Marcin Weinfeld

Marcin Weinfeld

Data i miejsce urodzenia	28 sierpnia 1884 Warszawa
Data i miejsce śmierci	8 listopada 1965 Warszawa
Narodowość	polska
Alma mater	Politechnika Warszawska Politechnika Drezdeńska
Praca
Styl	modernizm
Budynki	wieżowiec Prudential willa Gawrońskich w Warszawie
Odznaczenia

Gmach Towarzystwa Ubezpieczeń Prudential w Warszawie

Podkarpacki Urząd Wojewódzki w Rzeszowie

Marcin Weinfeld (ur. 28 sierpnia 1884 w Warszawie, zm. 8 listopada 1965 tamże) – polski architekt pochodzenia żydowskiego.

Życiorys

Był absolwentem politechniki w Dreźnie i Politechniki Warszawskiej, gdzie naukę ukończył otrzymując dyplom w 1911. W latach 1912–1939 prowadził własne biuro projektów. Aresztowany w 1940 został przewieziony do obozu w Dachau, gdzie był więziony do zakończenia wojny. Jak opisuje jego wnuczka nie przyjechał do obozu jako Żyd, tylko więzień polityczny, dlatego przeżył^[1].

Od 1946 pełnił funkcję naczelnika wydziału w Ministerstwie Odbudowy, a następnie głównego architekta w Komitecie Budownictwa, Urbanistyki i Architektury^[2]. Był członkiem Oddziału Warszawskiego SARP oraz Towarzystwa Urbanistów Polskich.^[3]

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 59-IV-24)^[4].

Najważniejsze realizacje

• gmach Towarzystwa Ubezpieczeń Prudential w Warszawie (projekt wraz ze Stefanem Bryłą)^[5];
• biurowiec Głównego Urzędu Kontroli Prasy i Wydawnictw przy ul. Mysiej 3 (obecnie nie istnieje)^[6];
• domy mieszkalne przy ul. Klonowej 4 (willa Czesława Wehra), ul. Koszykowej 8 oraz Grójeckiej 43 (z Kazimierzem Saskim)^[7]
• willa Neumannów przy ul. Sułkowickiej 5 (dawniej ul. Belwederska 18a)^[8]
• Mauzoleum Żydów Bojowników o Niepodległość Polski na cmentarzu żydowskim na Woli w Warszawie
• Willa Gawrońskich^[9]
• willa Piaski w Konstancinie-Jeziornie^[10]
• niezrealizowany projekt synagogi przy ul. Dzielnej 7^[11];
• synagoga Wajnberga w Otwocku przy ul. Reymonta, zburzona w 1941^[12].

Życie prywatne

Jego żoną była Maryla Beth (Bett), pochodzenia żydowskiego, córka wykładowcy Uniwersytetu Jagiellońskiego^[13][14].

Odznaczenia i wyróżnienia

• Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)^[3]
• Członek honorowy Towarzystwo Urbanistów Polskich (1963)^[3]

Przypisy