Maharet

Maharet – postać fikcyjna z serii Kroniki wampirów autorstwa Anne Rice.

Maharet jest bliźniaczą siostrą Mekare. Razem mieszkały w skromnej wiosce w Palestynie blisko 4000 lat p.n.e. Ponieważ były czarownicami i miały doskonałe z nimi kontakty, do tego stopnia, że duchy zgadzały się wykonywać ich polecenia (np. wywoływały deszcz), w swojej wiosce były niemal czczone. W ich wiosce kultywowano jedzenie swoich zmarłych krewnych, by przejąć cząstkę ich mocy. Ponieważ ich życie zbiegło się z panowaniem Akashy i Enkila w Egipcie, dostały ostrzeżenie od królewskiej pary z rozkazem, by stawiły się na dworze. Ich kanibalizm był tylko pretekstem, Akasha bowiem chciała się dowiedzieć jak najwięcej o bogach, duchach i życiu pozagrobowym od czarownic. Obie bliźniaczki porwano, gdy spożywały ciało zmarłej matki, Miriam. Gdy odpowiedzi sióstr nie zadowoliły królowej (mówiły bowiem, że poza duchami nie znają żadnych istot pozaziemskich czy bogów), kazała je zgwałcić swojemu słudze Khaymanowi, który zdążył już je w tym czasie polubić. Po powrocie do wioski okazało się, że Maharet zaszła w ciążę z Khaymanem i urodziła córkę, nazwaną na cześć babki Miriam. W przyszłości okaże się, że rodzina, którą zapoczątkuje Maharet z Khaymanem, okaże się mieć tysiące potomków w każdym kraju świata. Wraz z bliźniaczkami do Egiptu wybrał się zły duch, Amel, który żywił się krwią ludzi. Ponieważ Mekare, która obiecała mu, że skorzysta z jego pomocy, nie dotrzymała słowa, zaczął gnębić Khaymana, kłując go i dokuczając, m.in. wyprowadzając ciało jego zmarłego ojca (którego nie spożył, jak powinien). Gdy Akasha i Enkil giną w zamachu, a w królową wstępuje duch Amel i staje się pierwszą wampirzycą, Maharet i Mekare zostają porwane znowu, by wyjaśnić co się stało z królewską parą. Siostry poradziły, że jeśli nie chcą już pić krwi ludzkiej, powinni siebie unicestwić, to jednak nie zadowoliło wampirzycy. Obie zostają zamknięte w celi, a tego samego wieczoru królewska para zamienia Khaymana w wampira (by rozszczepić moc ducha Amela, co też podpowiedziały im siostry). Maharet wydłubano oczy, a Mekare język. Miały zostać publicznie spalone na stosie następnego dnia, jednak świeży wampir Khayman zlitował się nad nimi, przemieniając je w wampirzyce i dając wolność. Razem z nim wędrowały pewien okres, nawołując ludność do buntu przeciw krwiożerczej parze i tworząc nowe wampiry. Ich podróż zostaje jednak przerwana, gdy żołnierze Akashy łapią bliźniaczki, a Khayman ucieka ratując siebie. Obie zamknięto w pudłach i rozdzielono je, wypuszczając w morze w różne strony świata. Maharet do lat 80. XX wieku nie widziała ani Khaymana, ani Mekare. Odnalazła swoją człowieczą rodzinę i opiekowała się nią, tworząc kroniki potomków linii żeńskiej. Chociaż co jakiś czas wyruszała w poszukiwania siostry, zawsze powracała do rodziny, podając się za krewną-archiwistkę. Raz wybrała się do posiadłości Mariusa pod jego nieobecność, by sprawdzić jak wygląda uśpiona królewska para. Wykradała ludziom oczy, by móc widzieć. Na swojej drodze przez wieczność stworzyła dwa wampiry - Thorne'a i Eryka. Nawiązała także romans z wampirem Maelem. Po koncercie Lestata przemienia też w wampirzycę członkinię swojej rodziny, Jesse, która była umierająca wskutek złamania kręgosłupa. Po porwaniu Lestata przewodniczyła zebranemu sabatowi wampirów, które przetrwały pogrom przebudzonej Akashy. Opowiedziała im wówczas swoje losy, a po przyjściu Mekare, pomogła w zabiciu Królowej Potępionych.