Martin Höllwarth

Martin Höllwarth
	(c) Tadeusz Mieczyński, CC BY-SA 3.0; Martin Höllwarth podczas zawodów PŚ w Zakopanem (2004).
Data i miejsce urodzenia	13 kwietnia 1974 ; Schwaz
Klub	SC Mayrhofen
Wzrost	182 cm
Debiut w PŚ	1 grudnia 1991 w Thunder Bay (21. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	29 grudnia 1991 w Oberstdorfie (4. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	6 stycznia 1992 w Bischofshofen (2. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	10 stycznia 1992 w Predazzo
Rekord życiowy	222,5 m na Letalnicy w Planicy (20 marca 2005)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Austria
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata
	Mistrzostwa świata juniorów
Inne nagrody
	Turniej Czterech Skoczni
2. miejsce ;	1991/1992
2. miejsce ;	2003/2004
2. miejsce ;	2004/2005
3. miejsce ;	2001/2002
	Letnie Grand Prix
2. miejsce ;	2004
3. miejsce ;	1997
3. miejsce ;	2003
	Odznaczenia

Martin Höllwarth (ur. 13 kwietnia 1974 w Schwaz) – austriacki skoczek narciarski i trener, czterokrotny medalista olimpijski, sześciokrotny medalista mistrzostw świata i dwukrotny medalista mistrzostw świata juniorów.

Przebieg kariery

W 1991 odniósł pierwszy znaczący sukces, gdy w Reit im Winkl został mistrzem świata juniorów. Rok później w Vuokatti zdobył brązowy medal MŚJ (za Tonim Nieminenem oraz Sylvainem Freiholzem).

W Pucharze Świata w skokach zadebiutował 1 grudnia 1991 podczas konkursu w Thunder Bay, gdzie zajął 21. miejsce. Pierwsze punkty w karierze zdobył 29 grudnia 1991 w Oberstdorfie, gdzie był czwarty. Zajął następnie 19. miejsce w Garmisch-Partenkirchen, piąte w Innsbrucku oraz drugie w Bischofshofen, co było jego pierwszym podium w zawodach Pucharu Świata. Wyniki te dały mu czwarte miejsce w klasyfikacji końcowej 39. edycji Turnieju Czterech Skoczni. Cztery dni po zakończeniu Turnieju, w Predazzo odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w PŚ.

W 1992 wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Albertville, gdzie zdobył trzy srebrne medale. Na normalnej skoczni prowadził po pierwszej serii, jednak w drugiej kolejce wyprzedził go rodak – Ernst Vettori. W konkursie na dużym obiekcie również zajął 2. miejsce – złoto wywalczył Toni Nieminen. Trzeci srebrny medal zdobył w konkursie drużynowym, gdzie startował wraz z Heinzem Kuttinem, Ernstem Vettorim i Andreasem Felderem. W klasyfikacji generalnej sezonu 1991/1992 zajął 10. miejsce.

W sezonie 1992/1993 był raz na podium zawodów PŚ: 19 grudnia 1992 wygrał konkurs w Sapporo. W klasyfikacji generalnej tego sezonu zajął 13. miejsce. Wystąpił także na mistrzostwach świata w Falun, gdzie był szesnasty na normalnym obiekcie. Rok później, podczas treningu na mistrzostwach świata w lotach w Planicy (1994) poprawił kilkuletni rekord świata w długości skoku Piotra Fijasa wynoszący 194,0 metrów (Höllwarth uzyskał 196 m). Jeszcze na tych samych mistrzostwach rekord ten został poprawiony przez Nieminena, który uzyskał 203,5 m.

W 1997 zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej czwartej edycji Letniego Grand Prix. W sezonie 1996/1997 odniósł kolejne zwycięstwo w zawodach PŚ, triumfując 1 lutego 1997 w Willingen. Trzy tygodnie później wziął udział w mistrzostwach świata w Trondheim, podczas których zajął 19. miejsce na dużej skoczni, a na normalnej był dwunasty. Drużynowo Austriacy z Höllwarthem w składzie przegrali walkę o brązowy medal z reprezentantami Niemiec o zaledwie 4,7 punktu i zajęli ostatecznie czwartą pozycję.

Dobre wyniki w sezonie 1997/1998 dały mu 11. miejsce w klasyfikacji generalnej PŚ. W tym samym sezonie wziął udział w mistrzostwach świata w lotach w Oberstdorfie (40. miejsce) oraz w igrzyskach olimpijskich w Nagano. Na igrzyskach startował w konkursie na dużej skoczni (43. miejsce) i drużynowo (brązowy medal wraz z Reinhardem Schwarzenbergerem, Stefanem Horngacherem i Andreasem Widhölzlem). Na zakończenie sezonu zajął trzecie miejsce w Planicy.

Od sezonu 1998/1999 do sezonu 2000/2001 nie stanął ani razu na podium w konkursach indywidualnych PŚ. Na mistrzostwach świata w Ramsau (1999) był w drużynie, która zdobyła brązowy medal (razem z Widhölzlem, Schwarzenbergerem i Horngacherem). Indywidualnie był piąty na normalnej skoczni oraz czternasty na dużej. Na mistrzostwach świata w Lahti (2001) zdobył trzy medale. Na normalnej skoczni zajął 3. miejsce, ustępując tylko Adamowi Małyszowi oraz Martinowi Schmittowi. Na dużej skoczni był czwarty, przegrywając walkę o brązowy medal z Janne Ahonenem. W konkursach drużynowych zdobył złoto (normalna skocznia) oraz brąz (duża skocznia).

W 2002 zajął dziewiąte miejsce na mistrzostwach świata w lotach w Harrachovie. Wziął też udział w igrzyska olimpijskie w Salt Lake City. Start w tej imprezie zakończył się porażką ekipy austriackiej, która nie wywalczyła żadnego medalu. Drużynowo Austriacy zajęli czwarte miejsce. Indywidualnie Höllwarth zajął 14. miejsce na dużej skoczni, a na normalnej był 25. W Pucharze Świata czterokrotnie stawał na podium, co dało mu szóste miejsce w klasyfikacji generalnej. Ponadto po zajęciu drugiego miejsca w Oberstdorfie, siódmego w Ga-Pa oraz trzeciego w Innsbrucku i Bischofshofen uplasował się na trzecim miejscu w klasyfikacji końcowej 50. Turnieju Czterech Skoczni.

