Ludobójstwo Greków pontyjskich

Ludobójstwo Greków
Ilustracja
Greckie dziecko wraz z ojcem zamordowani w Smyrnie w 1922 roku
Państwo

 Imperium Osmańskie

Miejsce

Pont, Kapadocja, Jonia, wschodnia Tracja

Data

1914–1923

Liczba zabitych

450–750 tys.

Sprawca

armia turecka, młodoturcy

brak współrzędnych

Ludobójstwo Greków pontyjskich – termin przyjęty przez współczesnych uczonych zajmujących się ludobójstwem na kampanię przemocy zapoczątkowaną przez rząd Imperium Osmańskiego wobec zamieszkującej je ludności greckiej w okresie I wojny światowej (1914–1918) i bezpośrednio po niej (1918–1923).

Kampania przemocy rządu osmańskiego, a potem tureckiego przeciwko własnym obywatelom – Grekom, odbywała się poprzez masowe mordy, przymusowe deportacje – w tym tzw. marsze śmierci oraz zbiorowe wypędzenia. Masowe mordy objęły głównie Pont, obszar starożytnego osadnictwa greckiego, ale także Kapadocję, Jonię i wschodnią Trację. Według różnych szacunków od 450 tys. do 750 tys. Greków zostało zamordowanych, bądź zmarło z ran, głodu i chorób wywołanych w tym okresie w wyniku prowadzonej wobec nich ludobójczej polityki[1]. Szczególnym aktem ludobójstwa był wielki pożar Smyrny we wrześniu 1922. – celowe podpalenie przez Turków miasta Smyrna, zamieszkanego głównie przez Greków i Ormian, w wyniku którego zginęło kilkadziesiąt tysięcy osób[2].

Po wojnie grecko-tureckiej 1919–1922 zdecydowana większość Greków, którzy przeżyli masakry wyjechała do Grecji w ramach wymiany ludności.

Ludobójstwo Greków dokonane przez władze tureckie w specjalnych uchwałach parlamentów uznały dotychczas: Grecja, Cypr, Stany Zjednoczone[3], Szwecja[4], Armenia[5], Holandia[6] i Austria[7].

Corocznie, 19 maja obchodzony jest w Grecji Dzień Pamięci o Ludobójstwie Pontyjczyków. 353 tysiące osób przyjmuje się, jako liczbę ofiar w prowincji Pont. Przed Grobem Nieznanego Żołnierza, warta pełniona jest tego dnia przez gwardzistów w strojach pontyjskich[8].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ The Genocide and Its Aftermath. [w:] The Australian Institute for Holocaust and Genocide Studies [on-line]. [dostęp 2011-12-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-19)]. (ang.).
  2. ↑ Bonarek J., Czekalski T., Sprawski S., Turlej S.: Historia Grecji. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2005, s. 547–549.
  3. ↑ Gregory Pappas: US House Recognizes Armenian, Greek Genocide in Landmark Vote. The Pappas Post, 30.10.2019. [dostęp 2020-03-18]. (ang.).
  4. ↑ Jarla Hetland: Sweden angers Turkey with ‘genocide’ vote. Politico, 3.12.2010. [dostęp 2020-03-18]. (ang.).
  5. ↑ Adoption of declaration to certify that Armenia recognizes Greek and Assyrian genocide: Eduard Sharmazanov. ArmenPress, 23.03.2015. [dostęp 2020-03-18]. (ang.).
  6. ↑ Dutch Parliament Recognizes Assyrian, Greek and Armenian Genocide. AINA News, 10.04.2015. [dostęp 2020-03-18]. (ang.).
  7. ↑ Austrian Parliament Recognizes Armenian, Assyrian, Greek Genocide. AINA News, 22.04.2015. [dostęp 2020-03-18].
  8. ↑ .Relacja z obchodów przed Grobem Nieznanego Żołnierza

Bibliografia

  • Fotiadis, Constantinos Emm. (2004 ed.). The Genocide of the Pontus Greeks by the Turks: Volume 13, Thessaloniki: Herodotus.
  • Lieberman, Benjamin (2006). Terrible Fate: Ethnic Cleansing in the Making of Modern Europe, Ivan R. Dee.
  • Tsirkinidis, Harry. At last we uprooted them…The Genocide of Greeks of Pontos, Thrace, and Asia Minor, through the French archives, Thessaloniki: Kyriakidis Bros, 1999.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Smyrna-vict-elder-child-massacre-1922.jpg
Smyrna massacre, 1922. Elders and children were massacred together.
Flag of the Ottoman Empire (1844–1922).svg
The Ottoman flag of 1844–1922. Late Ottoman flag which was made based on the historical documents listed in the Source section. Note that a five-pointed star was rarely used in the star-and-crescent symbol before the 19th century.