Maksymilian Koczur

Maksymilian Koczur
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 grudnia 1885
Jaworzno

Data i miejsce śmierci

7 września 1963
Katowice

Miejsce spoczynku

Cmentarz Rakowicki

Zawód, zajęcie

architekt

Alma Mater

Politechnika Lwowska

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi
Reklama biura architektonicznego Maksymiliana Koczura
Kamienica przy ulicy Piekarskiej 13

Maksymilian Jan Stefan Koczur (ur. 26 grudnia 1885 w Jaworznie, zm. 7 września 1963 w Katowicach[1]) – polski architekt, inżynier budownictwa.

Życiorys

Studiował na Politechnice Lwowskiej[2], po ukończeniu nauki i otrzymaniu certyfikatu architekta w 1922 otworzył własne biuro architektoniczne przy ulicy Tadeusza Romanowicza 6, a następnie przy ulicy Wałowej 3[3]. W 1930 wszedł w skład zespołu architektów projektujących Kolonię Profesorską w lwowskiej dzielnicy Krzywczyce.

W wyborach samorządowych z 21 maja 1939 ubiegał się o mandat radnego Rady Miasta Lwowa startując z Listy Chrześcijańsko-Narodowej i został zastępcą radnego S. Kistryna[4].

Po wysiedleniu Polaków ze Lwowa znalazł się we Wrocławiu, gdzie wykładał na Wydziale Budownictwa Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie uczył organizacji budowy[5]. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Dorobek architektoniczny

  • Kolonia Profesorska w dzielnicy Krzywczyce /1930/;
  • Bloki mieszkalne przy ulicy Stryjskiej dla Zakładu Ubezpieczeń Pracowników Umysłowych we Lwowie
  • Przebudowa kamienicy przy ulicy Piekarskiej 13 /1931/;

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ dane biograficzne na stronie In memoriam SARP
  2. ↑ Album inżynierów i techników w Polsce. T. 1, Cz. 1, Politechnika Lwowska : rys historyczny : informacje., Lwów: Tow. Bratniej Pomocy Stud. Polit. Lwowskiej, 1932, s. 112.
  3. ↑ Życie techniczne nr. 9/1936
  4. ↑ Wykaz mandatów w wyborach do Rady miejskiej we Lwowie. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 123 z 3 czerwca 1939. 
  5. ↑ Wrocławski kalendarz akademicki na rok 1947 s. 97
  6. ↑ Gazeta Lwowska nr. 260/1938 z dnia 16 listopada 1938 s. 2

Media użyte na tej stronie