Manuel Fettner (ur. 17 czerwca 1985 w Wiedniu) – austriacki skoczek narciarski, reprezentant SV Innsbruck Bergisel. Srebrny indywidualnie na skoczni normalnej oraz złoty w drużynie męskiej medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2022. Drużynowy złoty medalista mistrzostw świata z 2013 i brązowy z 2017, a także brązowy medalista Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich 2016. Wielokrotny medalista mistrzostw świata juniorów oraz zimowej uniwersjady.
Przebieg kariery
2 stycznia 2000 po raz pierwszy w karierze wziął udział w kwalifikacjach do konkursu Pucharu Świata w Innsbrucku, lecz zajął 51. miejsce i nie wystąpił w konkursie głównym[2]. Rok później w Innsbrucku zdołał zakwalifikować się do konkursu i zajął w nim 44. lokatę. Dwa dni później w Bischofshofen ukończył zawody na 5. miejscu. Było to jego jedyne punktowane miejsce w sezonie 2000/2001.
W lutym 2001 zdobył dwa srebrne medale mistrzostw świata juniorów w Karpaczu – indywidualnie oraz z drużyną. Po sezonie 2001/2002 stracił miejsce w kadrze austriackiej. Przez kolejnych kilka sezonów startował głównie w Pucharze Kontynentalnym. W 2005 i 2007 zdobył w sumie 4 medale zimowej uniwersjady, w tym 3 złote (wygrał konkursy indywidualne na skoczni normalnej i dużej w 2005 oraz drużynowy dwa lata później).
29 grudnia 2010 w Oberstdorfie po raz pierwszy w karierze stanął na podium zawodów Pucharu Świata, zajmując 3. lokatę. W klasyfikacji 59. Turnieju Czterech Skoczni zajął 4. miejsce. Został powołany do reprezentacji Austrii na mistrzostwa świata w Oslo, choć ostatecznie nie wystąpił w ani jednym konkursie.
W marcu 2017 w Vikersund ustanowił swój rekord życiowy, skacząc 235,5 metra
Indywidualnie
Drużynowo
Starty M. Fettnera na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|
23. | 10 lutego | 2018 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-98 | HS-109 | indywid. | 96,5 m | 105,5 m | 211,7 pkt | 47,6 pkt | Andreas Wellinger |
32. | 17 lutego | 2018 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-125 | HS-142 | indywid. | 124,0 m | – | 109,8 pkt | 175,9 pkt | Kamil Stoch |
4. | 19 lutego | 2018 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-125 | HS-142 | druż.[a] | 122,5 m | 125,5 m | 978,4 pkt (228,1 pkt) | 120,1 pkt | Norwegia |
2. | 6 lutego | 2022 | Zhangjiakou | Snow Ruyi | K-95 | HS-106 | indywid. | 102,5 m | 104,0 m | 270,8 pkt | 4,2 pkt | Ryōyū Kobayashi |
5. | 7 lutego | 2022 | Zhangjiakou | Snow Ruyi | K-95 | HS-106 | druż. mix.[b] | 101,0 m | 102,0 m | 818,0 pkt (255,3 pkt) | 183,5 pkt | Słowenia |
7. | 12 lutego | 2022 | Zhangjiakou | Snow Ruyi | K-125 | HS-140 | indywid. | 138,5 m | 134,0 m | 272,7 pkt | 23,4 pkt | Marius Lindvik |
1. | 14 lutego | 2022 | Zhangjiakou | Snow Ruyi | K-125 | HS-140 | druż.[c] | 128,0 m | 128,0 m | 942,7 pkt (229,5 pkt) | – |
Indywidualnie
Drużynowo
Starty M. Fettnera na mistrzostwach świata – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|
20. | 23 lutego | 2013 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | HS-106 | indywid. | 96,0 m | 97,0 m | 225,1 pkt | 27,5 pkt | Anders Bardal |
