszawie, jako miesięcznik, drukowane było pod patronatem Towarzystwa Wydawniczego „Lot”, a w latach 1922–1923 wydawcą tego czasopisma została Liga Obrony Powietrznej Państwa (LOPP). Zaprzestano wydawanie „Lot”, a w czerwcu 1923 roku zamiast Lot” ukazał się pierwszy numer czasopisma „Lot Polski”. Pierwsze numery wychodziły w formie zeszytu który kosztował 50 groszy, a późniejsze numery już 1 złoty[1]. Czasopismo powstało w 1923 roku z inicjatywy Januarego Grzędzińskiego, jako miesięcznik organizacji LOPP, a w późniejszym czasie LOPP i Aeroklubu Rzeczypospolitej Polskiej. 3 grudnia 1925 roku czasopismo lotnicze „Lotnik” zorganizowało w Poznaniu I Zjazd Polskiej Prasy Lotniczej, w której uczestniczyli redaktorzy naczelni czasopism: „Lotnik”, „Młody Lotnik”, „Wiadomości LOPP” oraz „Lot Polski”. W 1933 roku czasopismo lotnicze Skrzydlata Polska stała się organem Aeroklubu Rzeczypospolitej Polskiej, „Lot Polski” pozostał wyłącznym organem LOPP. Od 1934 „Lot Polski” zmienił tytuł na „Lot i Obrona Przeciwlotniczo-Gazowa Polski”. W latach 1938–1939 jako dodatek tego pisma ukazywał się „Przegląd modelarstwa lotniczego” który zawierał artykuły na tematy modelarskie, plany modeli latających, rysunki i porady techniczne pomocne w budowie oraz najnowsze wiadomości modelarstwa krajowego i zagranicznego. Redaktorem prowadzącym dodatek był Karol Koźmiński. Stałe działy w czasopiśmie to: obrona powietrzna i przeciwgazowa, technika, lotnictwo polskie, lotnictwo zagraniczne, nauka i technika, zawody, rajdy, konkursy, kronika międzynarodowa, beletrystyka, sprawy młodzieży, modelarstwo lotnicze, szybownictwo, balony i sterowce, przegląd czasopism, z żałobnej karty. Dodatkowo w niektórych numerach na ostatnich stronach zamieszczono biuletyny: Biuletyn ARP oraz Biuletyn LOPP.
Redakcja
Głównymi redaktorami byli:
- January Grzędziński (1925)
- Józef Relidzyński (1926-1928)
- Jerzy Witkowski (1931-1933)
- Zenon Wyrzykowski (1933-1936)
Współpracownicy
Stałymi współpracownikami byli: płk. Sergiusz Abżółtowski, poeta Zdzisław Dębicki, mjr. Adam Stebłowski, profesor aerodynamiki Czesław Witoszyński, chemik Zenon Martynowicz, pisarz Janusz Meissner, sekretarz Aeroklubu RP Bogdan Kwieciński, pilot Marian Grajewski, modelarze: Wojciech Woyna, Kazimierz Błaszczyński, instruktor i konstruktor modelarski Bolesław Grajeta[2].
Przypisy
- ↑ Lewandowski „Historia rozwoju czasopism lotniczych w Polsce” “Lot” nr4 s4.
- ↑ Dr Mariusz Niestrawski: Mityng lotniczy na lotnisku w Ławicy 28–29 września 1919 roku. www.infolotnicze.pl, 2017-05-25.
Bibliografia
- Ewa BUSSE-TURCZYŃSKA „SYLWETKI LOTNIKÓW W POLSKIEJ PRASIE MIĘDZYWOJENNEJ” Biuletyn EBIB 2019, nr 184, online, dostęp 31.05.2021, http://ebibojs.pl/index.php/ebib/article/view/31 , „Polska prasa lotnicza dwudziestolecia międzywojennego” s16-26 Biblioteka Wydziału Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych UW
Linki zewnętrzne
- Archiwum cyfrowe, Muzeum Lotnictwa Polskiego „Lot Polski”, egzemplarze archiwalne.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).