W sezonie 2002/2003 trzykrotnie zwyciężył w zawodach PŚ, co dało szóste miejsce w klasyfikacji generalnej. Był także piąty w siódmej edycji Turnieju Nordyckiego. Na mistrzostwach świata w Val di Fiemme (2003) nie zdobył medalu – był piąty w konkursie drużynowym i siódmy indywidualnie na normalnym obiekcie. W dwóch kolejnych sezonach zajmował piąte miejsce w klasyfikacji generalnej PŚ oraz dwukrotnie drugie miejsce w Trinieju Czterech Skoczni (w 52. edycji wyprzedził go Sigurd Pettersen, a w 53. Janne Ahonen). Był także dziewiętnasty na mistrzostwach świata w lotach w Planicy (2004). Ostatni raz na podium indywidualnych zawodów Pucharu Świata stanął 9 stycznia 2005 w Willingen, gdzie zajął drugie miejsce. Ostatnią dużą imprezą w jego karierze były mistrzostwa świata w Oberstdorfie (2005), gdzie w obu konkursach drużynowych Austriacy z Höllwarthem składzie zdobyli złote medale. Indywidualnie był dziewiąty na dużej skoczni i dwunasty na normalnej. W ostatnim konkursie sezonu 2004/2005 ustanowił swój rekord życiowy, skacząc 222,5 m na Letalnicy.

W kolejnych trzech sezonach nie odnosił znaczących sukcesów. W 2008 zakończył karierę sportową. Objął funkcję szkoleniowca reprezentacji Estonii w skokach narciarskich, którą pełnił do września 2009.

Wypadek w 2001

Był jednym z uczestników wypadku drogowego 4 lutego 2001, w którym zginął ówczesny trener reprezentacji Austrii Alois Lipburger. Ekipa austriacka wracała do kraju z zawodów Pucharu Świata w Willingen. Do tragedii doszło w pobliżu miejscowości Roßhaupten w Bawarii, niedaleko austriackiej granicy. Przyczyną tragedii było oblodzenie jezdni. Auto prowadzone przez Höllwartha ok. godz. 22:15 wpadło w poślizg i koziołkując wylądowało na dachu w przydrożnym rowie. Trener, siedzący na prawym fotelu w wyniku obrażeń głowy zmarł na miejscu. Andreas Widhölzl i Martin Höllwarth doznali średnio poważnych obrażeń^[1].

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
2.	9 lutego	1992	Albertville	Skocznia normalna indywidualnie	218.1 pkt	4.7 pkt	Ernst Vettori
2.	14 lutego	1992	Albertville	Skocznia duża drużynowo^[a]	642.9 pkt	1.5 pkt	Finlandia
2.	16 lutego	1992	Albertville	Skocznia duża indywidualnie	227.3 pkt	12.2 pkt	Toni Nieminen
43.	15 lutego	1998	Nagano	Skocznia duża indywidualnie	86.6 pkt	185.7 pkt	Kazuyoshi Funaki
3.	16 lutego	1998	Nagano	Skocznia duża drużynowo^[b]	881.5 pkt	51.5 pkt	Japonia
25.	10 lutego	2002	Salt Lake City	Skocznia normalna indywidualnie	181.8 pkt	41.0 pkt	Simon Ammann
14.	13 lutego	2002	Salt Lake City	Skocznia duża indywidualnie	233.3 pkt	48.1 pkt	Simon Ammann
4.	14 lutego	2002	Salt Lake City	Skocznia duża drużynowo^[c]	927.1 pkt	47.3 pkt	Niemcy

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
16.	27 lutego	1993	Falun	Skocznia normalna indywidualnie	203.8 pkt	34.0 pkt	Masahiko Harada
12.	22 lutego	1997	Trondheim	Skocznia normalna indywidualnie	247.0 pkt	16.5 pkt	Janne Ahonen
4.	27 lutego	1997	Trondheim	Skocznia duża drużynowo^[d]	840.9 pkt	114.4 pkt	Finlandia
19.	1 marca	1997	Trondheim	Skocznia duża indywidualnie	194.7 pkt	57.4 pkt	Masahiko Harada
14.	21 lutego	1999	Ramsau	Skocznia duża indywidualnie	205.3 pkt	58.1 pkt	Martin Schmitt
3.	23 lutego	1999	Ramsau	Skocznia duża drużynowo^[c]	905.5 pkt	83.4 pkt	Niemcy
5.	26 lutego	1999	Ramsau	Skocznia normalna indywidualnie	247.5 pkt	7.5 pkt	Kazuyoshi Funaki
4.	19 lutego	2001	Lahti	Skocznia duża indywidualnie	251.4 pkt	24.9 pkt	Martin Schmitt
3.	21 lutego	2001	Lahti	Skocznia duża drużynowo^[e]	880.2 pkt	59.6 pkt	Niemcy
3.	23 lutego	2001	Lahti	Skocznia normalna indywidualnie	223.0 pkt	23.0 pkt	Adam Małysz
1.	23 lutego	2001	Lahti	Skocznia normalna drużynowo^[e]	953.5 pkt	—
14.	22 lutego	2003	Val di Fiemme	Skocznia duża indywidualnie	243.3 pkt	45.7 pkt	Adam Małysz
5.	23 lutego	2003	Val di Fiemme	Skocznia duża drużynowo^[f]	961.8 pkt	84.8 pkt	Finlandia
7.	28 lutego	2003	Val di Fiemme	Skocznia normalna indywidualnie	250.5 pkt	28.5 pkt	Adam Małysz
12.	19 lutego	2005	Oberstdorf	Skocznia normalna indywidualnie	244.0 pkt	12.0 pkt	Rok Benkovič
1.	20 lutego	2005	Oberstdorf	Skocznia normalna drużynowo^[g]	970.5 pkt	—
9.	25 lutego	2005	Oberstdorf	Skocznia duża indywidualnie	289.8 pkt	23.4 pkt	Janne Ahonen
1.	26 lutego	2005	Oberstdorf	Skocznia duża drużynowo^[g]	1137.3 pkt	—

Mistrzostwa świata w lotach

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
40.	25 stycznia	1998	Oberstdorf	Loty indywidualnie	126.0 pkt	650.4 pkt	Kazuyoshi Funaki
9.	10 marca	2002	Harrachov	Loty indywidualnie	319.2 pkt	77.1 pkt	Sven Hannawald
19.	22 lutego	2004	Planica	Loty indywidualnie	624.6 pkt	207.5 pkt	Roar Ljøkelsøy

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
4.	7 marca	1991	Reit im Winkl	Skocznia normalna drużynowo	581,5 pkt	21,3 pkt	Czechosłowacja
1.	9 marca	1991	Reit im Winkl	Skocznia normalna indywidualnie	221,1 pkt	—
6.	18 marca	1992	Vuokatti	Skocznia normalna drużynowo	461,9 pkt	108,5 pkt	Finlandia
3.	21 marca	1992	Vuokatti	Skocznia normalna indywidualnie	197,0 pkt	21,6 pkt	Toni Nieminen

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Skocznia	Nota	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	6 stycznia 1992	Bischofshofen	Paul-Ausserleitner-Schanze	221.9 pkt	2.	3.6 pkt	Toni Nieminen
2.	10 stycznia 1992	Predazzo	Trampolino Dal Ben K-90	241.4 pkt	1.	—	—
3.	17 stycznia 1992	Sankt Moritz	Olympiaschanze	200.6 pkt	3.	13.5 pkt	Andreas Felder
4.	15 marca 1992	Oslo	Holmenkollbakken	194.2 pkt	3.	24.9 pkt	Toni Nieminen
5.	19 grudnia 1992	Sapporo	Miyanomori	232.8 pkt	1.	—	—
6.	1 lutego 1997	Willingen	Mühlenkopfschanze	237.7 pkt	1.	—	—
7.	22 marca 1998	Planica	Bloudkova Velikanka	272.6 pkt	3.	25.7 pkt	Noriaki Kasai
8.	24 listopada 2001	Kuopio	Puijo	251.7 pkt	3.	2.2 pkt	Risto Jussilainen
9.	30 grudnia 2001	Oberstdorf	Schattenbergschanze	252.2 pkt	2.	8.0 pkt	Sven Hannawald
10.	4 stycznia 2002	Innsbruck	Bergisel	247.0 pkt	3.	23.0 pkt	Sven Hannawald
11.	6 stycznia 2002	Bischofshofen	Paul-Ausserleitner-Schanze	274.2 pkt	3.	8.7 pkt	Sven Hannawald
12.	7 grudnia 2002	Trondheim	Granåsen	268.0 pkt	1.	—	—
13.	8 grudnia 2002	Trondheim	Granåsen	260.7 pkt	3.	2.6 pkt	Sigurd Pettersen
14.	14 grudnia 2002	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	293.1 pkt	1.	—	—
15.	15 grudnia 2002	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	273.5 pkt	1.	—	—
16.	29 grudnia 2002	Oberstdorf	Schattenbergschanze	257.7 pkt	2.	5.4 pkt	Sven Hannawald
17.	4 stycznia 2003	Innsbruck	Bergisel	216.6 pkt	3.	10.9 pkt	Janne Ahonen
18.	22 marca 2003	Planica	Velikanka	386,4 pkt	3.	47.1 pkt	Matti Hautamäki
19.	20 grudnia 2003	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	251.3 pkt	3.	7.3 pkt	Roar Ljøkelsøy
20.	29 grudnia 2003	Oberstdorf	Schattenbergschanze	269.1 pkt	3.	26.1 pkt	Sigurd Pettersen
21.	1 stycznia 2004	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	253.1 pkt	2.	0.7 pkt	Sigurd Pettersen
22.	10 stycznia 2004	Liberec	Ještěd	121.5 pkt	3.	7.1 pkt	Janne Ahonen
23.	18 stycznia 2004	Zakopane	Wielka Krokiew	252.6 pkt	1.	—	—
24.	24 stycznia 2004	Sapporo	Ōkurayama	265.6 pkt	3.	15.8 pkt	Roar Ljøkelsøy
25.	27 listopada 2004	Ruka	Rukatunturi	274.0 pkt	3.	44.7 pkt	Janne Ahonen
26.	5 grudnia 2004	Trondheim	Granåsen	235.5 pkt	2.	11.0 pkt	Janne Ahonen
27.	19 grudnia 2004	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	258.3 pkt	3.	2.4 pkt	Janne Ahonen
28.	6 stycznia 2005	Bischofshofen	Paul-Ausserleitner-Schanze	277.0 pkt	1.	—	—
29.	9 stycznia 2005	Willingen	Mühlenkopfschanze	274.8 pkt	2.	4.3 pkt	Janne Ahonen

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

Do sezonu 1992/1993 obowiązywała inna punktacja za konkurs Pucharu Świata.