15. | 28 lutego | 2013 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-120 | HS-134 | indywid. | 126,5 m | 125,5 m | 272,7 pkt | 23,1 pkt | Kamil Stoch |
1. | 2 marca | 2013 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-120 | HS-134 | druż.[d] | 125,5 m | 128,0 m | 1135,9 pkt (276,4 pkt) | – |
12. | 25 lutego | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | indywid. | 95,0 m | 94,5 m | 246,3 pkt | 24,5 pkt | Stefan Kraft |
18. | 2 marca | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | indywid. | 118,0 m | 122,5 m | 242,7 pkt | 36,6 pkt | Stefan Kraft |
3. | 4 marca | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | druż.[e] | 126,5 m | 121,0 m | 1068,9 pkt (259,9 pkt) | 35,3 pkt | Polska |
24. | 23 lutego | 2019 | Innsbruck | Bergisel | K-120 | HS-130 | indywid. | 117,5 m | 122,5 m | 219,0 pkt | 60,4 pkt | Markus Eisenbichler |
Indywidualnie
Drużynowo
Starty M. Fettnera na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Skok 3 | Skok 4 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|
25. | 15-16 stycznia | 2016 | Tauplitz | Kulm | K-200 | HS-225 | indywid. | 194,5 m | 156,0 m | 171,0 m | –[h] | 401,4 pkt | 238,7 pkt | Peter Prevc |
3. | 17 stycznia | 2016 | Tauplitz | Kulm | K-200 | HS-225 | druż.[f] | 180,5 m | 156,5 m | 1310,4 pkt (255,1 pkt) | 157,3 pkt | Norwegia |
16. | 11–12 marca | 2022 | Vikersund | Vikersundbakken | K-200 | HS-240 | indywid. | 216,5 m | 197,5 m | 193,5 m | 213,0 m | 719,1 pkt | 135,1 pkt | Marius Lindvik |
4. | 13 marca | 2022 | Vikersund | Vikersundbakken | K-200 | HS-240 | druż.[g] | 213,0 m | 217,0 m | 1552,7 pkt (381,4 pkt) | 158,8 pkt | Słowenia |
Indywidualnie
Drużynowo
Starty M. Fettnera na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|
2. | 1 lutego | 2001 | Karpacz | Orlinek | K-85 | druż.[i] | 84,0 m | 84,0 m | 863,5 pkt (224,5 pkt) | 28,5 pkt | Finlandia |
2. | 3 lutego | 2001 | Karpacz | Orlinek | K-85 | indywid. | 88,0 m | 86,0 m | 239,0 pkt | 7,0 pkt | Veli-Matti Lindström |
2. | 24 stycznia | 2002 | Schonach | Langenwaldschanze | K-90 | druż.[j] | 83,0 m | 97,5 m | 924,0 pkt (232,0 pkt) | 29,0 pkt | Finlandia |
12. | 26 stycznia | 2002 | Schonach | Langenwaldschanze | K-90 | indywid. | 91,0 m | 85,0 m | 217,0 pkt | 38,5 pkt | Janne Happonen |
1. | 6 lutego | 2003 | Sollefteå | Hallstabacken | K-107 | druż.[k] | 111,0 m | 108,5 m | 945,2 pkt (235,8 pkt) | – |
6. | 8 lutego | 2003 | Sollefteå | Hallstabacken | K-107 | indywid. | 103,5 m | 105,0 m | 215,5 pkt | 45,5 pkt | Thomas Morgenstern |
Indywidualnie
Drużynowo
Starty M. Fettnera na uniwersjadzie – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|
1. | 13 stycznia | 2005 | Seefeld | Toni-Seelos-Olympiaschanze | K-90 | HS-100 | indywid. | 96,0 m | 93,0 m | 252,0 pkt | – |
3. | 14 stycznia | 2005 | Seefeld | Toni-Seelos-Olympiaschanze | K-90 | HS-100 | druż.[l] | 100,5 m | 100,0 m | 721,0 pkt (268,0 pkt) | 27,0 pkt | Słowenia |
