Luigi Berlinguer

Luigi Berlinguer
Data i miejsce urodzenia

25 lipca 1932
Sassari

Minister edukacji Włoch
Okres

od 17 maja 1996
do 25 kwietnia 2000

Przynależność polityczna

Demokraci Lewicy

Poprzednik

Giancarlo Lombardi

Następca

Tullio De Mauro

Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Luigi Berlinguer (ur. 25 lipca 1932 w Sassari) – włoski polityk, wykładowca akademicki, były minister edukacji, eurodeputowany.

Życiorys

Kuzyn Enrica Berlinguera, przywódcy Włoskiej Partii Komunistycznej, a także Giovanniego Berlinguera. Brat Sergia Berlinguera.

Ukończył w 1955 studia z zakresu prawoznawstwa na Uniwersytecie w Sassari. Zajął się pracą naukową na Uniwersytecie w Sienie. Pełnił na tej uczelni funkcje dziekana jednego z wydziałów, a w latach 1985–1994 był rektorem tego uniwersytetu. Od 1989 zajmował jednocześnie stanowisko sekretarza generalnego konferencji rektorów (Conferenza permanente dei rettori italiani). W swojej karierze akademickiej doszedł do stanowiska profesora. Opublikował kilkadziesiąt pozycji naukowych. Uhonorowany m.in. tytułem doctora honoris causa na Sorbonie i francuską Legią Honorową V klasy.

Od połowy lat 50. należał do Partii Komunistycznej. W okresie 1963–1968 był z jej ramienia posłem do Izby Deputowanych IV kadencji z Sardynii. Ponownie w niższej izbie parlamentu zasiadał w latach 1994–2001 w XII (przewodniczył wówczas klubowi poselskiemu Progressisti-Federativo) i XIII kadencji. Od 28 kwietnia do 4 maja 1993 był ministrem szkolnictwa wyższego, badań naukowych i technologii w gabinecie Carla Azeglia Ciampiego. Od 17 maja 1996 do 25 kwietnia 2000 sprawował urząd ministra edukacji w rządach Romano Prodiego i Massima D’Alemy[1] (z rekomendacji partii Demokratów Lewicy). W 2001 wybrano go do Senatu XV kadencji. Mandat złożył w 2002 w związku z powołaniem w skład jednego z konstytucyjnych organów doradczych (Consiglio Superiore della Magistratura).

W 2009 z listy Partii Demokratycznej został wybrany na posła do Parlamentu Europejskiego, w którym zasiadał do 2014.

Przypisy

  1. Luigi Berlinguer (wł.). camera.it. [dostęp 2017-08-26].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie