Manjū

Manjū z zieloną herbatą

Manjū (jap. 饅頭) – rodzaj słodkawej bułki wypełnionej nadzieniem z fasoli.

Istnieje wiele odmian manjū, ale większość z nich wykonana jest z mąki pszennej oraz nadzienia z pasty z czerwonej fasoli azuki i cukru. Istnieje kilka odmian pasty, w tym: koshi-an, tsubu-an i tsubushi-an.

Historia

Jest kilka teorii dotyczących pochodzenia tych bułeczek. Jedna z nich mówi, że przywiózł je w 1341 r. chiński mnich buddyjski, którego imię po japońsku brzmiało Rinjōin. Były to chińskie mantou gotowane na parze. Mnich rozpowszechnił je w okolicach miasta Nara i stąd ich pierwotna nazwa brzmiała nara-manjū. Od tamtego czasu manjū jest jednym ze stałych elementów japońskiej diety.

Odmiany

Istnieje wiele odmian manjū. Niektóre są bardziej znane niż inne:

  • Matcha-manjū - jedna z najczęstszych odmian. Mają nie tylko smak zielonej herbaty, ale także zielony kolor;
  • Mizu-manjū - tradycyjnie spożywane latem. Zawierają aromatyzowane fasolowe nadzienie. Z zewnątrz mizu-manjū jest zrobione ze skrobi kuzu, dzięki czemu ciasto jest przezroczyste i ma galaretowaty wygląd.

W niektórych regionach Japonii wytwarzane są manjū o charakterze specjalności lokalnych, jak np. momiji-manjū czyli manjū w kształcie liści klonu japońskiego, w Hiroszimie i Miyajimie.

Media użyte na tej stronie

Age manju at Takemura, Kanda, Tokyo.jpg
Autor: Blue Lotus z Kanda, Tokyo, Licencja: CC BY 2.0
Agemanju (deep-fried buns stuffed with sweet red bean paste) at Takemura[1] in Kanda Awajicho, Tokyo.

Blue Lotus
Takemura