1. | 19 stycznia | 2005 | Innsbruck | Bergisel | K-120 | HS-130 | indywid. | 126,0 m | 125,5 m | 252,2 pkt | – |
4. | 19 stycznia | 2007 | Pragelato | Trampolino a Monte | K-95 | HS-106 | indywid. | 103,5 m | 106,5 m | 250,0 pkt | 15,5 pkt | Dmitrij Ipatow |
1. | 20 stycznia | 2007 | Pragelato | Trampolino a Monte | K-95 | HS-106 | druż.[m] | 104,0 m | 104,0 m | 717,0 pkt (258,0 pkt) | – |
4. | 22 stycznia | 2007 | Pragelato | Trampolino a Monte | K-125 | HS-140 | indywid. | 127,0 m | 135,5 m | 255,5 pkt | 21,7 pkt | Dienis Korniłow |
Indywidualnie
Drużynowo
Starty M. Fettnera na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
---|
1. | 29 grudnia | 2010 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | 130,0 m | 131,5 m | 264,0 pkt. | 3. | 25,6 pkt | Thomas Morgenstern |
2. | 26 listopada | 2016 | Ruka | Rukatunturi | K-120 | HS-142 | 136,0 m | 133,5 m | 273,3 pkt | 3. | 17,3 pkt | Severin Freund |
3. | 29 stycznia | 2017 | Willingen | Mühlenkopfschanze | K-130 | HS-145 | 144,5 m | 136,0 m | 241,0 pkt | 3. | 1,3 pkt | Andreas Wellinger |
4. | 18 grudnia | 2022 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-140 | 138,0 m | 138,0 m | 297,2 pkt | 2. | 3,2 pkt | Dawid Kubacki |
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata
stan na 18 grudnia 2022
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata
stan po zakończeniu sezonu 2021/2022
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie
Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
---|
1. | 7 sierpnia | 2022 | Courchevel | Tremplin du Praz | K-125 | HS-135 | 129,0 m | 128,0 m | 266,1 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP
stan po zakończeniu LGP 2022
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP
stan po zakończeniu LGP 2022
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych PK chronologicznie
Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS[o] | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
---|
1. | 2 stycznia | 2001 | Innsbruck | Bergisel | K-108 | – | 113,0 m | 109,0 m | 245,8 pkt |
2. | 11 lutego | 2001 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-120 | – | 137,0 m | 140,0 m | 304,1 pkt |
3. | 10 lutego | 2002 | Gallio | Trampolino di Pakstall | K-95 | – | 99,0 m | 101,0 m | 264,5 pkt |
4. | 1 grudnia | 2007 | Pragelato | Trampolino a Monte | K-125 | HS-140 | 137,5 m | 136,5 m | 276,2 pkt |
5. | 13 grudnia | 2007 | Rovaniemi | Ounasvaara | K-90 | HS-100 | 91,0 m | 101,5 m | 255,5 pkt |
6. | 24 lutego | 2008 | Ramsau | W90-Schanze | K-90 | HS-98 | 96,5 m | 96,0 m | 257,5 pkt |
7. | 22 marca | 2009 | Ruka | Rukatunturi | K-120 | HS-142 | 138,5 m | 133,5 m | 289,6 pkt |
8. | 30 stycznia | 2010 | Iron Mountain | Pine Mountain Jump | K-120 | HS-133 | 141,0 m | 133,0 m | 290,2 pkt |
9. | 6 lutego | 2010 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-120 | HS-134 | 131,0 m | 134,0 m | 278,5 pkt |
10. | 7 lutego | 2010 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-120 | HS-134 | 133,5 m | 134,0 m | 282,5 pkt |
11. | 14 stycznia | 2012 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 137,5 m | 133,5 m | 269,8 pkt |
12. | 15 stycznia | 2012 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 136,0 m | 133,5 m | 264,1 pkt |
13. | 25 lutego | 2012 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | 131,0 m | – | 132,8 pkt |
14. | 19 stycznia | 2013 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-140 | 139,0 m | 136,0 m | 277,0 pkt |
15. | 20 stycznia | 2013 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-140 | 135,5 m | 130,0 m | 259,4 pkt |
16. | 27 stycznia | 2013 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 136,0 m | – | 135,3 pkt |
17. | 27 grudnia | 2013 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-137 | 132,5 m | 122,5 m | 269,1 pkt |
18. | 15 lutego | 2014 | Brotterode | Inselbergschanze | K-105 | HS-117 | 112,5 m | 109,5 m | 263,1 pkt |
19. | 21 lutego | 2014 | Seefeld | Toni-Seelos-Olympiaschanze | K-99 | HS-109 | 111,0 m | 106,5 m | 271,5 pkt |
20. | 14 grudnia | 2014 | Rena | Renabakkene | K-124 | HS-139 | 136,0 m | 132,0 m | 298,8 pkt |
21. | 10 marca | 2018 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | 134,0 m | 138,5 m | 262,7 pkt |
22. | 11 marca | 2018 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | 136,5 m | 138,0 m | 268,9 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych PK chronologicznie
Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS[o] | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
---|
1. | 6 lutego | 2000 | Saalfelden | Bibergschanze | K-85 | – | 89,5 m | 92,0 m | 256,5 pkt | 3. | 7,5 pkt | Georg Späth |
2. | 8 marca | 2000 | Zaō | Yamagata | K-90 | – | 97,5 m | 71,0 m | 205,5 pkt | 3. | 12,0 pkt | Stefan Thurnbichler |
3. | 15 lipca | 2000 | Villach | Villacher Alpenarena | K-90 | – | 87,0 m | 96,0 m | 240,0 pkt | 3. | 9,5 pkt | Stefan Thurnbichler |
4. | 27 sierpnia | 2000 | Winterberg | Sankt-Georg-Schanze | K-80 | – | 82,0 m | 80,5 m | 237,0 pkt | 2. | 1,5 pkt | Bjørn Einar Romøren |
5. | 26 grudnia | 2001 | Sankt Moritz | Olympiaschanze | K-95 | – | 88,5 m | 92,5 m | 212,5 pkt | 3. | 6,5 pkt | Peter Žonta |
6. | 2 stycznia | 2001 | Innsbruck | Bergisel | K-108 | – | 113,0 m | 109,0 m | 245,8 pkt | 1. | – |
7. | 11 lutego | 2001 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-120 | – | 137,0 m | 140,0 m | 304,1 pkt | 1. | – |
8. | 2 lutego | 2002 | Braunlage | Wurmbergschanze | K-80 | – | 91,0 m | 87,0 m | 225,5 pkt | 2. | 13,0 pkt | Jörg Ritzerfeld |
9. | 10 lutego | 2002 | Gallio | Trampolino di Pakstall | K-95 | – | 99,0 m | 101,0 m | 264,5 pkt | 1. | – |
10. | 16 lutego | 2002 | Planica | Srednija velikanka | K-90 | – | 97,0 m | 95,0 m | 258,5 pkt | 3. | 4,5 pkt | Bine Norčič |
11. | 2 marca | 2002 | Schönwald | Adlerschanze | K-84 | – | 85,0 m | 91,5 m | 247,0 pkt | 2. | 2,0 pkt | Hansjörg Jäkle |
12. | 3 marca | 2002 | Schönwald | Adlerschanze | K-84 | – | 90,0 m | 86,0 m | 247,0 pkt | 3. | 4,0 pkt | Choi Heung-chul |
13. | 1 stycznia | 2005 | Seefeld | Toni-Seelos-Olympiaschanze | K-90 | HS-100 | 94,5 m | 91,5 m | 244,5 pkt | 3. | 17,5 pkt | Dmitrij Ipatow |