																					punkty
Sezon 1991/1992
21	54	?	?	4	19	5	2	1	3	18	-	-	4	48	19	24	14	3	-	23	112
Sezon 1992/1993
																	punkty
45	18	4	1	10	12	27	19	8	?	-	-	64	39	57	47	?	55
Legenda (do sezonu 1992/93)
1 2 3 4-10 11-15 poniżej 15 - – zawodnik nie wystartował lub nie zakwalifikował się
Sezon 1993/1994
																			punkty
40	q	-	37	?	46	38	q	42	29	50	q	-	-	?	?	-	-	-	2
Sezon 1994/1995
																					punkty
48	?	15	44	42	q	-	-	-	-	-	?	35	32	35	19	?	36	25	36	28	37
Sezon 1995/1996
																												punkty
q	47	33	25	47	7	6	9	11	9	18	27	12	45	-	-	20	38	?	?	56	43	38	27	23	-	14	32	244
Sezon 1996/1997
																									punkty
43	q	q	16	q	20	39	17	33	9	30	13	q	16	8	1	18	-	-	30	11	40	20	24	37	293
Sezon 1997/1998
																											punkty
q	23	9	17	7	6	15	20	16	19	21	13	7	16	42	38	21	11	19	11	8	4	11	34	4	13	3	568
Sezon 1998/1999
																													punkty
6	16	18	9	32	14	37	26	q	10	6	41	32	8	15	13	-	-	q	43	-	11	9	8	38	10	13	46	34	385
Sezon 1999/2000
																										punkty
35	29	32	45	13	q	33	q	40	48	-	14	24	-	22	36	13	14	8	16	52	4	5	6	5	10	347
Sezon 2000/2001
																					punkty
33	14	10	15	21	16	10	10	8	15	10	12	6	10	16	7	22	48	33	16	-	374
Sezon 2001/2002
																						punkty
8	3	7	19	7	5	13	6	7	2	7	3	3	12	5	6	-	-	49	8	-	5	737
Sezon 2002/2003
																											punkty
8	8	1	3	1	1	5	36	2	10	3	16	-	25	28	-	-	-	8	49	13	12	10	5	5	3	15	925
Sezon 2003/2004
																							punkty
15	37	6	20	3	3	2	5	5	3	9	5	1	47	3	8	27	11	13	-	-	-	-	731
Sezon 2004/2005
																												punkty
3	7	8	2	9	4	4	3	5	4	5	1	2	11	16	4	4	6	6	4	4	4	9	21	14	17	23	17	1179
Sezon 2005/2006
																						punkty
21	36	21	15	50	-	46	25	19	q	32	-	-	27	30	-	37	44	36	35	-	-	59
Sezon 2006/2007
																								punkty
13	5	33	12	18	13	25	8	22	-	49	12	19	36	22	11	21	7	27	-	-	-	-	-	284
Sezon 2007/2008
																											punkty
-	-	-	28	18	-	-	-	-	21	35	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	26
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 q – zawodnik nie zakwalifikował się - – zawodnik nie wystartował ? – brak danych (zawodnik nie wystartował lub nie zakwalifikował się)

Puchar Świata w lotach narciarskich

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

1991/1992 – 2.
1992/1993 – 12.
1993/1994 – 50.
1994/1995 – 36.
1995/1996 – 15.
1996/1997 – 21.
1997/1998 – 14.
1998/1999 – 29.
1999/2000 – 54.
2000/2001 – 8.
2001/2002 – 3.
2002/2003 – 7.
2003/2004 – 2.
2004/2005 – 2.
2005/2006 – 29.
2006/2007 – 13.
2007/2008 – 45.

Turniej Nordycki (Skandynawski)

Miejsca w klasyfikacji generalnej

1997 – 20.
1998 – 14.
1999 – 23.
2000 – 6.
2001 – 39.
2002 – 11.
2003 – 5.
2005 – 14.
2006 – 39.
2007 – 37.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

1994 – 32.
1995 – 50.
1996 – 40.
1997 – 3.
1998 – 14.
1999 – 15.
2000 – 15.
2001 – 4.
2002 – 4.
2003 – 3.
2004 – 2.
2005 – 17.
2006 – 18.
2007 – 57.

Miejsca na podium chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Skocznia	Nota	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	24 sierpnia 1997	Hinterzarten	Adlerschanze	229.5 pkt	2.	5.5 pkt	Masahiko Harada
2.	31 sierpnia 1997	Stams	Brunnentalschanzen	243.5 pkt	2.	1.2 pkt	Espen Bredesen
3.	6 sierpnia 2000	Hinterzarten	Adlerschanze	120.0 pkt	2.	6.0 pkt	Andreas Widhölzl
4.	12 sierpnia 2001	Hinterzarten	Adlerschanze	266.5 pkt	1.	—	—
5.	18 sierpnia 2001	Stams	Brunnentalschanzen	246.9 pkt	2.	1.0 pkt	Roberto Cecon
6.	9 września 2001	Hakuba	Skocznia Olimpijska	254.1 pkt	2.	12.9 pkt	Masahiko Harada
7.	11 sierpnia 2002	Hinterzarten	Adlerschanze	278.0 pkt	3.	12.5 pkt	Andreas Widhölzl
8.	7 września 2002	Lahti	Salpausselkä	263.3 pkt	3.	12.3 pkt	Andreas Widhölzl
9.	14 września 2002	Innsbruck	Bergisel	268.1 pkt	1.	—	—
10.	29 sierpnia 2003	Predazzo	Trampolino Dal Ben K-120	263.2 pkt	2.	0.3 pkt	Akseli Kokkonen
11.	7 sierpnia 2004	Courchevel	Tremplin Le Praz	257.7 pkt	2.	5.7 pkt	Adam Małysz
12.	26 września 2004	Hakuba	Skocznia Olimpijska	274.8 pkt	1.	—	—

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

W 1994 i 1995 roku sumowano punkty za wszystkie skoki (tak jak np. w TCS)

			punkty
1994
q	10	21	408,3
1995
				punkty
37	42	q	39	252,8
1996
					punkty
39	29	34	-	18	15
1997
					punkty
4	10	2	21	2	246
1998
						punkty
18	6	6	14	29	33	113
1999
					punkty
12	43	16	33	9	66
2000
								punkty
2	31	34	12	37	11	15	18	155
2001
							punkty
17	1	17	2	35	5	2	333
2002
						punkty
14	3	8	7	3	1	306
2003
				punkty
4	7	2	21	176
2004
							punkty
4	2	6	15	7	6	1	362
2005
								punkty
14	35	6	13	21	16	-	-	103
2006
										punkty
14	10	12	13	33	9	-	-	37	-	115
2007
										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	10	-	26
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 q – zawodnik nie zakwalifikował się - – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Narodów

Miejsca w klasyfikacji generalnej

2006 – 6.

