Ludwik Krajewski
Ludwik Wincenty Krajewski (ur. 1897, zm. 1969 w Hiszpanii) – polski prawnik, urzędnik państwowy II Rzeczypospolitej.
Życiorys
Ukończył studia prawnicze. Pełnił funkcję redaktora „Dziennika Ustaw”. Sędzia pokoju zapasowy w okręgu sądu okręgowego w Grodnie, delegowany do czynności w Ministerstwie Sprawiedliwości 9 listopada 1928 roku[1].
We wrześniu 1937 został powołany na stanowisko dyrektora Biura Prawnego Prezydium Rady Ministrów (jego poprzednikiem był Cezary Berezowski)[2].
Po zakończeniu II wojny światowej pozostał na emigracji w Hiszpanii, gdzie zmarł.
Ordery i odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi (9 listopada 1931)[3]
Publikacje
- Zasady techniki ustawodawczej (współautorzy: Jan Aker, Cezary Berezowski, Roman Hausner), Warszawa 1934
- Pod znakiem swastyki. Polscy prawnicy wobec Trzeciej Rzeszy 1933–1939. Wybór pism (współautor)[4]
Przypisy
- ↑ Ruch Służbowy : dodatek do Dziennika Urzędowego Ministerstwa Sprawiedliwości. 1929, nr 1, s .1.
- ↑ Nominacje. „Gazeta Lwowska”, s. 2, nr 216 z 23 września 1937.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 346 „za zasługi w dziedzinie kodyfikacji ustawodawstwa polskiego”.
- ↑ Pod znakiem swastyki. Polscy prawnicy wobec Trzeciej Rzeszy 1933-1939. Wybór pism. omp.org.pl. [dostęp 2015-11-02].
Źródła
- Ludwik Krajewski. baza-nazwisk.de. [dostęp 2015-11-02].