Marian Hyla
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 21 czerwca 1891 |
---|---|
Data śmierci | ? |
Przebieg służby | |
Lata służby | od 1914 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | 43 Pułk Piechoty |
Stanowiska | dowódca batalionu piechoty |
Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Marian Jan Hyla (ur. 21 czerwca 1891 w Żarnówce, zm. ?) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się 21 czerwca 1891 w Żarnówce, pow. myślenickim, w rodzinie Wawrzyńca[1]. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarskiej i królewskiej armii. Jego oddziałem macierzystym był pułk piechoty nr 56 z Krakowa. W czasie służby w c. i k. armii awansował na kolejne stopnie w korpusie oficerów rezerwy piechoty: podporucznika (1 września 1915) i porucznika (1 listopada 1917)[2][3][4].
21 czerwca 1919 został formalnie przyjęty do Wojska Polskiego, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia porucznika ze starszeństwem z dniem 1 listopada 1917, zaliczony do I Rezerwy armii z jednoczesnym powołaniem do służby czynnej na czas wojny, i przydzielony do 12 pułku piechoty[5][6]. Walczył na wojnie z Ukraińcami. Na początku lutego 1919 roku został ranny w walce o wieś Wołcza Dolna[7].
22 lipca 1922 roku został zatwierdzony na stanowisku dowódcy batalionu w 12 pułku piechoty w Wadowicach[8]. W latach 1923–1924 dowodził I batalionem, a w następnym roku – II baonem 43 pułku piechoty Strzelców Kresowych w Dubnie[9][10][11]. 20 stycznia 1928 roku został przeniesiony z 43 pp do 53 pułku piechoty Strzelców Kresowych w Stryju na stanowisko kwatermistrza[12]. 26 kwietnia 1928 roku został przeniesiony do 27 pułku piechoty w Częstochowie na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[13][14]. W tym samym roku został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko dowódcy 8 baonu granicznego w Stołpcach[15]. W lipcu 1929 roku został przesunięty w KOP na stanowisko dowódcy 10 baonu granicznego w Krasnem. 31 marca 1930 roku otrzymał przeniesienie z KOP do 83 pułku piechoty w Kobryniu na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[16].
23 marca 1932 roku został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Słonim na stanowisko komendanta[17][18]. W połowie 1935 roku został zwolniony z zajmowanego stanowiska i przeniesiony do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr IX[19]. Później został przeniesiony w stan spoczynku. Podczas kampanii wrześniowej walczył jako dowódca oddziałów ochotniczych w Obronie Wybrzeża.
W listopadzie 1923 roku otrzymał zgodę na zawarcie związku małżeńskiego z Marią Starzyńską[20].
Awanse
- porucznik – 1 listopada 1917
- kapitan – z dniem 1 kwietnia 1920
- major – 3 maja 1922 zweryfikowany ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 (w 1924 zajmował 271 lokatę w korpusie oficerów piechoty)
- podpułkownik – ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari[21]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (10 listopada 1938)[22]
- Krzyż Walecznych (dwukrotnie, 1921)[23]
- Krzyż Zasługi Wojskowej 3 klasy z dekoracją wojenną i mieczami (Austro-Węgry)
- Brązowy Medal Zasługi Wojskowej Signum Laudis z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej (Austro-Węgry)
- Srebrny Medal Waleczności 2 klasy (Austro-Węgry)
- Krzyż Wojskowy Karola (Austro-Węgry)[24]
Przypisy
- ↑ Wojskowe Biuro Historyczne, wbh.wp.mil.pl [dostęp 2021-10-11] .
- ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 220, 379.
- ↑ Ranglisten 1917 ↓, s. 225, 499.
- ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 240, 639.
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 72 z 3 lipca 1919 roku, poz. 2345.
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 73 z 5 lipca 1919 roku, poz. 2391.
- ↑ Franciszek Mucha, Zarys historii..., s. 6–7.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 546.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 251, 404.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 232, 347.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 55 z 22 maja 1925 roku, s. 271.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 20 stycznia 1928 roku, s. 4.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 140.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 43, 168.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 378.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 124.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 233.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 22, 523.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 10 z 4 lipca 1935 roku.
- ↑ Nasza rodzina. „Polska Zbrojna”. 319, s. 4, 1923-11-21. Warszawa.
- ↑ Franciszek Mucha, Zarys historii..., s. 30.
- ↑ M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592 „za zasługi w służbie wojskowej”.
- ↑ Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2142 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 1, s. 62)
- ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 639.
Bibliografia
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1916. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1916. (niem.)
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1917. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1917. (niem.)
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.)
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Franciszek Mucha, Zarys historii wojennej 12-go Pułku Piechoty, Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, Warszawa 1928.
- Wacław Tym, Andrzej Rzepniewski Kępa Oksywska 1939, Wydawnictwo Morskie 1985.
Media użyte na tej stronie
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.Baretka: Wstążka Wojenna (Kriegsbande) dla odznaczeń austro-węgierskich (m.in.: Militär-Verdienstkreuz; Militär-Verdienstmedaille (Signum Laudis); Franz-Joseph-Orden; Tapferkeitsmedaille).
Baretka Krzyża Wojskowego Karola – Austro-Węgry. (Karl-Truppenkreuz)
Naramiennik podpułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
Baretka Signum laudis
Baretka: Krzyż Walecznych (1920) nadany dwukrotnie.