Maria Kalota-Szymańska

Maria Kalota-Szymańska (ur. 8 października 1926 w Marysinku, zm. 23 lipca 2011[1]) – polska poetka i publicystka.

W 1948 roku ukończyła Gimnazjum im. Marii Konopnickiej we Włocławku. Studiowała filologię polską i filozofię na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, wśród jej wykładowców był Henryk Elzenberg. W czasie studiów (w latach 1950-1951) pracowała jako zastępca asystenta w Katedrze Historii Literatury Polskiej. Studia ukończyła w 1952 roku. Zadebiutowała w 1957 roku tomem wierszy Miniatury zwierzęce.

W 2009 została odznaczona Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[2].

Wybrane publikacje

  • Miniatury zwierzęce (1957)
  • Sezon w Tatrach i inne wiersze (1964)
  • Otwieranie granic (1968)
  • Treny na śmierć miłości (1972)
  • Miastu przypisana (1979, ​ISBN 83-06-00176-1​)
  • Sezon w Tatrach i po sezonie (1981, ​ISBN 83-215-9167-1​)
  • Białe przeciągi (1988, ​ISBN 83-215-9209-0​)
  • Pielgrzymka w ciemnościach (1989)
  • Poemat o narodzinach (1992, ​ISBN 83-85327-07-X​)
  • Tatrzańskie postscriptum (1993, ​ISBN 83-85483-89-6​)
  • Album toruński: czternaście wierszy o Toruniu (1994, ​ISBN 838592800X​)
  • Odchodzenie (1995, ​ISBN 83-85327-30-4​)
  • Ta co z ciała uleciała oraz inne wiersze (2004, ​ISBN 83-920330-0-0​)


Przypisy

  1. ↑ Zmarła toruńska poetka Maria Kalota-Szymańska, gazeta.pl, 27.07.2011
  2. ↑ Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis. www.mkidn.gov.pl. [dostęp 2020-06-20].

Bibliografia

  • Sławomir Kalembka (red.), Pracownicy nauki i dydaktyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 1945–2004. Materiały do biografii, Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2006, s. 321, ISBN 83-231-1988-0.