Majewo (województwo warmińsko-mazurskie)

Majewo

wieś
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	elbląski
Gmina	Milejewo
Liczba ludności (2006)	280
Strefa numeracyjna	55
Tablice rejestracyjne	NEB
SIMC	0152566
Położenie na mapie gminy Milejewo Majewo
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Majewo
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Majewo
Położenie na mapie powiatu elbląskiego Majewo
54°13′06″N 19°35′01″E/54,218333 19,583611

Majewo (niem. Meybaum) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Milejewo na Wysoczyźnie Elbląskiej.

Nazwa

Pierwsi osadnicy, którzy dotarli do Majewa, zapewne świadomi byli, dlaczego wybierają na miejsce swojego osiedlenia dolinę po obu stronach strumienia Okrzejka, na terenie porośniętymi łąkami. W dolinie tej przeważnie rosły brzozy, które były wykorzystywane w festynach majowych, do tworzenia tzw. słupów majowych (maibaum), a wieś otrzymała nazwę Maibaum, czyli Majewo.

Historyczne warianty nazewnicze Majewa:

• Około roku 1400 – Meyenbom
• W latach 1434–1450 – Meybom
• Około roku 1789 – Meybaum
• Od wieku XIX – Maibaum

Historia Majewa

Krzyżackie początki

Wieś Majewo założona została około roku 1305-1312 przez komtura zakonu krzyżackiego Heinricha von Gera. Lokatorem, który sprowadził do wsi osadników z zachodniej części Niemiec, był Johann Klemme. On też był pierwszym sołtysem wsi Majewo. Następnym sołtysem od roku 1331 był Peter Klemme. Wieś w chwili założenia obejmowała obszar 1020 ha i ta wielkość nie zmieniała się do roku 1945.

Czasy polskie

Od 1466 do 1772 roku Majewo należało do starostwa tolkmickiego. Ze względu na bliskość kościoła protestanckiego w Neu Münsterberg (Nowe Monasterzysko) mieszkańcy wsi stali się ewangelikami, pomimo iż całe starostwo tolkmickie było silnie katolickie.

Wieś królewska położona była w II połowie XVI wieku w województwie malborskim^[1].

W kontroli w 1742 roku wykazano, że Majewo posiadało dalej 60 włók ziemi (1020 ha), z czego 7 należało do sołtysa, 11 z nich pozostawionych było ugorem, 14 było objętych pańszczyzną, a 28 podlegało podatkom.

XIX wiek

Początkowo ziemia była uprawiana wspólnotą rolników – uprawiana pod kierownictwem sołtysa. Bydło i trzoda były również wspólnie wypasane przez wiejskich pasterzy. W roku 1861 w Majewie dokonano podziału ziemi uprawnej. Co dotychczas było uprawiane wspólnie, zostało zmierzone i przydzielone każdemu rolnikowi indywidualnie. Ta zmiana okazała się bardzo korzystna, gdyż ziemia była lepiej wygospodarowana. Mieszkańcy Majewa byli bardzo przywiązani do tradycji. Przechowywali meble, narzędzia, skrzynie i ubrania, które należały kiedyś do ich przodków.

W 1874 roku w wyniku reformy zlikwidowano urząd sołtysa, a na przewodniczącego gminy Majewo wybrany został Michael Binding. Cesarz niemiecki Wilhelm II dwukrotnie przebywał w pobliżu wsi — pierwszy raz 10 września 1894 roku w trakcie manewrów wojskowych, a drugi 21 czerwca 1899 roku, kiedy cesarz podróżował do Kadyn^[2].

XX wiek

W 1906 roku wybuchł pożar, w którym spłonęło 9 gospodarstw. W latach 1907–1909 wybudowano szosę z Majewa do Milejewa. W roku 1912 epidemia dyfterytu spowodowała ogromną śmiertelność wśród dzieci. W 1921 młodzi mężczyźni, pod przewodnictwem nauczyciela Paula Smaka, założyli Klub Sportowy Majewo. Klub działał w latach 1921–1933. W 1934 powstała Ochotnicza Straż Pożarna.

W dniach 26-27 stycznia 1945 roku oddziały Armii Czerwonej z północnego zachodu zaczęły docierać do wsi. Rozstrzelano 12 osób z Majewa. Zostały one pochowane na południe od wsi w lesie. Pozostała ludność niemiecka została wysiedlona z Majewa pod koniec 1946 roku^[2].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.

Gospodarka

We wsi dominują działalności z zakresu przetwórstwa przemysłowego, budownictwa, gastronomii^[3].

Demografia

Ludność

• 1885 – 704 mieszkańców
• 1925 – 671 mieszkańców
• 1998 – 248 mieszkańców
• 2011 – 218 mieszkańców

Struktura płci

Kobiety: 50,9%

Mężczyźni: 49,1%

Struktura wiekowa

• Przedprodukcyjny: 18,8%
• Produkcyjny: 69,7%
• Poprodukcyjny: 11,5%

Transport

Transport publiczny jest obsługiwany przez komunikację miejską Elbląga (linia 20)^[4].

Przypisy

Zobacz też

• Huta Żuławska
• Milejewo
• Majewo (inne miejscowości o tej nazwie)