Luo Jialun
 | |||||||||
| Nazwisko chińskie | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
Luo Jialun (ur. 21 grudnia 1897 w Jinxian, w prowincji Jiangxi, zm. 25 grudnia 1969) – chiński historyk, pedagog, działacz polityczny i folklorysta[1]. Jeden z przywódców Ruchu 4 Maja w 1919 roku.
W 1914 roku rozpoczął naukę w Publicznej Szkole Fudan w Szanghaju. Trzy lata później przeniósł się na Uniwersytet Pekiński. W 1919 roku brał udział w wystąpieniach pekińskich studentów, skierowanym przeciwko postanowieniom traktatu wersalskiego (tzw. Ruch 4 Maja). W 1920 roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie kontynuował naukę. W 1922 roku udał się na studia do Europy; kształcił się na uczelniach angielskich, niemieckich i francuskich[2].
We wrześniu 1928 roku został powołany na stanowisko rektora Uniwersytetu Tsinghua w Pekinie, który miesiąc wcześniej został przejęty przez narodowy rząd Kuomintangu. Luo zreorganizował uniwersytet i wprowadził znaczne reformy, np. przekształcając Uniwersytet Tsinghua w uniwersytet koedukacyjny z regularnym, czteroletnim programem nauczania, rezygnując przy tym z funkcji Uniwersytetu Tsinghua jako szkoły przygotowującej do nauki na uczelniach amerykańskich[3]. Ze stanowiska rektora ustąpił w maju 1930 roku. W latach 1932–41 był rektorem Centralnego Uniwersytetu Narodowego w Nankinie.
Po uzyskaniu niepodległości przez Indie w 1947 roku został pierwszym ambasadorem Chin w tym kraju, którym pozostał do czasu uznania przez Delhi ChRL w roku 1949[4]. Sam po zwycięstwie komunistów uciekł na Tajwan.
Przypisy
- ↑ Laurence A. Schneider: Ku Chieh-kang and China's new history: nationalism and the quest for alternative traditions. Berkeley: University of California Press, 1971, s. 25. ISBN 0-520-01804-4.
- ↑ Luo Jialun (ang.). Tsinghua University. [dostęp 2010-12-31].
- ↑ John King Fairbank, Denis Crispin Twitchett: The Cambridge history of China: Republican China, 1912-1949: Part I. Cambridge: Cambridge University Press, 1983, s. 389. ISBN 0-521-23541-3.
- ↑ Tieh-Tseng Li: Tibet, Today and Yesterday. New York: Bookman Associates, 1960, s. 270.
Media użyte na tej stronie
羅家倫肖像