Maciej Iłowiecki

Maciej Iłowiecki
Ilustracja
Maciej Iłowiecki (1990)
Data i miejsce urodzenia

28 lutego 1935
Piekary Śląskie

Zawód, zajęcie

dziennikarz

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Maciej Iłowiecki, właśc. Tadeusz Maciej Iłowiecki (ur. 28 lutego 1935[1] w Piekarach Śląskich) – polski dziennikarz i publicysta, w latach 1993–1994 zastępca przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.

Życiorys

Absolwent biochemii na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1959 pracuje jako dziennikarz i publicysta. W czasach PRL pisywał w „Polityce”, „Przeglądzie Technicznym”. W latach 1974–1990 pracował w redakcji „Problemów”.

Jako ekspert do spraw mediów 1989 został zaproszony do rozmów Okrągłego Stołu ze strony „Solidarności” (jego adwersarzem przy tzw. podstoliku do spraw mediów był ze strony koalicyjno-rządowej w tych rozmowach Krzysztof Teodor Toeplitz).

W latach 1990–1993 pełnił funkcję prezesa zarządu Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, w latach 1990–1992 był redaktorem naczelnym tygodnika „Spotkania”. Zajmował stanowisko zastępcy przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji od kwietnia 1993 do września 1994. Członek Rady Etyki Mediów (od 2004 do 2011), członek zarządu Towarzystwa Popierania i Krzewienia Nauk. Członek redakcji „Nowego Państwa”.

W III RP zajął się niezależną publicystyką, współpracuje z telewizją Polsat. Jest autorem artykułów prasowych i kilkunastu książek na tematy związane m.in. z medioznawstwem. Regularnie uczestniczył w programie Bumerang prowadzonym przez Marka Markiewicza. W 2010 bez powodzenia kandydował do KRRiT z ramienia Prawa i Sprawiedliwości, jego kandydatura została również poparta przez większość posłów Polski Plus, SdPL i SD[2].

Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2014)[3].

Wybrane publikacje

  • Nasz wiek XX, Wiedza Powszechna, Warszawa 1969
  • Nowy, niezbyt wspaniały świat, Wiedza Powszechna, Warszawa 1974
  • Dzieje nauki polskiej, Interpress, Warszawa 1981
  • Z tamtej strony lustra, Alfa, Warszawa 1987, ISBN 83-7001-127-6
  • Niepokój dwutysięcznego roku, Iskry, Warszawa 1989
  • Figle naszego świata, Alfa, Warszawa 1992
  • Media, władza, świadomość społeczna, Pomorskie Towarzystwo Edukacyjne "Fama", Bydgoszcz 1999
  • Kronika przypadków publicznych, Prószyński i S-ka, Warszawa 2000
  • Krzywe zwierciadło: o manipulacji w mediach, Gaudium, Lublin 2003

Przypisy

  1. Sylwetka na stronie sejm-wielki.pl. [dostęp 2022-09-12].
  2. Głosowanie nad powołaniem członków Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. sejm.gov.pl, 4 sierpnia 2010. [dostęp 2022-09-12].
  3. Zasłużeni dla rozwoju mediów audiowizualnych odznaczeni. prezydent.pl, 8 grudnia 2014. [dostęp 2022-09-12].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Maciej Iłowiecki.jpg
Maciej Iłowiecki.