Louis Braille

Louis Braille
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 stycznia 1809
Coupvray

Data i miejsce śmierci

6 stycznia 1852
Paryż

Przyczyna śmierci

gruźlica

Miejsce spoczynku

Panteon w Paryżu

Zawód, zajęcie

organista, nauczyciel, wynalazca

Louis Braille (ur. 4 stycznia 1809 w Coupvray, zm. 6 stycznia 1852 w Paryżu) – francuski twórca alfabetu dla niewidomych, nazwanego później alfabetem Braille’a, organista.

Życiorys

Dzieciństwo

Louis Braille przyszedł na świat jako czwarte dziecko w rodzinie rymarza Simon René Braille’a oraz Monique z domu Baron, dołączając do trojga rodzeństwa: Monique Catherine Joséphine (ur. 1793), Louisa Simona (ur. 1795) oraz Marie Céline (ur. 1797). Ojciec Louisa zdobył tytuł mistrza rymarskiego w wieku 27 lat i był cenionym rzemieślnikiem zajmującym się wytwarzaniem siodeł i uprzęży dla okolicznych rolników. Matka większość czasu spędzała w domu, poświęcając się opiece nad dziećmi, inwentarzem i całym gospodarstwem. Z biegiem czasu rodzina Braille’ów wzbogaciła się, nabyła dodatkowe trzy hektary ziemi i założyła winnicę. Od wczesnych lat życia dzieci pomagały rodzicom w pracach gospodarskich i w trakcie takich przyuczeń do przyszłych obowiązków w wieku 3 lat Louis uszkodził sobie oko, bawiąc się w warsztacie ojca. Doszło do zakażenia, ale stosowane zabiegi (okłady z wody liliowej) prawdopodobnie tylko pogorszyły stan zdrowia. Wkrótce też stan zapalny przeniósł się także na zdrowe (lewe) oko – jak obecnie się przypuszcza, na skutek współczulnego zapalenia oka, co – już po dwóch latach – spowodowało obuoczną ślepotę[1].

Edukacja

Na szczęście dla małego Louisa obydwoje rodzice byli piśmienni, co na ówczesnej francuskiej wsi było w tamtych czasach rzadkością. Na dodatek byli oni ludźmi bardzo praktycznymi. Od razu postanowili, że ich najmłodsze dziecko będzie zachęcane do brania udziału w normalnych czynnościach życiowych. Jeden z przyjaciół rodziny odnotował, że Louis nauczył się alfabetu w domu, poznając dotykiem kształty liter zrobionych z gwoździ tapicerskich, wbitych w deskę. Pierwszym pozadomowym nauczycielem Louisa był w roku 1815 nowo powołany proboszcz parafii pod wezwaniem świętego Piotra w Coupvray, abbé Palluy, który starał się zaszczepić w chłopcu wiarę w miłość, uprzejmość i skromność. Rok później w miejscowej szkole pojawił się nowy nauczyciel, Antoine Bécheret, który na prośbę proboszcza przyjął Louisa w poczet uczniów. Nowo przyjęty uczeń był codziennie odprowadzany do szkoły przez widzącego kolegę, który w drodze do szkoły przechodził koło jego domu. Nowy nabytek natychmiast pokazał swoją wysoką klasę. Jego wychowawca odnotował, że Louis „zdumiewał go swymi odpowiedziami, na przemian trafnymi i zabawnymi”. Niestety – porewolucyjne kadry oświatowe postanowiły zmienić system edukacji w szkołach, wprowadzając zasady Nauczania Wzajemnego – w ramach którego to systemu rola nauczyciela została zredukowana niemal wyłącznie do nadzoru dzieci. W niedługim czasie rodzice zaczęli przenosić dzieci do szkół, w których jeszcze zachował się dawny system nauczania i proboszcz abbé Palluy zwrócił się z prośbą do dziedzica, markiza d’Orvilliers, o pomoc w załatwieniu miejsca dla swego pupila w szkole z internatem. Na szczęście, około 30 lat wcześniej, a dokładnie dnia 26 grudnia 1786 roku, markiz miał okazję uczestniczyć w pokazie umiejętności niewidomych uczniów, jaki przygotował w Wersalu dla dworu królewskiego Ludwika XVI założyciel szkoły dla niewidomych Valentin Haüy. Protekcja na wysokim szczeblu i – prawdopodobnie – odpowiednie pieniądze markiza, stworzyły Louisowi niepowtarzalną szansę zdobywania wykształcenia pod czujnym okiem jednego z najwybitniejszych pedagogów (dziś powiedzielibyśmy tyflopedagogów) w dziejach[2].