Odznaczenia

Odznaka Honorowa za Zasługi dla Republiki Austrii:
- Goldenes Ehrenzeichen – 1992^[2]
- Silbernes Ehrenzeichen – 1998^[2]^[3]

Uwagi

↑ Skład drużyny: Heinz Kuttin, Ernst Vettori, Martin Höllwarth, Andreas Felder
↑ Skład drużyny: Reinhard Schwarzenberger, Martin Höllwarth, Stefan Horngacher, Andreas Widhölzl
↑ ^a ^b Skład zespołu: Reinhard Schwarzenberger, Martin Höllwarth, Stefan Horngacher, Andreas Widhölzl
↑ Skład drużyny: Stefan Horngacher, Martin Höllwarth, Andreas Widhölzl, Andreas Goldberger
↑ ^a ^b Skład drużyny: Andreas Goldberger, Wolfgang Loitzl, Martin Höllwarth, Stefan Horngacher
↑ Skład drużyny: Martin Höllwarth, Andreas Kofler, Andreas Widhölzl, Florian Liegl
↑ ^a ^b Skład drużyny: Wolfgang Loitzl, Andreas Widhölzl, Thomas Morgenstern, Martin Höllwarth

Przypisy

↑ Skokinarciarskie.pl: Alois Lipburger, trener Austriaków, nie żyje (pol.)
↑ ^a ^b Aufstellung aller seit ca. 1954 verliehenen staatlichen Auszeichnungen im Bereich des Sports (staatliche Auszeichnungen bis 2013). sportministerium.at. s. 24. [dostęp 2014-02-11]. (niem.).
↑ Aufstellung aller durch den Bundespräsidenten verliehenen Ehrenzeichen für Verdienste um die Republik Österreich ab 1952. parlament.gv.at. s. 1169. [dostęp 2014-02-10]. (niem.).

Bibliografia

Adam Kwieciński: HOELLWARTH Martin 1974.04.13 AUT. [dostęp 2017-10-15].
Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-27)]. (ang.).
Sylwetka na portalu skijumping.pl (pol.)

[2] Skład drużyny: Heinz Kuttin, Ernst Vettori, Martin Höllwarth, Andreas Felder

[3] Skład drużyny: Reinhard Schwarzenberger, Martin Höllwarth, Stefan Horngacher, Andreas Widhölzl

[autonazwa1-4] Skład zespołu: Reinhard Schwarzenberger, Martin Höllwarth, Stefan Horngacher, Andreas Widhölzl

[5] Skład drużyny: Stefan Horngacher, Martin Höllwarth, Andreas Widhölzl, Andreas Goldberger

[autonazwa2-6] Skład drużyny: Andreas Goldberger, Wolfgang Loitzl, Martin Höllwarth, Stefan Horngacher

[7] Skład drużyny: Martin Höllwarth, Andreas Kofler, Andreas Widhölzl, Florian Liegl

[autonazwa3-8] Skład drużyny: Wolfgang Loitzl, Andreas Widhölzl, Thomas Morgenstern, Martin Höllwarth

[1] Skokinarciarskie.pl: Alois Lipburger, trener Austriaków, nie żyje (pol.)

[sportmin-9] Aufstellung aller seit ca. 1954 verliehenen staatlichen Auszeichnungen im Bereich des Sports (staatliche Auszeichnungen bis 2013). sportministerium.at. s. 24. [dostęp 2014-02-11]. (niem.).

[10] Aufstellung aller durch den Bundespräsidenten verliehenen Ehrenzeichen für Verdienste um die Republik Österreich ab 1952. parlament.gv.at. s. 1169. [dostęp 2014-02-10]. (niem.).

[1]

[a]

[b]

[c]

[d]

[e]

[f]

[g]

[2]

[3]

Złoty medal	1924: Jacob Tullin Thams 1928: Alf Andersen 1932: Birger Ruud 1936: Birger Ruud 1948: Petter Hugsted 1952: Arnfinn Bergmann 1956: Antti Hyvärinen 1960: Helmut Recknagel 1964: Veikko Kankkonen 1968: Jiří Raška 1972: Yukio Kasaya 1976: Hans-Georg Aschenbach 1980: Toni Innauer 1984: Jens Weißflog 1988: Matti Nykänen 1992: Ernst Vettori 1994: Espen Bredesen 1998: Jani Soininen 2002: Simon Ammann 2006: Lars Bystøl 2010: Simon Ammann 2014: Kamil Stoch 2018: Andreas Wellinger 2022: Ryōyū Kobayashi
Srebrny medal	1924: Narve Bonna 1928: Sigmund Ruud 1932: Hans Beck 1936: Sven Eriksson 1948: Birger Ruud 1952: Torbjørn Falkanger 1956: Aulis Kallakorpi 1960: Niilo Halonen 1964: Toralf Engan 1968: Reinhold Bachler 1972: Akitsugu Konno 1976: Jochen Danneberg 1980: Manfred Deckert i Hirokazu Yagi 1984: Matti Nykänen 1988: Pavel Ploc 1992: Martin Höllwarth 1994: Lasse Ottesen 1998: Kazuyoshi Funaki 2002: Sven Hannawald 2006: Matti Hautamäki 2010: Adam Małysz 2014: Peter Prevc 2018: Johann André Forfang 2022: Manuel Fettner
Brązowy medal	1924: Anders Haugen 1928: Rudolf Burkert 1932: Kåre Walberg 1936: Reidar Andersen 1948: Thorleif Schjelderup 1952: Karl Holmström 1956: Harry Glaß 1960: Otto Leodolter 1964: Torgeir Brandtzæg 1968: Baldur Preiml 1972: Seiji Aochi 1976: Karl Schnabl 1980: brak 1984: Jari Puikkonen 1988: Jiří Malec 1992: Toni Nieminen 1994: Dieter Thoma 1998: Andreas Widhölzl 2002: Adam Małysz 2006: Roar Ljøkelsøy 2010: Gregor Schlierenzauer 2014: Anders Bardal 2018: Robert Johansson 2022: Dawid Kubacki

