Marco Lucchinelli

Marco Lucchinelli

Marco Lucchinelli tryskający szampanem, obok niego Boet van Dulmen i Wil Hartog, 1981
Państwo	Włochy
Data i miejsce urodzenia	26 czerwca 1954 Bolano
Sukcesy
Motocyklowy Mistrz Świata 1981

Marco Lucchinelli (ur. 26 czerwca 1954 w Bolano) – włoski motocyklista i kierowca wyścigowy. Były motocyklowy mistrz świata w kategorii 500 cm³.

Kariera

350 cm³

W MMŚ Włoch zadebiutował w roku 1975, w średniej kategorii 350 cm³. Dosiadając motocykl Yamahy, wystartował w GP Narodów, w którym zajął siódmą lokatę. Zdobyte punkty sklasyfikowały go na 32. miejscu.

Po raz drugi w tej klasie pojawił się trzy lata później. Tym razem zmagania na Monzie ukończył na szóstej pozycji, a w klasyfikacji generalnej uplasował się na 18. lokacie.

500 cm³

W najwyższej kategorii 500 cm³ Marco zadebiutował w sezonie 1976. Mając do dyspozycji motocykl Suzuki, już w pierwszym podejściu (o GP Francji) znalazł się na podium, zajmując trzecią pozycję. Uzyskał również najszybsze okrążeni wyścigu. Włoch wystartował jeszcze w trzech rundach, podczas których jeszcze dwukrotnie uplasował się w pierwszej trójce, podczas GP Australii oraz GP Niemiec. Uzyskane punkty usytuowały go na wysokim 4. miejscu.

W kolejnym sezonie Lucchinelli ponownie wziął udział w czterech eliminacjach. Wyniki na maszynie Yamahy okazały się jednak wyraźnie słabsze. Włoch w jednym wyścigu zameldował się na podium, zajmując drugą pozycję w GP Finlandii. W klasyfikacji generalnej znalazł się na 11. lokacie.

W roku 1977 Marco powrócił do jazdy na Suzuki. Wystartował w pięciu wyścigach, jednakże rezultaty nie uległy znacznej poprawie. Jedyne podium odnotował podczas GP Narodów, gdzie był trzeci. Niewiele większy dorobek punktowy w stosunku do poprzedniego sezonu uplasował go na 9. pozycji.

Sezon 1978 był pierwszym dla Lucchinelliego w pełnym wymiarze (nie wziął udziału jedynie w inauguracyjnym wyścigu w Wenezueli). Nie był to jednak udany rok dla Włocha, który ukończył zaledwie pięć z dziesięciu eliminacji. Najlepszą pozycję uzyskał podczas GP Szwecji, gdzie zajął siódmą lokatę. Zebrane punkty sklasyfikowały Marco na odległym 18. miejscu.

W kolejnym roku Włoch wystartował we wszystkich wyścigach. W inauguracyjnym starcie o GP Narodów, Marco sięgnął po pole position (nie dojechał jednak do mety). Po raz drugi z pierwszej pozycji startował w GP Francji. W wyścigu musiał jednak uznać wyższość Amerykanów - Kenny Robertsa oraz Randy Mamoli. Pierwsze upragnione zwycięstwo odniósł w ostatniej rundzie sezonu o GP Niemiec. Na podium stawał we wszystkich ukończonych eliminacjach, a w klasyfikacji generalnej uplasował się na 3. pozycji, za wyżej wspomnianymi Kalifornijczykami.

W sezonie 1981 Marco zdominował rywalizację, zostając po raz pierwszy w karierze mistrzem świata. W ciągu jedenastu wyścigów, Włoch pięciokrotnie stanął na najwyższym stopniu podium, natomiast w ośmiu rundach sięgnął po pole position. Był to także ostatni rok współpracy z ekipą Suzuki.

W roku 1982 Lucchinelli przesiadł się na motocykl Hondy. Jego wyniki uległy wyraźnemu pogorszeniu i w efekcie nie był w stanie skutecznie bronić tytułu mistrzowskiego. W trakcie dziewięciu startów, Marco ani razu nie stanął na podium, najwyżej plasując się na piątym miejscu. Zdobyte punkty usadowiły go dopiero na 8. lokacie.

Rok 1984 był ostatnim dla Włocha w pełnym wymiarze, a także ostatnim, w którym zdobył punkty. Marco regularnie mieścił się w czołowej dziesiątce, dwukrotnie przy tym plasując się w czołowej trójce (w GP Francji oraz Niemiec). Sezon zakończył na 7. pozycji.

W ciągu kolejnych trzech lat Lucchinelli wziął udział w dziesięciu eliminacjach, dosiadając motocykl Cagiva. Wyjątkowa awaryjność maszyny nie pozwoliła mu jednak ukończyć żadnego z wyścigów. Ostatnim Grand Prix w karierze Marco była runda na włoskim torze Monza.

WSBK

W 1987 roku, na motocyklu Ducati 851, Marco zwyciężył w wyścigu "Battle of the Twins race" na torze Daytona.

W sezonie 1988 Lucchinelli wystartował w dwóch rundach nowo powstałego cyklu World Superbike. Dosiadając maszynę Ducati, dwukrotnie zwyciężył, na brytyjskim torze Donington Park oraz austriackim obiekcie Österreichring. W klasyfikacji generalnej uplasował się na 5. miejscu. W 1999 roku wziął udział w jednej rundzie Pucharu Europy Superstock 1000. Był to ostatni wyścig, w którym wystąpił.

9 grudnia 1991 roku został aresztowany za posiadanie narkotyków. Kiedy wyszedł z więzienia, postanowił walczyć przeciwko narkomanii. Po zakończeniu kariery motocyklowej, Marco pracował jako komentator sportowy w Eurosporcie.

Kariera samochodowa

Włoch zaliczył epizodyczny występ w Międzynarodowej Formule 3000, na torze Imola. W zespole Lola Motorsport rywalizację ukończył wówczas na 21. i 11. miejscu.

Statystyki liczbowe

System punktowy od 1969 do 1987:

Linki zewnętrzne

• Strona kierowcy na oficjalnej stronie MotoGP
• Strona kierowcy na oficjalnej stronie Wsbk