Louis-Toussaint de La Moussaye
| Data i miejsce urodzenia | 15 listopada 1778 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Konsul Generalny Francji w Gdańsku | |
| Okres | |
| Poprzednik | |
| Chargé d'affaires Francji w Petersburgu | |
| Okres | |
| Minister Pełnomocny Francji w Hanowerze | |
| Okres | od 1818 |
| Poprzednik | Le marquis de la Tour-Maubourg |
| Następca | Le marquis Hector d'Agoult |
| Poseł Francji w Stuttgarcie | |
| Okres | od 1819 |
| Poprzednik | Le baron de Montalembert |
| Następca | Le comte Georges de Caraman |
| Minister Pełnomocny Francji w Monachium | |
| Okres | od 1821 |
| Poprzednik | Auguste Delagarde |
| Następca | Marie-Théodore de Rumigny |
| Ambasador Francji w Holandii | |
| Okres | od 1827 |
| Poprzednik | Charles d'Agoult |
| Następca | Joseph Alexandre Jacques Durant, baron de Mareuil |
Louis-Toussaint de La Moussaye, Louis-Toussaint markiz de La Moussaye, de Lamoussaye (ur. 15 listopada 1778 w Rennes, zm. 29 marca 1854 w Paryżu) – francuski wojskowy, administrator, urzędnik konsularny, dyplomata i polityk.
Życiorys
Pochodził ze starej rodziny szlacheckiej z korzeniami od 1410. Był synem Wiktora François Gervais, markiza de La Moussaye. Louis-Toussaint w 1791 zaciągnął się do Armii Książęcej, zwanej też Armią Emigrantów, która była wojskiem kontrrewolucyjnym utworzonym poza Francją przez Rojalistów, w celu obalenia Rewolucji Francuskiej, odbudowania Francji i przywrócenia monarchii. W 1794 służąc w Pułku Jersey wziął udział w 1795 w nieudanej ekspedycji do Quiberon. Działania te zakończył w stopniu porucznika angielskiej artylerii. Po powrocie do Francji w okresie konsulatu w 1806 został autoryzowany przez władze Pierwszego Cesarstwa do wstąpienia do Wielkiej Armii, gdzie jako adiutant sztabu IX Korpusu brał udział w kampanii prusko-polskiej. Po zawartym traktacie pokojowym w Tylży został powołany w 1809 jako audytor w Radzie Stanu (auditeur et conseil d'Etat)[1], był zarządzającym Górną Austrią (1809), okręgiem Villach (1809), i Karniolą (1811), mianowany konsulem generalnym w Gdańsku (1812-1813). Potem powrócił do Wielkiej Armii, wziął udział w kampanii w Saksonii i wrócił do Francji pod koniec 1813. W 1814 został mianowany prefektem departamentu Léman. W okresie „100 dni Napoleona” powierzono mu pełnienie funkcji chargé d'affaires ambasady w Petersburgu (1815-1816). Był ministrem pełnomocnym w Hanowerze (1818-1829), posłem w Stuttgarcie (1819-1820) i Monachium (1821-1827), ambasadorem w Holandii (1827-1830). W 1835 został podniesiony do rangi Para Francji, w którym to charakterze w Izbie Wyższej zasiadał do 1848.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Władysław Zajewski: Wolne Miasto Gdańsk pod znakiem Napoleona, Wydawnictwo Littera Olsztyn 2005, s. 133
Bibliografia
- Louis-Toussaint de La Moussaye, [w:] Robert et Cougny, Dictionnaire des parlementaires français, 1889
- Henri de La Messelière: Filiations bretonnes, éditions prud'homme Saint-Brieuc 1922, Tom IV, s. 145-151
- Tobias C. Bringmann: Handbuch der Diplomatie 1815-1963: Auswärtige Missionschefs in Deutschland und deutsche Missionschefs im Ausland von Metternich bis Adenauer, Walter de Gruyter 2001, 554 s., ISBN 3-11-095684-5, 9783110956849
- Władysław Zajewski: Wolne Miasto Gdańsk pod znakiem Napoleona, Wydawnictwo Littera Olsztyn 2005
- Władysław Zajewski: Rezydenci francuscy w Gdańsku napoleońskim, Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska Lublin Polonia, vol. LXII, Sectio F 2007