Złoty medal	1964: Toralf Engan 1968: Władimir Biełousow 1972: Wojciech Fortuna 1976: Karl Schnabl 1980: Jouko Törmänen 1984: Matti Nykänen 1988: Matti Nykänen 1992: Toni Nieminen 1994: Jens Weißflog 1998: Kazuyoshi Funaki 2002: Simon Ammann 2006: Thomas Morgenstern 2010: Simon Ammann 2014: Kamil Stoch 2018: Kamil Stoch 2022: Marius Lindvik
Srebrny medal	1964: Veikko Kankkonen 1968: Jiří Raška 1972: Walter Steiner 1976: Toni Innauer 1980: Hubert Neuper 1984: Jens Weißflog 1988: Erik Johnsen 1992: Martin Höllwarth 1994: Espen Bredesen 1998: Jani Soininen 2002: Adam Małysz 2006: Andreas Kofler 2010: Adam Małysz 2014: Noriaki Kasai 2018: Andreas Wellinger 2022: Ryōyū Kobayashi
Brązowy medal	1964: Torgeir Brandtzæg 1968: Lars Grini 1972: Rainer Schmidt 1976: Henry Glaß 1980: Jari Puikkonen 1984: Pavel Ploc 1988: Matjaž Debelak 1992: Heinz Kuttin 1994: Andreas Goldberger 1998: Masahiko Harada 2002: Matti Hautamäki 2006: Lars Bystøl 2010: Gregor Schlierenzauer 2014: Peter Prevc 2018: Robert Johansson 2022: Karl Geiger

Złoty medal	1988: Finlandia Nikkola Nykänen Ylipulli Puikkonen 1992: Finlandia Nikkola Laitinen Laakkonen Nieminen 1994: Niemcy Jäkle Duffner Thoma Weißflog 1998: Japonia Okabe Saitō Harada Funaki 2002: Niemcy Schmitt Uhrmann Hocke Hannawald 2006: Austria Widhölzl Kofler Koch Morgenstern 2010: Austria Loitzl Kofler Morgenstern Schlierenzauer 2014: Niemcy Wank Kraus Wellinger Freund 2018: Norwegia Tande Stjernen Forfang Johansson 2022: Austria Kraft Huber Hörl Fettner
Srebrny medal	1988: Jugosławia Ulaga Zupan Debelak Tepeš 1992: Austria Kuttin Vettori Höllwarth Felder 1994: Japonia Nishikata Okabe Kasai Harada 1998: Niemcy Hannawald Schmitt Jäkle Thoma 2002: Finlandia Hautamäki Lindström Jussilainen Ahonen 2006: Finlandia Kiuru Happonen Ahonen Hautamäki 2010: Niemcy Neumayer Wank Schmitt Uhrmann 2014: Austria Hayböck Morgenstern Diethart Schlierenzauer 2018: Niemcy Geiger Leyhe Freitag Wellinger 2022: Słowenia Kos C. Prevc Zajc P. Prevc
Brązowy medal	1988: Norwegia Eidhammer Kjørum Fidjestøl Johnsen 1992: Czechosłowacja Goder Jež Sakala Parma 1994: Austria Kuttin Moser Horngacher Goldberger 1998: Austria Schwarzenberger Höllwarth Horngacher Widhölzl 2002: Słowenia Fras Peterka Kranjec Žonta 2006: Norwegia Bystøl Romøren Ingebrigtsen Ljøkelsøy 2010: Norwegia Bardal Hilde Evensen Jacobsen 2014: Japonia Shimizu Takeuchi Itō Kasai 2018: Polska Kot Hula Kubacki Stoch 2022: Niemcy Schmid Leyhe Eisenbichler Geiger

Złoty medal	1962: Toralf Engan 1966: Bjørn Wirkola 1970: Garij Napałkow 1974: Hans-Georg Aschenbach 1978: Matthias Buse 1982: Armin Kogler 1985: Jens Weißflog 1987: Jiří Parma 1989: Jens Weißflog 1991: Heinz Kuttin 1993: Masahiko Harada 1995: Takanobu Okabe 1997: Janne Ahonen 1999: Kazuyoshi Funaki 2001: Adam Małysz 2003: Adam Małysz 2005: Rok Benkovič 2007: Adam Małysz 2009: Wolfgang Loitzl 2011: Thomas Morgenstern 2013: Anders Bardal 2015: Rune Velta 2017: Stefan Kraft 2019: Dawid Kubacki 2021: Piotr Żyła
Srebrny medal	1962: Antoni Łaciak 1966: Dieter Neuendorf 1970: Yukio Kasaya 1974: Dietrich Kampf 1978: Henry Glaß 1982: Jari Puikkonen 1985: Andreas Felder 1987: Matti Nykänen 1989: Ari-Pekka Nikkola 1991: Kent Johanssen 1993: Andreas Goldberger 1995: Hiroya Saitō 1997: Masahiko Harada 1999: Hideharu Miyahira 2001: Martin Schmitt 2003: Tommy Ingebrigtsen 2005: Jakub Janda 2007: Simon Ammann 2009: Gregor Schlierenzauer 2011: Andreas Kofler 2013: Gregor Schlierenzauer 2015: Severin Freund 2017: Andreas Wellinger 2019: Kamil Stoch 2021: Karl Geiger
Brązowy medal	1962: Helmut Recknagel 1966: Paavo Lukkariniemi 1970: Lars Grini 1974: Aleksiej Borowitin 1978: Aleksiej Borowitin 1982: Ole Bremseth 1985: Per Bergerud 1987: Vegard Opaas 1989: Heinz Kuttin 1991: Ari-Pekka Nikkola 1993: Jaroslav Sakala 1995: Mika Laitinen 1997: Andreas Goldberger 1999: Masahiko Harada 2001: Martin Höllwarth 2003: Noriaki Kasai 2005: Janne Ahonen 2007: Thomas Morgenstern 2009: Simon Ammann 2011: Adam Małysz 2013: Peter Prevc 2015: Stefan Kraft 2017: Markus Eisenbichler 2019: Stefan Kraft 2021: Anže Lanišek

