Ludwik Tyrowicz (rzeźbiarz)

Ludwik Tyrowicz (ur. w 1861, zm. 6 stycznia 1930) – polski rzeźbiarz, specjalizujący się w rzeźbie sepulkralnej, aktywny głównie we Lwowie.

Nagrobek Antoniego Puszczyńskiego w Sanoku autorstwa Ludwika Tyrowicza

Życiorys

Kształcił się w rzeźbie w pracowniach rzeźbiarskich we Lwowie, Przemyślu i w Wiedniu. W czasie nauki pracował też jako sztukator przy upiększaniu Opery Wiedeńskiej, budynku węgierskiego parlamentu w Budapeszcie, serbskiego pałacu królewskiego w Kalemegdan. Po powrocie do Lwowa założył w 1890 pracownię rzeźbiarską, którą początkowo prowadził wspólnie z Bałłabanem. Pracownia rzeźbiarsko-kamieniarska Ludwika Tyrowicza mieściła się przy ulicy Piekarskiej 95 we Lwowie^[1].

Wykonawca (bezpośrednio jako artysta lub też jako właściciel firmy) licznych nagrobków na Cmentarzu Łyczakowskim. W miarę rozwoju firmy w coraz większym stopniu zajmował się jej kierowaniem, kosztem własnoręcznych prac. Był także wykonawcą nagrobków na Cmentarzu Centralnym w Sanoku: Antoniego Puszczyńskiego i Julii Rapf-Starosolskiej (córka Jerzego Rapfa, żona Joachima, matka Wołodymyra) oraz prawdopodobnie Ludwika Święcha i Tytusa Lemera^[2].

Ojciec profesora Mariana Tyrowicza i kolejnego właściciela rodzinnej firmy rzeźbiarskiej Tadeusza Tyrowicza. Pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim.

Przypisy

Bibliografia

• Stanisław Nicieja, Cmentarz Łyczakowski we Lwowie, 19389, Wyd. II, Ossolineum, Wrocław, strony 180–188.
• Paweł Nestorowicz: Boża rola. Przyczynek do historii cmentarzy sanockich w 110-tą rocznicę konsekracji cmentarza przy ul. Rymanowskiej. Sanok: 2005, s. 33.