Marian Kruczek

Marian Kruczek

Data i miejsce urodzenia	27 grudnia 1927 Płowce
Data i miejsce śmierci	12 grudnia 1983 Kraków
Miejsce spoczynku	Cmentarz Rakowicki w Krakowie
Miejsce zamieszkania	Nowa Huta
Narodowość	polska
Alma Mater	Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie
Uczelnia	ASP w Krakowie
Stanowisko	docent
Małżeństwo	Józefa
Dzieci	Paweł
Odznaczenia

Galeria Mariana Kruczka w Muzeum Historycznym w Sanoku

„Zdobyta przestrzeń” (1974)
Kraków os. Tysiąclecia

Marian Kruczek (ur. 27 grudnia 1927 w Płowcach, zm. 12 grudnia 1983 w Krakowie) – polski artysta plastyk, malarz, grafik i rzeźbiarz.

Życiorys

Naukę rozpoczął w Płowcach, a następnie uczęszczał do Gimnazjum nr 2 im. Królowej Zofii w Sanoku. W 1946 przeniósł się do Krakowa, gdzie kontynuował naukę w Liceum Sztuk Plastycznych (pomocy udzielił mu wówczas Bronisław Naczas^[1]), w 1948 uzyskał maturę. W 1954 ukończył studia na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie^[2], był uczniem m.in. prof. Wojciecha Weissa i Zbigniewa Pronaszki. W 1955 uzyskał dyplom w pracowni prof. Tadeusza Łakomskiego.

W 1945 jego prace znalazły się na pierwszej powojennej wystawie wspólnej sanockich artystów zorganizowanej przez Muzeum Historyczne w Sanoku^[3]. W listopadzie 1951 ożenił się z Józefą Sobór. W 1952 przyszedł na świat ich jedyny syn, Paweł Kruczek, obecnie grafik, rysownik, projektant wnętrz^[2]. Został pracownikiem naukowym i wykładowcą krakowskiej ASP na stanowisku docenta. W 1956 zamieszkał w krakowskiej Nowej Hucie^[2]. Pod swoim blokiem na os. Centrum D prowadził Galerię „Pod Chmurką”. Był też współzałożycielem nowohuckiego Teatru Lalek "Widzimisie", który mieścił się w Domu Kombatanta na os. Górali. Uprawiał malarstwo, rzeźbę, grafikę. Swoje prace prezentował na ponad 50 wystawach indywidualnych, oraz uczestniczył w przeszło 150 wystawach zbiorowych w kraju i za granicą. Między innymi w Krakowie, Rzeszowie, Warszawie, Opolu, Gdańsku, Zielonej Górze, oraz za granicą w Szwecji (Uppsala^[4]), Belgii (Galeria Maya w Brukseli), Stanach Zjednoczonych (Miami)^[5], Norwegii, Niemczech, Jugosławii, Anglii, na Węgrzech.

Zmarł nagle 12 grudnia 1983 w szpitalu w Nowej Hucie^[6][7]. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie 17 grudnia 1983 (kwatera FD, rząd 3, miejsce 12)^[8][7].

Upamiętnienie

Poeta Janusz Szuber napisał wiersz pt. In memoriam Marian Kruczek (1927-1983), wydany w tomikach poezji pt. Glina, ogień, popiół z 2003^[9], Pianie kogutów z 2008^[10]. Reprodukcje prac Mariana Kruczka drukowano w tomiku poezji tego poety pt. 7 Gedichte / Wierszy z 1999, a jeden z nich trafił na okładkę tomiku poezji pt. Z żółtego metalu z 2000^[11].

W 2009 roku z okazji 60-lecia Nowej Huty zaprezentowano w Nowohuckim Centrum Kultury monograficzną wystawę prac artysty. Kilkadziesiąt jego dzieł posiada Muzeum Historyczne w Sanoku.

Odznaczenia i wyróżnienia

• Złoty Krzyż Zasługi
• Nagroda Ministra Kultury i Sztuki I stopnia
• W plebiscycie Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie najlepszą rzeźba roku 1974 (spośród wystawianych w salonie0 została wybrana rzeźba M. Kruczka „Mój żelazny kapitał, weselny posag dla sówki" ^[12]

Przypisy

Bibliografia

• Zmarł Marian Kruczek. „Dziennik Polski”, s. 2, Nr 261 z 16 grudnia 1983. 
• Marian Kruczek. Nekrologi. „Dziennik Polski”, s. 9, Nr 261 z 16 grudnia 1983. 
• Edmund Gajewski. Matce ziemi mojej. Mariana Kruczka „małe kochanice”. „Nowiny”, s. 4, Nr 36 z 11-12 lutego 1984. 
• 30. Rocznica śmierci Mariana Kruczka, esanok, 12 grudnia 2013
• Godfrey Blunden, Eastern Europe. Czechoslovakia, Hungary, Poland. New York: Time Inc. 1965, s. 61.

Linki zewnętrzne

• Galeria Centrum, Nowohuckie Centrum Kultury, Kraków: Marian Kruczek, wystawa retrospektywna, 2009.
• Muzeum Ziemi Lubuskiej, Galeria Mariana Kruczka, Zielona Góra.. zgora.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-26)].