Maria Koczerska

Maria Koczerska
Państwo działaniaPolska
Data i miejsce urodzenia6 października 1944
Lwów
Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia średniowieczna, nauki pomocnicze historii
Alma MaterUniwersytet Warszawski
Doktorat1972
Uniwersytet Warszawski
Habilitacja1980
Uniwersytet Warszawski
Profesura17 maja 2006
UczelniaUniwersytet Warszawski
Okres zatrudn.1967
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Maria Jadwiga Koczerska (ur. 6 października 1944 we Lwowie[1]) – polska historyk, mediewistka, badaczka dziejów Kościoła katolickiego w średniowieczu i specjalistka w zakresie nauk pomocniczych historii.

Życiorys

Obroniła magisterium w 1967 na Uniwersytecie Warszawskim. W 1972 uzyskała stopień naukowy doktora, habilitowała się w 1980. W 2006 otrzymała tytuł profesora nauk humanistycznych. Od 1967 zawodowo związana z Instytutem Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego – zaczynała jako asystent stażysta, dochodząc stopniowo do stanowiska profesora zwyczajnego. W latach 2008–2012 była dyrektorem IH UW, weszła w skład rady naukowej tej jednostki. Redaktor pisma „Archeion” w latach 1981–1984, współredaktor pisma „Studia Źródłoznawcze” od 1998.

Publikowała artykuły m.in. w „Studiach Źródłoznawczych”, „Kwartalniku Historycznym” i „Przeglądzie Historycznym”.

Pełniła m.in. funkcję sekretarza naukowego Komitetu Nauk Historycznych Polskiej Akademii Nauk i członkini komitetu głównego Olimpiady Historycznej przy zarządzie głównym Polskiego Towarzystwa Historycznego. Należała do założycieli Polskiego Towarzystwa Heraldycznego, została też członkiem korespondentem, a w 2012 członkiem zwyczajnym Towarzystwa Naukowego Warszawskiego.

W 2010, za wybitne zasługi w pracy naukowo-badawczej i dydaktycznej, odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[2].

Wybrane publikacje

  • Rodzina szlachecka w Polsce późnośredniowiecznej, Warszawa: PWN 1975.
  • Universitates studiorum saec[ulis] XVIII et XIX: ętudes pręsentęes par la Commission internationale pour l'histoire des Universitęs en 1977, sous la dir. de Aleksander Gieysztor, Maria Koczerska, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego 1982.
  • Zbigniew Oleśnicki i Kościół krakowski w czasach jego pontyfikatu 1423–1455, Warszawa: DiG 2004.
  • Karolińscy pokutnicy i polskie średniowieczne czarownice: konfrontacja doktryny chrześcijańskiej z życiem społeczeństwa średniowiecznego (red.), Warszawa: DiG 2007.
  • Historia na Uniwersytecie Warszawskim: materiały Konferencji Naukowej z okazji Jubileuszu 80-lecia Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa, 21 października 2010 r. (History at the University of Warsaw: materials from the scientific conference held to celebrate the 80th anniversary of the Institute of History at the University of Warsaw, October 21, 2010, Warsaw) (red.), Warszawa: Wydawnictwo Neriton 2012.
  • Aleksander Gieysztor. Człowiek i dzieło (współredaktor z Piotrem Węcowskim), Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego 2016.

Przypisy

  1. ↑ Złota księga nauk humanistycznych 2004, Wyd. Mastermedia Sp. z o.o. i Helion, Gliwice 2004, s. 166.
  2. ↑ M.P. z 2011 r. nr 11, poz. 115

Bibliografia