Mars 96

Mars 96
Ilustracja
Inne nazwyMars 8
ZaangażowaniRoskosmos
Indeks COSPAR1996-064A
Rakieta nośnaProton K
Miejsce startuBajkonur, Kazachstan
Cel misjiMars
Orbita (docelowa, początkowa)
Czas trwania
Początek misji16 listopada 1996 (20:48:53 UTC)
Powrót na Ziemię17 listopada 1996
Wymiary
Masa całkowita6180 kg

Mars 96 – rosyjska sonda kosmiczna przeznaczona do wejścia na orbitę wokół Marsa, czasem nazywana również Mars 8. Jej misja zakończyła się porażką, sonda nie opuściła Ziemi.

Miała dostarczyć na jego powierzchnię dwa lądowniki MAS i dwa penetratory gruntu, które przetrwałyby uderzenie przy dużej prędkości, wbijając się w marsjański grunt na głębokość około metra. Zakładając, że działałyby one zgodnie z planem, dokonałyby pierwszych pomiarów parametrów fizycznych regolitu marsjańskiego na głębokości większej niż kilka czy kilkanaście centymetrów. Umieściłyby również kamery i urządzenia meteorologiczne na powierzchni, tuż nad sobą, przekazując dodatkowe dane. Pierwotnie planowano wysłanie tej misji w oknie startowym roku 1994.

Budowa sondy

Orbiter

Mars 96 był pojazdem stabilizowanym w trzech płaszczyznach, o konstrukcji bazującej na sondach Fobos. Wyposażenie:

  • anteny o średnim i wysokim zysku,
  • dwa duże panele słoneczne po każdej stronie orbitera,
  • napęd impulsowy, który miał być odłączony pewien czas po osiągnięciu orbity Marsa,
  • na szczycie orbitera umieszczone dwa lądowniki,
  • dwa penetratory dołączone do jednostki silnika impulsowego,
  • system MORION – pamięć i jednostka zarządzająca.

Całkowita masa orbitera wynosiła 6180 kg (bez paliwa: 3159 kg).

Lądowniki

Schemat lądownika Mars 96

Obie stacje powierzchniowe misji Mars 96 były autonomicznymi lądownikami, które miały być zrzucone przez orbiter nad powierzchnią Marsa i opaść na spadochronach, po uprzednim odrzuceniu osłony termicznej. Podczas opadania rejestrowałyby własności atmosfery. Na powierzchni, po rozłożeniu czterech „płatków” osłony, uruchomiona zostałaby stacja meteorologiczna, sejsmometr, a także magnetometr, spektrometr APXS i sensor wykrywający zawartość tlenków, umieszczone na wysięgnikach. Każda stacja miała funkcjonować przez 700 dni ziemskich, miały one komunikować się z Ziemią poprzez orbiter[1].

Penetratory

Schemat penetratora misji Mars 96

Penetratory misji Mars 96 miały postać wąskich cylindrów, zaostrzonych na końcu, u góry lejkowatych. Wewnątrz cylindra umieszczone były instrumenty naukowe. Każde takie urządzenie po wypuszczeniu przez orbiter miało wejść w atmosferę pod małym kątem (10-14°), zwolnić w atmosferze i wbić się w powierzchnię planety z prędkością ok. 80 m/s. Górna część urządzenia pozostałaby na powierzchni, natomiast dolna, połączona z nią przewodami, zagłębiłaby się nawet na 5-6 m w regolit. Urządzenie miało planowo wykonywać pomiary przez rok[2].

Historia

16 listopada 1996 roku sondę Mars 96 wystrzelono w kosmos. Sonda miała wejść na orbitę wokół Marsa we wrześniu 1997 roku. Jej głównym celem było fotografowanie planety zarówno z orbity, jak i z powierzchni. Jednak po starcie nastąpiła awaria (nie włączył się ostatni stopień rakiety) i sonda Mars 96 rozbiła się 17 listopada w nieznanym miejscu na obszarze o długości 320 km i szerokości 80 km obejmującym zarówno fragment Oceanu Spokojnego, jak również terytorium Chile i Boliwii. Na jej pokładzie znajdowała się aparatura wartości 200 milionów dolarów, będąca rezultatem wielu lat pracy naukowców i inżynierów z dwudziestu krajów.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ NASA-NSSDC: Mars 96 Surface Station
  2. ↑ NASA-NSSDC: Mars 96 Penetrator

Bibliografia

  • Sonda Mars 96. misjesondkosmicznych.pl. [dostęp 2014-07-20].
  • Donald Goldsmith, W poszukiwaniu życia na Marsie, Krzysztof Belczyński (tłum.), Warszawa: Prószyński i S-ka, 2000, s. 169-170, ISBN 83-7255-081-6, OCLC 69501731.
  • NASA-NSSDC: Mars 96 Orbiter
Misje na Marsa
Trwające
Orbitery
Lądowniki / Łaziki
Przeszłe
Przeloty
Orbitery
Lądowniki / Łaziki
Nieudane starty
Przyszłe misje
Przygotowywane
Proponowane
Zobacz też

Mars Viking 22e169.png

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m sonda nie przesłała danych lub uległa awarii w drodze do Marsa

Media użyte na tej stronie

Mars Viking 22e169.png

Original Caption Released with NASA Image:

Photo from Viking Lander 2 shows late-winter frost on the ground on Mars around the lander. The view is southeast over the top of Lander 2, and shows patches of frost around dark rocks. The surface is reddish-brown; the dark rocks vary in size from 10 centimeters (four inches) to 76 centimeters (30 inches) in diameter. This picture was obtained September 25, 1977. The frost deposits were detected for the first time 12 Martian days (sols) earlier in a black-and-white image. Color differences between the white frost and the reddish soil confirm that we are observing frost. The Lander Imaging Team is trying to determine if frost deposits routinely form due to cold night temperatures, then disappear during the warmer daytime. Preliminary analysis, however, indicates the frost was on the ground for some time and is disappearing over many days. That suggests to scientists that the frost is not frozen carbon dioxide (dry ice) but is more likely a carbon dioxide clathrate (six parts water to one part carbon dioxide). Detailed studies of the frost formation and disappearance, in conjunction with temperature measurements from the lander’s meteorology experiment, should be able to confirm or deny that hypothesis, scientists say.
Mars96 Model.jpg
Mars 96 Model