14. | 9 stycznia | 2005 | Planica | Srednija velikanka | K-90 | HS-100 | 99,5 m | 98,0 m | 266,0 pkt | 3. | 9,5 pkt | Anders Bardal |
15. | 13 lutego | 2005 | Brotterode | Inselbergschanze | K-105 | HS-117 | 116,0 m | 107,0 m | 251,4 pkt | 2. | 23,5 pkt | Kalle Keituri |
16. | 19 lutego | 2005 | Westby | Snowflake | K-106 | HS-117 | 122,0 m | 110,5 m | 266,4 pkt | 2. | 7,2 pkt | Anders Bardal |
17. | 13 stycznia | 2006 | Sapporo | Miyanomori | K-90 | HS-100 | 99,0 m | 93,5 m | 257,0 pkt | 2. | 6,5 pkt | Anders Bardal |
18. | 15 stycznia | 2006 | Sapporo | Ōkurayama | K-120 | HS-134 | 125,0 m | 127,5 m | 254,0 pkt | 2. | 0,7 pkt | Rafał Śliż |
19. | 27 grudnia | 2006 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-137 | 133,5 m | 134,0 m | 261,0 pkt | 2. | 11,0 pkt | Andreas Widhölzl |
20. | 1 grudnia | 2007 | Pragelato | Trampolino a Monte | K-125 | HS-140 | 137,5 m | 136,5 m | 276,2 pkt | 1. | – |
21. | 12 grudnia | 2007 | Rovaniemi | Ounasvaara | K-90 | HS-100 | 100,5 m | 93,5 m | 259,5 pkt | 2. | 2,5 pkt | Roland Müller |
22. | 13 grudnia | 2007 | Rovaniemi | Ounasvaara | K-90 | HS-100 | 91,0 m | 101,5 m | 255,5 pkt | 1. | – |
23. | 23 lutego | 2008 | Ramsau | W90-Schanze | K-90 | HS-98 | 91,5 m | 94,5 m | 241,0 pkt | 3. | 6,5 pkt | Wolfgang Loitzl |
24. | 24 lutego | 2008 | Ramsau | W90-Schanze | K-90 | HS-98 | 96,5 m | 96,0 m | 257,5 pkt | 1. | – |
25. | 9 grudnia | 2008 | Rovaniemi | Ounasvaara | K-90 | HS-100 | 92,5 m | 94,0 m | 241,0 pkt | 3.[p] | 19,0 pkt | Stephan Hocke |
26. | 28 grudnia | 2008 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-137 | 127,5 m | 133,5 m | 249,3 pkt | 3. | 12,9 pkt | Sigurd Pettersen |
27. | 6 marca | 2009 | Trondheim | Granåsen | K-120 | HS-131 | 132,0 m | 133,0 m | 264,2 pkt | 2. | 2,9 pkt | Stefan Thurnbichler |
28. | 22 marca | 2009 | Ruka | Rukatunturi | K-120 | HS-142 | 138,5 m | 133,5 m | 289,6 pkt | 1. | – |
29. | 24 stycznia | 2010 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-140 | 134,5 m | 133,5 m | 262,4 pkt | 2. | 7,8 pkt | David Unterberger |
30. | 30 stycznia | 2010 | Iron Mountain | Pine Mountain Jump | K-120 | HS-133 | 141,0 m | 133,0 m | 290,2 pkt | 1. | – |
31. | 6 lutego | 2010 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-120 | HS-134 | 131,0 m | 134,0 m | 278,5 pkt | 1. | – |
32. | 7 lutego | 2010 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-120 | HS-134 | 133,5 m | 134,0 m | 282,5 pkt | 1. | – |
33. | 27 lutego | 2010 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | 122,5 m | 121,0 m | 230,8 pkt | 2. | 24,6 pkt | Adam Małysz |
34. | 14 stycznia | 2012 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 137,5 m | 133,5 m | 269,8 pkt | 1. | – |
35. | 15 stycznia | 2012 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 136,0 m | 133,5 m | 264,1 pkt | 1. | – |
36. | 25 lutego | 2012 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | 131,0 m | – | 132,8 pkt | 1. | – |
37. | 19 stycznia | 2013 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-140 | 139,0 m | 136,0 m | 277,0 pkt | 1. | – |
