Maria Jarochowska

Maria Jarochowska

Data i miejsce urodzenia	15 grudnia 1918 Babica
Data i miejsce śmierci	20 sierpnia 1975 Warszawa
Miejsce spoczynku	Cmentarz Wojskowy na Powązkach
Zawód, zajęcie	dziennikarka, reportażystka i pisarka
Partia	Francuska Partia Komunistyczna Polska Partia Robotnicza Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Odznaczenia

Grób Marii Jarochowskiej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Maria Anna Jarochowska (ur. 15 grudnia 1918 w Babicy lub Krakowie, zm. 20 sierpnia 1975 w Warszawie) – polska dziennikarka, reportażystka i pisarka, posłanka na Sejm PRL I kadencji (1952–1956).

Życiorys

W 1937 ukończyła Gimnazjum im. Królowej Jadwigi w Krakowie. Studiowała następnie matematykę i historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Podczas II wojny światowej przebywała w Rzeszowie i Krakowie, ukończyła historię i historię sztuki na konspiracyjnym Uniwersytecie Jagiellońskim. W czasie powstania warszawskiego pracowała w Szpitalu na Sadybie i Czerniakowie w Warszawie. Po upadku powstania wróciła do Krakowa. Była sekretarzem redakcji tygodnika „Głos Pracy” i dziennika „Echo Krakowa”. Od 1947 w Paryżu, gdzie była sekretarzem redakcji a później redaktorem naczelnym pisma „Gazeta Polska”. W styczniu 1950 została, po aresztowaniu, wydalona z Francji. Po powrocie do Polski prowadziła świetlicę w spółdzielni produkcyjnej w Belnie pod Gostyninem. Od 1951 mieszkała w Warszawie. Od 1952 do 1956 była posłem na Sejm PRL. W latach 50. i 60. XX w. publikowała reportaże, recenzje, fragmenty prozy w „Życiu Literackim”, tygodniku „Świat”, „Nowej Kulturze”, „Przyjaciółce” i „Orce”. Pracowała następnie w Naczelnym Zarządzie Kinematografii.

Członek Francuskiej Partii Komunistycznej (lata 40. XX w.), Polskiej Partii Robotniczej (1945–1948), Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (1948–1975); Związku Zawodowego Literatów Polskich (1946–1949), Związku Literatów Polskich (1948–1975). W 1955 odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski^[1].

Życie prywatne

Córka Joachima Jarochowskiego herbu Przerowa i Marii z Wiktorów. Była siostrą późniejszej artystki Piwnicy pod Baranami – Ireny „Kiki” Szaszkiewiczowej oraz Konstantego Jarochowskiego, fotografa. Jej syn, Łukasz Jarochowski (ur. 1952), jest absolwentem warszawskiej AWF. Zmarła w wieku 56 lat na skutek choroby nowotworowej, pochowana na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym w Warszawie, kwatera A 37, rząd 4, grób 8^[2].

Twórczość

• Ludzie, którym nie stawia się pomników (reportaże; Książka 1947)
• Niemiłosierni. Buraczane liście (powieści; wstęp Jan Alfred Szczepański; Książka i Wiedza 1950; wydania oddzielne książki Niemiłosierni: Książka i Wiedza 1959, Czytelnik 1966; wydania oddzielne książki Buraczane liście: Książka i Wiedza 1951)
• Chleb i sól. Z chłopami polskimi u kołchoźników radzieckich (reportaże; Książka i Wiedza 1951, 1952)
• Niebieskie okulary. Reportaże z huty Częstochowa (Czytelnik 1952)
• Odwaga (reportaż; Nasza Księgarnia 1953; 1954)
• Ziarno (reportaże; Czytelnik 1953)
• Gniew (opowiadanie; Czytelnik 1954)
• Trudne serca (scenariusz filmowy; Filmowa Agencja Wydawnicza 1954)
• Dziadowska miłość (powieść; pierwodruk: "Twórczość" nr 5, 6 i 8/1954, "Trybuna Wolności" nr 35-44, 46-48, 50/1954; Państwowy Instytut Wydawniczy 1955)
• Najgorsza chwila życia (opowiadania; Czytelnik 1959)
• Blizny (opowiadania; Wydawnictwo Łódzkie 1971)
• Nie być tu, nie być tam (opowiadania; Państwowy Instytut Wydawniczy 1974)
• Namiętności (reportaże; Iskry 1977)
• Wyrok śmierci (opowiadania; Wydawnictwo Literackie 1979, ISBN 83-08-0004-1-X)

Przypisy

Bibliografia

• Michał Mac "Maria Jarochowska z Jaroch, herb Przerowa, literatka i dziennikarka z Babicy" Babica - strona domowa
• Stefan Henel "Godziny zwierzeń", wspomnienia Łukasza Jarochowskiego, Wyd. Iskry, Warszawa 1983 ISBN 83-207-0500-2 s. 62-71.