Ludwik Ksawery Łubieński

Ludwik Ksawery Łubieński
Data i miejsce urodzenia1839
Demenka
Data śmierci1893
Zawód, zajęcieadwokat
Narodowośćpolska
MałżeństwoJadwiga „Słotyło” Bilińska
Dziecicztery córki

Ludwik Ksawery Łubieński[a] z Łubnej herbu Pomian (ur. 1839 w Demence, zm. 1893) – polski adwokat, uczestnik powstania styczniowego, autor tekstu piosenki „Ostatni mazur”.

Życiorys

Był synem Eugeniusza Łubieńskiego (uczestnika powstania listopadowego, rotmistrza 4 Pułku Ułanów). Skończył studia prawnicze. W czasie powstania styczniowego służył w oddziale Józefa Grekowicza (bitwa pod Szklarami) oraz w oddziałach Dionizego Czachowskiego i Antoniego Jeziorańskiego. W czasie bitwy pod Kobylanką zasłużył się wyrwaniem sztandaru z rąk nieprzyjaciela, lecz został ciężko ranny i został wzięty do niewoli. Przez pół roku był więziony w Cytadeli Warszawskiej, a następnie przez rok w więzieniu lwowskim (został wydany władzom austriackim)[1][2][3].

Uzyskał stopień naukowy doktora praw. Brał czynny udział w życiu społeczno-narodowym. W roku 1882 zasłynął jako zdolny obrońca, uczestnicząc w procesie Olgi Hrabar i współtowarzyszy[1].

Od lat młodzieńczych zajmował się też twórczością literacką. Jest autorem wielu utworów, przeważnie o charakterze patriotycznym. Powszechnie znany jest tekst piosenki „Ostatni mazur”, do której muzykę napisał Fabian Tymulski (według części źródeł – Tymolski)[4][5][3]. Tekst powstał w czasie uwięzienia w warszawskiej cytadeli[1].

Tym mazurem zwykle kończono bale w dwudziestoleciu międzywojennym. Był błędnie łączony z czasami powstania listopadowego (z bitwą o Olszynkę Grochowską), a również z czasami księcia Józefa Poniatowskiego (melodię niekiedy przypisywano Fryderykowi Chopinowi)[4][5][3]. Jest również obecnie odtwarzany przy okazji uroczystości o charakterze patriotycznym[5].

Życie prywatne

Około 1870 roku Ludwik Ksawery Lubieński ożenił się z Jadwigą „Słotyło” Bilińską (ur. ok. 1850), z którą miał cztery córki (ur. 1876 – ok. 1880). Umarł w roku 1893[6].

Uwagi

  1. ↑ W różnych źródłach również Ludwik Ksawery Łubiński [bibliotekapiosenki.pl] lub Ludwik Lubiński, ur. w Demence w roku 1940 [Powstanie styczniowe – lista uczestników].

Przypisy

  1. ↑ a b c Ludwik Lubiński (pol.). W: Powstanie styczniowe – lista uczestników (źródło: Białynia-Chołodecki J., „Pamiętnik powstania styczniowego…”] [on-line]. www.genealogia.okiem.pl. [dostęp 2013-01-01].
  2. ↑ Pomian-Łubiński, Ludwik Ksawery (pol.). W: Biografia [on-line]. bibliotekapiosenki.pl. [dostęp 2013-01-01].
  3. ↑ a b c Autor: Ludwik Ksawery Pomian-Łubiński (pol.). W: Wolne Lektury [on-line]. wolnelektury.pl. [dostęp 2013-01-01].
  4. ↑ a b Aleksander Markowski: Zapomniana piosenka, gdzieś pod sercem ukryta („Ostatni mazur”, słowa: Ludwik Ksawery Pomian-Łubiński, muzyka: Fabian Tymulski) (pol.). W: Niedziela Ogólnopolska 04/2009 [on-line]. www.polishnews.com. [dostęp 2013-01-01].
  5. ↑ a b c Ostatni Mazur (1863) (pol.). W: Koncert Niepodległości [on-line]. 2003. s. 2003. [dostęp 2013-01-01].
  6. ↑ M.J. Minakowski: Ludwik Ksawery Łubieński z Łubnej h. Pomian (pol.). W: Genealogia potomków Sejmu Wielkiego [on-line]. www.sejm-wielki.pl. [dostęp 2013-01-01].

Linki zewnętrzne

  • Tekst: Ludwik Ksawery Łubiński, muzyka: Fabian Tymulski, obraz: Józef Chełmoński „Zaloty” (1887): „Ostatni mazur” (pol.). W: Wykonawcy: Józef Wojtan (baryton), chór męski, Orkiestra Polskiego Radia (1963) [on-line]. www.youtube.com. [dostęp 2013-01-01].
  • Tekst: Ludwik Ksawery Łubiński, muzyka: Fabian Tymulski: „Ostatni mazur” (pol.). W: Wykonawcy: Henryk Miller (baryton, 1883-1938), orkiestra, Lwów (ok. 1920) [on-line]. www.youtube.com. [dostęp 2014-02-04].
  • Tekst: Ludwik Ksawery Łubiński, muzyka: Fabian Tymulski: „Jeszcze jeden mazur dzisiaj (one more mazourka)” (pol.). W: Wykonawcy: T. Faliszewski, orkiestra taneczna Ryszarda Franka, Polonia, 1956 [on-line]. www.youtube.com. [dostęp 2014-02-04].