Maks Kernbaum

Maks Kernbaum
Data i miejsce urodzenia28 grudnia 1857
Warszawa
Data i miejsce śmierci2 stycznia 1936
Łódź
Miejsce spoczynkuNowy cmentarz żydowski w Łodzi
Zawód, zajęcieprzemysłowiec
Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Maks Kernbaum (vel Maksymilian) (ur. 28 grudnia 1857 w Warszawie, zm. 2 stycznia 1936 w Łodzi) – polski przemysłowiec pochodzenia żydowskiego, działacz gospodarczy, społeczny i oświatowy, członek Rady Centralnego Związku Polskiego Przemysłu, Górnictwa, Handlu i Finansów w 1920 roku[1].

Biogram

Syn Izydora i Franki z Pragierów, pochodził ze spolszczonej kupiecko–przemysłowej rodziny żydowskiej.

Po ukończeniu szkoły średniej pracował w przedsiębiorstwie ekspedycyjno–handlowym swego ojca, a następnie objął stanowisko dyrektora fabryki chemicznej „Radocha” w Sosnowcu.

Ożenił się z Julią, córką łódzkiego przemysłowca i finansisty Hugo Wulfsohna, zamieszkał w Łodzi i w 1887 stał się współwłaścicielem przędzalni i tkalni materiałów kortowych „Hugo Wulfsohn”, ponadto był w niej dyrektorem zarządzającym. W okresie międzywojennym był prezesem Towarzystwa Akcyjnego Hugo Wulfsohn. Od 1899 r. został pełnomocnikiem teścia w Komitecie Giełdowym Łódzkim i następnie w 1906 r. został członkiem zarządu[2]. Wspólnie z Edwardem Heimanem nabył od Szlenkera fabrykę tkanin bawełnianych „Wola” w Warszawie.

Był członkiem Rady Nadzorczej i zarządu Łódzkiego Banku Kupieckiego (1902), członkiem Komitetu Reprezentantów Zgromadzenia Kupców m. Łodzi, członkiem zarządu Związku Przemysłowców (od 1909) i członkiem sekcji Przemysłu Włóknistego Oddziału Łódzkiego Towarzystwa Popierania Rosyjskiego Handlu i Przemysłu.

Wchodził w skład Rady Opiekuńczej Szkoły Handlowej przy Stowarzyszeniu Wzajemnej Pomocy Pracowników Handlowych, przekształconym później w Łódzkie Towarzystwo Szerzenia Wiedzy Handlowej. Od powstania (1 sierpnia 1914) do rozwiązania (30 czerwca 1915) Głównego Komitetu Obywatelskiego w Łodzi (do 9 sierpnia pod nazwą „Rada Czternastu”) pełnił w nim funkcję skarbnika, m.in. inicjując emisję bonów pieniężnych. Następnie 1 października 1917 zastąpił Ernesta Leonhardta na stanowisku burmistrza Łodzi.

W dwudziestoleciu międzywojennym był także wiceprezesem zarządu Spółki Akcyjnej Wyrobów Bawełnianych „Wola” w Warszawie, a w Łodzi członkiem Komitetu Dyskontowego Oddziału Banku Gospodarstwa Krajowego. Do 1930 był członkiem Rady Giełdowej Giełdy Pieniężnej. W latach 1921–1928 był wiceprezesem zarządu Związku Przemysłu Włókienniczego w Państwie Polskim, potem wybrano go członkiem honorowym.

Działał w składzie zarządu Kuratorium Fundacji im. Hermana i Miny Konstadtów w Łodzi.

Pochowany został na „nowym” cmentarzu żydowskim przy ul. Brackiej w Łodzi[3][4].

Miał synów: Stanisława (ur. 1887) i Mieczysława (ur. 1889) – inżyniera, zam. w 1937 r. przy ul. Piotrkowskiej 224, oraz córkę Stefanię.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ „Przegląd Gospodarczy : organ Centralnego Związku Polskiego Przemysłu, Górnictwa, Handlu i Finansów”. 1920, z. 1, s. 20.
  2. ↑ Informator m. Łodzi z kalendarzem na rok 1920, Opracowany i wydany przez Wydział Statystyczny Magistratu m. Łodzi, Łódź 1920, s. 404
  3. ↑ „Głos Poranny” 1936 nr 4
  4. ↑ „Republika” 1936 nr 4
  5. ↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 346 „za zasługi przy organizacji Powszechnej Wystawy Krajowej w Poznaniu”.

Bibliografia