Marian Łoziński

Marian Zdzisław Łoziński

podporucznik piechoty
Data i miejsce urodzenia	29 stycznia 1913 Niemirów
Data i miejsce śmierci	28 października 1998 Kraków
Przebieg służby
Lata służby	od 1936
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Polskie Siły Zbrojne
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa: bitwa o Monte Cassino
Odznaczenia

Marian Zdzisław Łoziński (ur. 29 stycznia 1913 w Niemirowie, zm. 28 października 1998 w Krakowie) – kapitan Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 29 stycznia 1913 w Niemirowie, dawny powiat Rawa Ruska (obecnie w obwodzie lwowskim, rejon jaworowski na Ukrainie). W 1936 w stopniu kaprala podchorążego ukończył Szkołę Podchorążych 12 Dywizji Piechoty w Tarnopolu. Po klęsce wrześniowej w lutym 1940 podczas przekraczania granicy polsko-rumuńskiej został aresztowany przez wojska radzieckie i wywieziony do Związku Radzieckiego na Ural, gdzie w skrajnych warunkach katorżniczo pracował przy wyrębie drzew. Przebywał tam do września 1941. Tam też zastał go układ polsko-radziecki powołujący na terenie ZSRR Armię Polską. Po długiej wędrówce poprzez Tockoje, G‘uzor, Krasnowodsk, Iran, Palestynę, Aden, Irak, ponownie Palestynę, Egipt – już jako podporucznik Polskich Sił Zbrojnych 22 grudnia 1943 staje na ziemi włoskiej, gdzie jako zastępca dowódcy kompanii 5 batalionu 3 Dywizji Strzelców Karpackich brał udział m.in. w drugim, zwycięskim uderzeniu 2 Korpusu na pozycje niemieckie w masywie Monte Cassino, a następnie w walkach swego batalionu na szlaku adriatyckim do „Linii Gotów”. W czerwcu 1946 roku wyjeżdża do Anglii. Tam w sierpniu 1947 zdemobilizował się i 25 października wrócił do kraju.

W latach 1948-1950 pełnił funkcję burmistrza miasta Niska^[1]. W 1955 osiadł w Skawinie. W latach pięćdziesiątych XX w. został opiekunem 8 Drużyny Harcerzy „Czerwone Maki” im. Bohaterów Monte Cassino, wkrótce zlikwidowanej przez władze komunistyczne. W 1981 – mimo oporu władz harcerskich – doprowadził do powstania w Skawinie Kręgu Instruktorskiego „Czerwony Mak” im. Bohaterów Monte Cassino i został jego opiekunem.

Autor wspomnień zatytułowanych Przechodniu, powiedz Polsce... Wspomnienia z lat 1941–1945 rozpoczęte w Ahwazie, 150 km od Zatoki Perskiej^[2]. Tytuł wspomnień został zaczerpnięty z inskrypcji na polskim cmentarzu na Monte Cassino:
„PRZECHODNIU, POWIEDZ POLSCE, ŻEŚMY POLEGLI WIERNI W JEJ SŁUŻBIE, ZA WOLNOŚĆ NASZĄ I WASZĄ,
MY ŻOŁNIERZE POLSCY ODDALIŚMY – BOGU DUCHA, ZIEMI WŁOSKIEJ CIAŁO, A SERCA POLSCE”

Zmarł 28 października 1998 i został pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Rakowickim w Krakowie^[3].

Nieśmiertelnik Mariana Łozińskiego

Odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Czynu Bojowego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie
• Medal Wojska
• Medal 30-lecia Polski Ludowej
• Medal 40-lecia Polski Ludowej
• Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
• Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino nr 1560
• Brązowy Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju”
• Srebrny Krzyż „Za Zasługi dla ZHP” z Rozetą i Mieczami
• Złoty Medal „Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej”
• Defence Medal (Wielka Brytania)
• War Medal 1939–1945 (Wielka Brytania)
• 1939-45 Star (Wielka Brytania)
• Italy Star (Wielka Brytania)
• Odznaka „Weteran Walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny” (1995)

Przypisy

Zobacz też

• Niezależny Związek Harcerstwa „Czerwony Mak”
• Medale kampanii brytyjskich

Linki zewnętrzne

• World War II Medals. stephen-stratford.co.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-16)]. (ang.)