Złoty medal	1982: Norwegia Sætre Bergerud Bremseth Hansson 1985: Finlandia Ylipulli Kokkonen Nykänen Puikkonen 1987: Finlandia Nykänen Nikkola Ylipulli Suorsa 1989: Finlandia Nikkola Puikkonen Nykänen Laakkonen 1991: Austria Kuttin Vettori Horngacher Felder 1993: Norwegia Myrbakken Brendryen Berg Bredesen 1995: Finlandia Soininen Ahonen Laitinen Nikkola 1997: Finlandia Nikkola Soininen Laitinen Ahonen 1999: Niemcy Hannawald Duffner Thoma Schmitt 2001: Niemcy Hannawald Uhrmann Herr Schmitt 2003: Finlandia Ahonen Kiuru Lappi Hautamäki 2005: Austria Loitzl Widhölzl Morgenstern Höllwarth 2007: Austria Loitzl Schlierenzauer Kofler Morgenstern 2009: Austria Loitzl Koch Morgenstern Schlierenzauer 2011: Austria Schlierenzauer Koch Kofler Morgenstern 2013: Austria Loitzl Fettner Morgenstern Schlierenzauer 2015: Norwegia Bardal Jacobsen Fannemel Velta 2017: Polska Żyła Kubacki Kot Stoch 2019: Niemcy Geiger Freitag Leyhe Eisenbichler 2021: Niemcy Paschke Freund Eisenbichler Geiger
Srebrny medal	1982: Austria Walner Neuper Kogler Felder 1985: Austria Felder Kogler Stranner Vettori 1987: Norwegia Eidhammer Stjernen Fidjestøl Opaas 1989: Norwegia Johansen Bråthen Fidjestøl Kjørum 1991: Finlandia Nikkola Ylipulli Hakala Laakkonen 1993: Czechy i Słowacja Jež Parma Sakala Švagerko 1995: Niemcy Weißflog Siegmund Jäkle Thoma 1997: Japonia Funaki Okabe Harada Saitō 1999: Japonia Kasai Miyahira Harada Funaki 2001: Finlandia Jussilainen Soininen Kantee Ahonen 2003: Japonia Funaki Higashi Miyahira Kasai 2005: Finlandia Jussilainen Kiuru Hautamäki Ahonen 2007: Norwegia Hilde Bardal Jacobsen Ljøkelsøy 2009: Norwegia Bardal Hilde Evensen Jacobsen 2011: Norwegia Jacobsen Evensen Bardal Hilde 2013: Niemcy Wank Freund Neumayer Freitag 2015: Austria Kraft Hayböck Poppinger Schlierenzauer 2017: Norwegia Fannemel Forfang Tande Stjernen 2019: Austria Aschenwald Hayböck Huber Kraft 2021: Austria Aschenwald Hörl Huber Kraft
Brązowy medal	1982: Finlandia Korhonen Puikonen Kokkonen Nykänen 1985: NRD Sauerbrey Deckert Ostwald Weißflog 1987: Austria Vettori Schallert Neuländtner Felder 1989: Czechosłowacja Parma Švagerko Dluhoš Ploc 1991: Niemcy Hunger Kiesewetter Thoma Weißflog 1993: Austria Vettori Kuttin Horngacher Goldberger 1995: Japonia Okabe Nishikata Saitō Yasuzaki 1997: Niemcy Duffner Schmitt Jäkle Thoma 1999: Austria Widhölzl Höllwarth Schwarzenberger Horngacher 2001: Austria Goldberger Loitzl Höllwarth Horngacher 2003: Norwegia Ingebrigtsen Bystøl Pettersen Romøren 2005: Norwegia Romøren Pettersen Bystøl Ljøkelsøy 2007: Japonia Tochimoto Okabe Itō Kasai 2009: Japonia Tochimoto Okabe Itō Kasai 2011: Słowenia Prevc Tepeš Damjan Kranjec 2013: Polska Kot Żyła Kubacki Stoch 2015: Polska Żyła Murańka Ziobro Stoch 2017: Austria Hayböck Fettner Schlierenzauer Kraft 2019: Japonia Satō Itō J. Kobayashi R. Kobayashi 2021: Polska Żyła Stękała Stoch Kubacki

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Martin Höllwarth

Spis treści

Przebieg kariery

Wypadek w 2001

Igrzyska olimpijskie

Mistrzostwa świata

Mistrzostwa świata w lotach

Mistrzostwa świata juniorów

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium chronologicznie

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

Puchar Świata w lotach narciarskich

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Turniej Nordycki (Skandynawski)

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium chronologicznie

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

Turniej Czterech Narodów

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Odznaczenia

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Indywidualnie
1979: Horst Bulau 1980: Steve Collins 1981: Matti Nykänen 1982: Ernst Vettori 1983: Franz Wiegele 1984: Martin Švagerko 1985: Werner Haim 1986: Virginio Lunardi 1987: Ari-Pekka Nikkola 1988: Heinz Kuttin 1989: Kent Johanssen 1990: Heinz Kuttin 1991: Martin Höllwarth 1992: Toni Nieminen 1993: Janne Ahonen 1994: Janne Ahonen 1995: Tommy Ingebrigtsen 1996: Michael Uhrmann 1997: Wilhelm Brenna 1998: Wolfgang Loitzl 1999: Kazuki Nishishita 2000 2001: Veli-Matti Lindström 2002: Janne Happonen 2003: Thomas Morgenstern 2004: Mateusz Rutkowski 2005: Joonas Ikonen 2006: Gregor Schlierenzauer 2007: Roman Koudelka 2008: Andreas Wank 2009: Lukas Müller 2010: Michael Hayböck 2011: Władimir Zografski 2012: Nejc Dežman 2013: Jaka Hvala 2014: Jakub Wolny 2015: Johann André Forfang 2016: David Siegel 2017: Viktor Polášek 2018: Marius Lindvik 2019: Thomas Aasen Markeng 2020: Peter Resinger 2021: Niklas Bachlinger 2022: Daniel Tschofenig
Drużynowo
1986: RFN 1987: NRD 1988: Austria 1989: Austria 1990: Austria 1991: Czechosłowacja 1992: Finlandia 1993: Finlandia 1994: Finlandia 1995: Niemcy 1996: Niemcy 1997: Słowenia 1998: Niemcy 1999: Austria 2000: Austria 2001: Finlandia 2002: Finlandia 2003: Austria 2004: Austria 2005: Słowenia 2006: Austria 2007: Słowenia 2008: Niemcy 2009: Austria 2010: Austria 2011: Austria 2012: Norwegia 2013: Słowenia 2014: Polska 2015: Norwegia 2016: Niemcy 2017: Słowenia 2018: Niemcy 2019: Niemcy 2020: Słowenia 2021: Austria
Zawody mieszane
2016: Słowenia 2017: Słowenia 2018: Norwegia 2019: Rosja 2020: Austria