38. | 20 stycznia | 2013 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-140 | 135,5 m | 130,0 m | 259,4 pkt | 1. | – |
39. | 26 stycznia | 2013 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 134,0 m | 136,5 m | 267,9 pkt | 2. | 3,3 pkt | Fredrik Bjerkeengen |
40. | 27 stycznia | 2013 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 136,0 m | – | 135,3 pkt | 1. | – |
41. | 21 grudnia | 2013 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 127,0 m | 125,0 m | 271,4 pkt | 2. | 0,6 pkt | Michael Hayböck |
42. | 27 grudnia | 2013 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-137 | 132,5 m | 122,5 m | 269,1 pkt | 1. | – |
43. | 28 grudnia | 2013 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-137 | 129,5 m | 132,5 m | 279,9 pkt | 3. | 1,4 pkt | Manuel Poppinger |
44. | 15 lutego | 2014 | Brotterode | Inselbergschanze | K-105 | HS-117 | 112,5 m | 109,5 m | 263,1 pkt | 1. | – |
45. | 20 lutego | 2014 | Seefeld | Toni-Seelos-Olympiaschanze | K-99 | HS-109 | 102,5 m | 101,5 m | 253,0 pkt | 2. | 6,8 pkt | Wolfgang Loitzl |
46. | 21 lutego | 2014 | Seefeld | Toni-Seelos-Olympiaschanze | K-99 | HS-109 | 111,0 m | 106,5 m | 271,5 pkt | 1. | – |
47. | 15 marca | 2014 | Niżny Tagił | Aist | K-120 | HS-134 | 134,0 m | – | 116,5 pkt | 2. | 6,4 pkt | Rok Justin |
48. | 14 grudnia | 2014 | Rena | Renabakkene | K-124 | HS-139 | 136,0 m | 132,0 m | 298,8 pkt | 1. | – |
49. | 10 marca | 2018 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | 134,0 m | 138,5 m | 262,7 pkt | 1. | – |
50. | 11 marca | 2018 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | 136,5 m | 138,0 m | 268,9 pkt | 1. | – |
51. | 28 grudnia | 2020 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-140 | 134,0 m | 140,0 m | 276,1 pkt | 3. | 4,0 pkt | Maximilian Steiner |
52. | 13 lutego | 2021 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 138,0 m | 134,5 m | 275,5 pkt | 3. | 10,7 pkt | Markus Schiffner |
53. | 14 lutego | 2021 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 135,0 m | 136,0 m | 276,5 pkt | 3. | 15,6 pkt | Markus Schiffner |
54. | 14 marca | 2021 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | 136,5 m | 131,5 m | 265,7 pkt | 2. | 0,4 pkt | Ulrich Wohlgenannt |
55. | 28 marca | 2021 | Czajkowskij | Snieżynka | K-125 | HS-140 | 125,5 m | 140,5 m | 225,1 pkt | 2. | 4,5 pkt | Aleksander Zniszczoł |
stan po zakończeniu sezonu 2020/2021
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie
Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
---|
1. | 20 września | 2008 | Villach | Villacher Alpenarena | K-90 | HS-98 | 96,0 m | 98,0 m | 259,0 pkt |
2. | 21 sierpnia | 2021 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-97 | 101,0 m | 95,5 m | 254,8 pkt |
3. | 11 września | 2021 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-142 | 130,0 m | 130,0 m | 259,5 pkt |
4. | 26 września | 2021 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 136,5 m | 143,0 m | 274,8 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie
Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
---|
1. | 20 września | 2008 | Villach | Villacher Alpenarena | K-90 | HS-98 | 96,0 m | 98,0 m | 259,0 pkt | 1. | – |
2. | 21 września | 2008 | Villach | Villacher Alpenarena | K-90 | HS-98 | 97,5 m | 93,0 m | 252,0 pkt | 3.[q] | 13,0 pkt | Markus Eggenhofer |
3. | 21 sierpnia | 2021 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-97 | 101,0 m | 95,5 m | 254,8 pkt | 1. | – |
4. | 22 sierpnia | 2021 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-97 | 97,0 m | 95,0 m | 250,2 pkt | 2. | 0,4 pkt | Mika Schwann |
5. | 11 września | 2021 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-142 | 130,0 m | 130,0 m | 259,5 pkt | 1. | – |
6. | 18 września | 2021 | Oslo | Midtstubakken | K-95 | HS-106 | 103,0 m | 102,5 m | 237,6 pkt | 2. | 0,3 pkt | Andreas Granerud Buskum |
7. | 19 września | 2021 | Oslo | Midtstubakken | K-95 | HS-106 | 100,0 m | 101,0 m | 233,9 pkt | 2. | 3,3 pkt | Fredrik Villumstad |
8. | 25 września | 2021 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 133,5 m | 130,0 m | 225,5 pkt | 3. | 10,2 pkt | Timon-Pascal Kahofer |
9. | 26 września | 2021 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 136,5 m | 143,0 m | 274,8 pkt | 1. | – |
stan po zakończeniu LPK 2021
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie
Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup
stan po zakończeniu sezonu 2017/2018
Odznaczenia
Uwagi
- ↑ a b Skład zespołu: Stefan Kraft, Manuel Fettner, Gregor Schlierenzauer, Michael Hayböck
- ↑ a b Skład zespołu: Daniela Iraschko-Stolz, Stefan Kraft, Lisa Eder i Manuel Fettner
- ↑ a b Skład zespołu: Stefan Kraft, Daniel Huber, Jan Hörl, Manuel Fettner
- ↑ a b Skład zespołu: Wolfgang Loitzl, Manuel Fettner, Thomas Morgenstern, Gregor Schlierenzauer
- ↑ a b Skład zespołu: Michael Hayböck, Manuel Fettner, Gregor Schlierenzauer, Stefan Kraft
- ↑ a b Skład zespołu: Stefan Kraft, Manuel Poppinger, Manuel Fettner, Michael Hayböck
- ↑ a b Skład zespołu: Michael Hayböck, Ulrich Wohlgenannt, Manuel Fettner, Stefan Kraft
- ↑ Seria konkursowa została odwołana.
- ↑ a b Skład zespołu: Florian Liegl, Manuel Fettner, Balthasar Schneider i Stefan Kaiser
- ↑ a b Skład zespołu: Balthasar Schneider, Christoph Strickner, Christian Nagiller i Manuel Fettner
- ↑ a b Skład zespołu: Manuel Fettner, Christoph Strickner, Roland Müller i Thomas Morgenstern
- ↑ a b Skład zespołu: Stefan Kaiser, Christoph Strickner, Alexander Seiwald, Manuel Fettner
- ↑ a b Skład zespołu: Manuel Fettner, Bastian Kaltenböck, Florian Liegl
- ↑ a b Skład zespołu: Manuel Fettner, Stefan Thurnbichler, Balthasar Schneider
- ↑ a b Do sezonu 2003/04 włącznie FIS podając rozmiar skoczni posługiwała się punktem konstrukcyjnym
- ↑ Ex aequo z Julianem Musiolem
- ↑ Ex aequo z Primožem Piklem
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
|
Skocznia normalna | |
---|
Skocznia duża | |
---|
Skocznia duża – drużynowo | |
---|
|
Skocznia normalna | |
---|
|
Skocznia normalna | |
---|