Maria Maykowska

Maria Maykowska (ur. 9 lipca 1892 w Warszawie, zm. 1 marca 1967 w Warszawie) – uczona polska, specjalistka filologii klasycznej, docent Uniwersytetu Warszawskiego.

Życiorys

Była córką Stanisława (inżyniera komunikacji) i Heleny z Cieszkowskich; od dzieciństwa cierpiała na chorobę układu kostnego. Kształciła się w gimnazjum A. Walickiej w Warszawie i gimnazjum św. Anny w Krakowie (do 1913); w latach 1918-1921 studiowała filologię klasyczną na Uniwersytecie Jagiellońskim i Warszawskim, uzupełniała studia w Berlinie i Wiedniu. W 1921 obroniła doktorat na UW pod kierunkiem Adama Krokiewicza (na podstawie pracy Studia nad kompozycją tragedii greckiej). Po powrocie z uzupełniających studiów podjęła pracę na UW (1923); prowadziła ćwiczenia i seminaria z hellenistyki (jako starszy asystent), uczyła również łaciny w gimnazjum im. Konopnickiej w Warszawie. Po wojnie została adiunktem w I Katedrze Filologii Klasycznej UW (1945), w 1955 – po przedstawieniu pracy O kompozycji "Praw" Platona – docentem. Po objęciu stanowiska docenta prowadziła dodatkowo na uniwersytecie wykłady z gramatyki historycznej i retoryki greckiej. W 1962 przeszła na emeryturę.

W pracy naukowej zajmowała się retoryką grecką, historią literatury i filozofii greckiej, gramatyką historyczną języka greckiego. Praca Klasyczna teoria wymowy (1936) stanowiła pierwszą polską monografię rzymskiej i greckiej retoryki. Maykowska prowadziła badania nad składnią grecką. W analizie Praw Platona wykazała, że dzieło stanowiło przemyślaną całość, a nie jak wcześniej uważano zbiór luźnych ustępów. Przełożyła na język polski Listy Platona (1936) oraz Hymn do Dzeusa Kleantesa (1946). W latach 50. i 60. brała udział w pracach Komisji ds. Programów i Podręczników dla Szkół Średnich. W 1945 została członkiem korespondentem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego.

Wybrane prace

• Literatura starożytna Grecji epoki powszechnej (1931, wraz z Tadeuszem Zielińskim)
• Demostenes i Cicero (1948)
• Quaestiones Platonicae selectae (1949)
• Hyperejdes (1951)
• Motyw moralności mówcy w praktyce i teorii retorycznej (1963)

Źródła:

• Biogramy uczonych polskich, Część I: Nauki społeczne, zeszyt II: K-O, Wrocław 1984