W wieku 10 lat Braille uzyskał stypendium w szkole dla niewidomych w Paryżu. Tam dzieci uczyły się czytać, odczytując pismo, które było wypukłe. Nie mogły jednak pisać, ponieważ litery były wytłaczane w specjalnej prasie.

Późniejsze lata

Pismo Braille’a powstało w oparciu o system korespondencji, który miał początkowo być wykorzystany we francuskiej armii do przekazywania rozkazów bez słów w ciemności. Louis Braille dowiedział się o nim od emerytowanego kapitana Charlesa Barbier'a de la Serre'a wizytującego szkołę, do której uczęszczał Braille. System wojskowy oparty był na 12-u wypukłych punktach, a Braille'owski na 6-u. Drugą ważną różnicą było oparcie systemu Braille'owskiego o litery, podczas gdy system Barbier'a był oparty na dźwiękach. Później Braille dokonał rozszerzenia swojego alfabetu na zapis matematyczny i nutowy.

Braille zmarł na gruźlicę 6 stycznia 1852 roku. 100 lat później, 20 czerwca 1952 r. ekshumowano jego szczątki z cmentarza w Coupvray. 22 czerwca jego prochy zostały przeniesione ze wszystkimi honorami do paryskiego Panteonu[3].

Grobowiec Braille’a w paryskim Panteonie

Upamiętnienie

Przypisy

  1. C. Michael Mellor: op. cit. s. 14–17.
  2. C. Michael Mellor: op. cit. s. 24–26.
  3. Margit Kossobudzka: Dziękujemy, panie Braille. Gazeta.pl, 2009-01-04. [dostęp 2009-01-04]. (pol.).
  4. Poczta Polska, numer katalogowy 4257, data wydania: 4.01.2009 [1]
  5. Braille'a Ludwika Słupsk, Ulica, 76-200, mapa.targeo.pl [dostęp 2022-11-10] (pol.).
  6. Braille'a Ludwika Poznań (Poznań-Stare Miasto), Ulica, 60-687, mapa.targeo.pl [dostęp 2022-11-10] (pol.).
  7. Redakcja, Polski Związek Niewidomych w Słupsku chce ulicy Braille'a, Głos Pomorza, 13 marca 2009 [dostęp 2022-11-10] [zarchiwizowane z adresu 2022-11-10] (pol.).
  8. Historia, www.braille.bydgoszcz.pl [dostęp 2022-11-10] [zarchiwizowane z adresu 2022-11-10].
  9. "New 2-euro commemorative coin on display in the Museum" . National Bank of Belgium. 2009. Archived from the original on 9 November 2017. Retrieved 22 March 2011.
  10. "Italy 2 euro commemorative coin 2009 Louis Braille" . Brailleroom. 2009. Archived from the original on 2 April 2012.
  11. "Commemorative Coins – India – Louis Braille" . India Stamp Ghar. 2010. Archived from the original on 19 October 2017.
  12. "Louis Braille Bicentennial Silver Dollar" . USmint.gov. United States Mint. 2019. Archived from the original on 8 July 2019. Retrieved 7 August 2019.

Bibliografia

  • C. Michael Mellor: Louis Braille: dotyk geniuszu. Warszawa: Fundacja Szansa dla Niewidomych, 2009. ISBN 978-83-929511-2-4.

Media użyte na tej stronie

Louis Braille tombe.jpg
Autor: ManoSolo13241324, Licencja: CC BY-SA 4.0
Tombe de Louis Braille au Panthéon.