Marian Gotowiec (profesor)

Marian Gotowiec
Data i miejsce urodzenia

3 września 1913
Krusze

Data i miejsce śmierci

19 października 1973
Warszawa

Zawód, zajęcie

inżynier rolnik, nauczyciel akademicki, polityk

Alma Mater

Wyższa Szkoła Gospodarstwa Wiejskiego w Cieszynie, Szkoła Partyjna przy KC PZPR

Uczelnia

Wyższa Szkoła Gospodarstwa Wiejskiego w Cieszynie, Wyższa Szkoła Rolnicza w Olsztynie

Stanowisko

rektor WSGW w Cieszynie (1949–1950), rektor WSR w Olsztynie (1951–1953), wiceminister PGR (1953–1956), przewodniczący WRN w Olsztynie (1960–1972), poseł na Sejm PRL VI kadencji (1972–1973)

Partia

SL „Roch”, PPR, PZPR

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Order Krzyża Grunwaldu III klasy Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Order Czerwonego Sztandaru

Marian Gotowiec, pseud. Andrzej Kruszewski, Oracz, Walenty Rybak (ur. 3 września 1913 w Kruszach w pow. radzymińskim, zm. 19 października 1973 w Warszawie) – polski działacz państwowy, rektor Wyższej Szkoły Gospodarstwa Wiejskiego w Cieszynie i Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie, wiceminister państwowych gospodarstw rolnych, wieloletni przewodniczący prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie, poseł na Sejm PRL VI kadencji.

Życiorys

Pochodził z zamożnej rodziny chłopskiej, był synem Franciszka. Ukończył Średnią Szkołę Rolniczą w Sobieszynie oraz Wyższą Szkołę Gospodarstwa Wiejskiego w Cieszynie (1934) z dyplomem inżyniera rolnika. Działał w Akademickim Związku Młodzieży Ludowej. Po odbyciu służby wojskowej był praktykantem w Okręgowym Towarzystwie Organizacji i Kółek Rolniczych w Radzyminie, potem kierownikiem struktur tego towarzystwa w Przasnyszu. Brał udział w wojnie obronnej w 1939, ranny w obronie Modlina. Podczas okupacji współpracował z organizacją „Polska Żyje” i ze Związkiem Walki Zbrojnej, a w 1941 wstąpił do Batalionów Chłopskich. Był komendantem BCh na powiat wołomiński. Zasiadał także w powiatowym i wojewódzkim kierownictwie Stronnictwa Ludowego „Roch”. W latach 1944–1946 służył w Wojsku Polskim, w Głównym Zarządzie Polityczno-Wychowawczym. Brał udział w wyzwalaniu Warszawy w styczniu 1945.

Od lutego 1946 był członkiem Polskiej Partii Robotniczej. W tym samym roku podjął pracę w Zarządzie Głównym Związku Samopomocy Chłopskiej, gdzie kierował wydziałem oświaty rolniczej. Na przełomie 1947 i 1948 pracował w Ministerstwie Rolnictwa i Reform Rolnych. Ukończył studia w Szkole Partyjnej przy Komitecie Centralnym PPR (potem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, do której Marian Gotowiec należał od jej powstania w grudniu 1948) i w 1949 objął katedrę ekonomii politycznej w Wyższej Szkole Gospodarstwa Wiejskiego w Cieszynie, został również rektorem tej uczelni. Po przeniesieniu szkoły do Olsztyna został w październiku 1950 powołany na pierwszego rektora Wyższej Szkoły Rolniczej (późniejszej Akademii Rolniczo-Technicznej). Zasłużył się dla organizacji olsztyńskiej uczelni.

W kwietniu 1953 został powołany na podsekretarza stanu w Ministerstwie Państwowych Gospodarstw Rolnych, kierowanym kolejno przez Hilarego Chełchowskiego, Stanisława Radkiewicza i Mieczysława Moczara. W listopadzie 1956 przeniesiono go do pracy w Centralnym Zarządzie Kółek Rolniczych.

Od stycznia 1960 pełnił funkcję przewodniczącego prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie (odpowiednik wojewody). Pozostawał na tym stanowisku do kwietnia 1972 (zastąpił go Sergiusz Rubczewski). Od 1972 sprawował mandat poselski w Sejmie VI kadencji. Pełnił liczne funkcje partyjne i społeczne, był m.in. szefem wojewódzkich struktur Frontu Jedności Narodu, Związku Bojowników o Wolność i Demokrację i Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej, członkiem egzekutywy Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Olsztynie, zastępcą członka Komitetu Centralnego PZPR (1968–1971), członkiem Centralnej Komisji Rewizyjnej PZPR (od 1971). Był delegatem na IV, V i VI zjazd partii.

W czerwcu 1968 wszedł w skład Komitetu Przygotowawczego obchodów 500. rocznicy urodzin Mikołaja Kopernika[1].

W 1937 poślubił Jadwigę z domu Kuklińską. Miał synów Andrzeja i Józefa. Zmarł po długiej chorobie. Spoczywa na cmentarzu komunalnym w Olsztynie (kw. 16B rząd 3 grób 7-8)[2].

Odznaczenia i upamiętnienie

Był odznaczony Orderem Sztandaru Pracy I i II klasy oraz Krzyżem Komandorskim, Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy, Złotym (1951)[3] i Srebrnym Krzyżem Zasługi i Orderem Czerwonego Sztandaru. Został wpisany do Księgi Honorowej Samorządu Mieszkańców Olsztyna – Miejskiej Rady Narodowej, jego imię nadano jednej z ulic Olsztyna (1976) oraz auli w gmachu Wydziału Zootechnicznego Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie (1974, obecnie Uniwersytet Warmińsko-Mazurski). Nazwa ulic Mariana Gotowca została wytypowana do zmian jako wypełniająca, zdaniem IPN, normę art. 1 Ustawy z dnia 1 kwietnia 2016 r. o zakazie propagowania komunizmu lub innego ustroju totalitarnego przez nazwy budowli, obiektów i urządzeń użyteczności publicznej[4]. Zarządzeniem zastępczym z 13 grudnia 2017 wojewoda Artur Chojecki przemianował olsztyńską ulicę Mariana Gotowca na ulicę ks. Tadeusza Borkowskiego[5].

Przypisy

  1. Urania”, nr 3, marzec 1969, s. 85
  2. Znani i zasłużeni na Cmentarzu przy ul. Poprzecznej, ZCK Olsztyn. zck.olsztyn.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-14)].
  3. M.P. z 1951 r. nr 74, poz. 1007.
  4. ul. Gotowca Mariana, IPN
  5. Dz. Urz. Woj. Warm.-Maz. 2017.5097

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

POL Order Sztandaru Pracy 1 klasy BAR.svg
Baretka: Order Sztandaru Pracy I klasy
SU Order of the Red Banner ribbon.svg
Ribbon bar of the Order of the Red Banner. The Soviet Union (USSR).
POL Order Krzyża Grunwaldu 3 Klasy BAR.svg
Baretka: Order Krzyża Grunwaldu III klasy