Maria Szczurowska

Maria Szczurowska Danka, Danusia, Katarzyna
kapitan
Data urodzenia	1901
Data i miejsce śmierci	wrzesień 1944 Warszawa
Przebieg służby
Lata służby	1939–1944
Siły zbrojne	Armia Krajowa
Jednostki	Referat Ewakuacji Personalnej KG AK, Oddział II Informacyjno-Wywiadowczy KG AK
Stanowiska	kierowniczka Referatu Ewakuacji Personalnej KG AK, sekretariat Oddziału II Informacyjno-Wywiadowczego KG AK
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa powstanie warszawskie
Odznaczenia

Maria Szczurowska pseud.: Danka, Danusia, Katarzyna (ur. w 1901, zm. we wrześniu 1944 w Warszawie) – kapitan Armii Krajowej, kierowniczka Referatu Ewakuacji Personalnej „Ewa-Pers” Wydziału Odbioru Zrzutów Oddziału V Łączności^[1] Komendy Głównej AK, opiekunka cichociemnych w latach 1942–1943, później prowadząca sekretariat Oddziału II Informacyjno-Wywiadowczego KG AK (w latach 1943–1944).

Przed II wojną światową była instruktorką Przysposobienia Wojskowego Kobiet^[2].

Już w pierwszych miesiącach okupacji zaangażowała się w działalność konspiracyjną. Pracowała w SZP, ZWZ. Współorganizowała „odbiorczą komórkę transportu lotniczego”, przemianowaną na „Wydział Zrzutów Powietrznych”, działający pod kryptonimem „Syrena” (również „Import”, „M II Grad”). Na początku 1942 roku przejęła kierownictwo Wydziału od Oksany Korwin Pawłowskiej^[3]. Wtedy też Komórka Zrzutów została przeorganizowana w Wydział Odbioru Zrzutów V-S w Oddziale V Łączności Komendy Głównej AK. Była tzw. „ciotką” cichociemnych^[4]. W 1943 roku – przekazując stanowisko kierownika Wydziału Michalinie Wieszeniewskiej – przeszła na stanowisko kierowniczki łączności i sekretarki szefa Oddziału II Informacyjno-Wywiadowczego KG AK. W styczniu 1944 roku objęła funkcję kierowniczki sekretariatu szefa Oddziału II. Do zadań sekretariatu należały: odbiór, przygotowanie, rozdział i ekspedycja poczty bieżącej, powielanie i ekspedycja meldunków wywiadowczych oraz miesięcznych, a także prowadzenie archiwum, obsługa lokali szefa oddziału oraz ewidencja i kontrola dotrzymywania terminów przez poszczególne wydziały^[5].

Walczyła w powstaniu warszawskim na Mokotowie^[6]. Została zastrzelona przez Niemców na działkach Pola Mokotowskiego, gdy niosła stąd jarzyny i owoce dla chorych i rannych powstańców^[2]. Została pochowana na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 150-4-31)^[7].

Została pośmiertnie odznaczona:

• Krzyżem Walecznych i
• Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami.

Tablica poświęcona „ciotkom” cichociemnych na warszawskim cmentarzu wojskowym

Przypisy

Bibliografia

• „Ciotki”, [w:] JędrzejJ. Tucholski JędrzejJ., Cichociemni, Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 1984, ISBN 83-211-0537-8 .