Marie Ljalková
 pułkownik | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1942–1953 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca | |
| Odznaczenia | |
   | |
Marie Ljalková-Lastovecká (ur. 3 grudnia 1920 w Horodence, zm. 7 listopada 2011 w Brnie)[1][2] – czeska snajperka, strzelec wyborowy Armii Czerwonej.
Ljalková (de domo Petrušáková) urodziła się w Horodence, w rodzinie wołyńskich Czechów. Straciła rodziców w wieku 12 lat, po czym zamieszkała razem z ciotką w Stanisławowie. Poznała tam swojego pierwszego męża, Michała Ljalko.
Po niemieckiej agresji na ZSRR, Ljalková w marcu 1942, w wieku 21 lat, dołączyła do 1 Czechosłowackiego Samodzielnego Batalionu Polowego jako ochotniczka. W Buzułuku ukończyła trzymiesięczny kurs na snajpera.
Chrzest bojowy przeszła podczas trzydniowej bitwy o Sokołowo (8–11 marca 1943), gdzie zastrzeliła siedmiu niemieckich żołnierzy. Została potem instruktorem snajperskim w piechocie radzieckiej i czechosłowackiej, a także częściowo służyła jako kierowca ambulansu.
Ljalková podczas wojny zabiła 30 wrogów[a]. Została odznaczona Orderem Czerwonej Gwiazdy i Krzyżem Wojennym Czechosłowackim 1939.
Po wojnie Ljalková studiowała medycynę. Jako lekarz wojskowy pracowała w Ołomuńcu i Głównym Szpitalu Wojskowym w Pradze. Po przeprowadzce do Brna poznała Václava Lastovecký'ego, który został jej drugim mężem. Została awansowana do rangi pułkownika, lecz ze względu na stan zdrowotny opuściła armię i zaczęła pracować jako przewodnik turystyczny dla turystów rosyjskojęzycznych.
Mieszkała w Brnie.
Uwagi
- ↑ Liczba podana za słowami samej Ljalkovej, prawdziwa ilość nie jest bowiem znana
Przypisy
- ↑ ČTK, abr: Zemřela slavná česká válečná snajperka Marie Ljalková-Lastovecká. zpravy.idnes.cz. [dostęp 2011-11-10]. (cz.).
- ↑ Ivan Holas: V Brně zemřela válečná veteránka bitvy u Sokolova. rozhlas.cz. [dostęp 2011-11-10]. (cz.).
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
A red star. 1922-1943. Used as a symbol of communism in some occasions. The symbol can also represent socialism. Also seen on Soviet aircraft.
Autor: Васильев Кирилл Сергеевич (Kirill S. Vasilyev), Licencja: CC BY-SA 4.0
Союз Советских Социалистических Республик/Советский Союз/СССР
Вооруженные силы
Рабоче-Крестьянская Красная Армия (РККА)
Знаки различия образца 1943г., погоны повседневные. Использовались 1943-1947гг. С ноября 1944г. звездочки нижнего ряда размещались на просветах.
- Воинское звание: Полковник.
Первичный источник:
- Указ Президиума Верховного Совета СССР «О введении погон для личного состава Красной армии» от 6 января 1943г., объявленный Приказом Народного Комиссара обороны СССР № 24 от 10 января 1943 г.
- Приказ Народного Комиссара обороны СССР № 25 от 15 января 1943 г .«О введении новых знаков различия и об изменениях в форме одежды Красной Армии»
Вторичный источник:
Харитонов О.В. Иллюстрированное описание обмундирования и знаков различия Советской Армии (1918–1958), АИМ, Л., 1960.Ribbon bar of the Order of the Red Star. The Soviet Union (USSR).
Baretka: Order Białego Lwa II Klasy – Republika Czeska (od 1994).
Baretka Czechosłowackiego Krzyża Walecznych 1939-1945.