Indywidualnie	1907: Bruno Biehler 1908: Bruno Biehler 1909: Oskar Blich 1910: Franz Buchberger 1911: Max Rucker 1912: Lauritz Bergendahl 1913: Ernst Baader 1914: Oliver Perry Smith 1923: Hans Mayringer 1924: Vinzenz Buchberger 1925: Adolf Putz 1926: Karl Strahal 1927: Walter Glass 1928: Max Bader 1931: Hannes Schroll 1932: Karl Cordin 1934: Josef Gumpold 1935: Rudolf Hrabie 1936: Georg Gainschegg 1947: Josef Bradl 1948: Josef Bradl 1949: Paul Ausserleitner 1950: Rudolf Dietrich 1951: Josef Bradl 1952: Josef Bradl 1953: Josef Bradl 1954: Josef Bradl 1955: Walter Habersatter 1956: Josef Bradl 1957: Peter Müller 1958: Otto Leodolter 1959: Otto Leodolter 1960: Willi Egger 1961: Otto Leodolter 1962: Otto Leodolter 1963: Willi Egger 1964: Baldur Preiml 1965: Baldur Preiml 1966: Sepp Lichtenegger 1967: Sepp Lichtenegger 1968: Sepp Lichtenegger 1969: Ernst Kröll 1970: Sepp Lichtenegger 1971: Reinhold Bachler 1972: Hans Millonig 1973: Sepp Lichtenegger 1974: Willi Pürstl 1975: Karl Schnabl 1976: Karl Schnabl 1977: Karl Schnabl
Skocznia normalna indywidualnie	1978: Alois Lipburger 1979: Willi Pürstl 1980: Toni Innauer 1981: Alfred Groyer 1982: Alfred Groyer 1983: Hubert Neuper 1984: Manfred Steiner 1985: Raimund Resch 1986: Andreas Felder 1987: Ernst Vettori 1988: Günther Stranner 1989: Werner Haim 1990: Andi Rauschmeier 1991: Andi Rauschmeier 1992: Ernst Vettori 1993: Werner Rathmayr 1994: Heinz Kuttin 1996: Ingemar Mayr 1997: Andreas Goldberger 1998: Andreas Widhölzl 1999: Martin Höllwarth 2000: Andreas Widhölzl 2000/2001: Andreas Goldberger 2001: Andreas Widhölzl 2002: Andreas Widhölzl 2003: Martin Höllwarth, Christian Nagiller 2004: Thomas Morgenstern 2005: Thomas Morgenstern 2006: Gregor Schlierenzauer 2007: Wolfgang Loitzl 2008: Gregor Schlierenzauer 2009: Gregor Schlierenzauer 2010: Gregor Schlierenzauer 2012: Manuel Fettner 2013: Andreas Kofler 2014: Michael Hayböck 2015: Stefan Kraft 2016: Manuel Fettner 2017: Michael Hayböck 2018: Michael Hayböck 2019: Michael Hayböck 2020: Gregor Schlierenzauer 2021: Daniel Huber 2022: Stefan Kraft
Skocznia duża indywidualnie	1978: Klaus Tuchscherer 1979: Klaus Tuchscherer 1980: Hubert Neuper 1981: Armin Kogler 1982: Alfred Groyer 1983: Hans Wallner 1984: Manfred Steiner 1985: Ernst Vettori 1986: Ernst Vettori 1987: Andreas Felder 1988: Günther Stranner 1990: Werner Haim 1991: Stefan Horngacher 1992: Heinz Kuttin 1993: Werner Rathmayr 1994: Andreas Goldberger 1995: Andreas Goldberger 1996: Martin Höllwarth 1997: Martin Höllwarth 1998: Andreas Widhölzl 1999: Andreas Widhölzl 2000/2001: Martin Koch 2001: Andreas Widhölzl 2002: Martin Höllwarth 2003: Martin Höllwarth 2004: Florian Liegl 2005: Thomas Morgenstern 2006: Gregor Schlierenzauer 2007: Gregor Schlierenzauer 2008: Gregor Schlierenzauer 2009: Gregor Schlierenzauer 2010: Thomas Morgenstern 2011: Gregor Schlierenzauer 2012: Wolfgang Loitzl 2013: Andreas Kofler 2014: Stefan Kraft 2015: Michael Hayböck 2016: Manuel Fettner 2017: Michael Hayböck 2018: Daniel Huber 2019 2020: Philipp Aschenwald 2021: Daniel Huber 2022: Manuel Fettner
Drużynowo	2010: Tyrol (Kofler, Poppinger, Fettner, Schlierenzauer) 2011: Styria (Schabereiter, Loitzl, Pfannenstill, Zauner) 2012: Górna Austria (Diethart, S.Hayböck, M.Hayböck, Schiffner) 2013 2014 2015: Górna Austria (Schiffner, Steiner, Diethart, M.Hayböck) 2016: Tyrol (Kofler, Tollinger, Aigner, Fettner)