Masyw Mont Blanc

Masyw Mont Blanc

Massiccio del Monte Bianco, Massif du Mont-Blanc

Kontynent	Europa
Państwo	Francja  Szwajcaria  Włochy
Najwyższy szczyt	Mont Blanc (4808,72 m n.p.m.)
Jednostka dominująca	Alpy Zachodnie
Położenie na mapie Alp Masyw Mont Blanc
45°50′N 6°51′E/45,833333 6,850000

(c) Anthere, CC-BY-SA-3.0

Lodowiec Mer de Glace

Grandes Jorasses

Dôme de Rochefort

Masyw Mont Blanc (wł. Massiccio del Monte Bianco, fr. Massif du Mont-Blanc) – masyw górski w Alpach Zachodnich. Leży na pograniczu Szwajcarii (kanton Valais), Francji (departamenty Górna Sabaudia i Sabaudia) i Włoch (region Dolina Aosty). Nazwa masywu pochodzi od najwyższego szczytu – Mont Blanc, który osiąga 4808,72 m^[1] i jest zarazem najwyższym szczytem całych Alp.

Geografowie większości krajów, w tym polskich, uznają masyw Mont Blanc za samodzielny masyw, nie należący do żadnego pasma Alp. Geografowie włoscy uważają masyw Mont Blanc za część Alp Graickich. Innego zdania są geografowie francuscy uważając, że masyw Mont Blanc należy do Alp Sabaudzkich^[2][3].

Przełęcz Col du Grand Ferret oddziela masyw Mont Blanc od Alp Pennińskich, a dolina rzeki Arve i przełęcz Col des Montets od Prealp Francuskich. Od Alp Graickich masyw oddziela Mała Przełęcz Świętego Bernarda^[4].

Z ogólnej liczby 82 szczytów powyżej 4000 m n.p.m.w całych Alpach, 28 znajduje się w Masywie Mont Blanc.

Po francuskiej stronie z masywu wypływają rzeki Arve i Isère. Po włoskiej stronie rzeka Dora Baltea, a po szwajcarskiej lewe dopływy Rodanu.

Masyw można podzielić na osiem, dość wyraźnie wyodrębnionych, grup górskich. Są to (licząc od północy):

• Trient,
• Argentière,
• Triolet-Verte,
• Jorasses,
• Aiquilles de Chamonix,
• Mont Blanc,
• Trélatête,
• Monte Berio Blanc-Mont de Mirande^[5][2].

Przebieg granicy włosko-francuskiej w rejonie szczytu Mont Blanc jest kwestią sporów. Według niektórych map i publikacji (głównie francuskich) granica przebiega przez Mont Blanc de Courmayeur, a więc Mont Blanc znajduje się na terytorium Francji. Według map i publikacji włoskich granica przebiega przez szczyt Mont Blanc.

Pod masywem biegnie tunel o długości 11,6 km, który łączy miejscowość Courmayeur we Włoszech z Chamonix we Francji. Tunel zyskał złą sławę po wypadku z 24 marca 1999 r., kiedy to zapaliła się ciężarówka, zablokowała tunel i spowodowała pożar trwający 53 godziny. Zginęło wtedy 39 osób.

Szczyty o wysokości ponad 4000 m n.p.m.^[6]:

L.p.	Szczyt	Państwo	Grupa górska	Wysokość (m n.p.m.)
1.	Mont Blanc	Francja- Włochy lub  Francja	Mont Blanc	4810
2.	Mont Blanc de Courmayeur	Włochy lub  Francja- Włochy	Mont Blanc	4748
3.	Mont Maudit	Francja- Włochy	Mont Blanc	4465
4.	Picco Luigi Amedeo	Włochy	Mont Blanc	4460
5.	Dôme du Goûter	Francja- Włochy	Mont Blanc	4303
6.	Mont Blanc du Tacul	Francja	Mont Blanc	4248
7.	Grand Pilier d’Angle	Włochy	Mont Blanc	4234
8.	Grandes Jorasses, Pointe Walker	Francja- Włochy	Jorasses	4208
9.	Grandes Jorasses, Pointe Whymper	Francja- Włochy	Jorasses	4184
10.	Aiguille Verte	Francja	Triolet-Verte	4122
11.	Aiguilles du Diable, Pointe Blanchet	Francja	Mont Blanc	4114
12.	Aiguille Blanche de Peuterey	Włochy	Mont Blanc	4112
13.	Grandes Jorasses, Pointe Croz	Francja- Włochy	Jorasses	4110
14.	Aiguilles du Diable, Pointe Carmen	Francja	Mont Blanc	4109
15.	Grande Rocheuse	Francja	Triolet-Verte	4102
16.	Aiguilles du Diable, La Médiane	Francja	Mont Blanc	4097
17.	Aiguilles du Diable, Pointe Chaubert	Francja	Mont Blanc	4074
18.	Monte Brouillard	Włochy	Mont Blanc	4069
19.	Grandes Jorasses, Pointe Marguerite	Francja- Włochy	Jorasses	4065
20.	Aiguilles du Diable, Corne du Diable	Francja	Mont Blanc	4064
21.	Aiguille de Bionnassay	Francja- Włochy	Mont Blanc	4052
22	Grandes Jorasses, Pointe Hélene	Francja- Włochy	Jorasses	4045
23.	Aiguille du Jardin	Francja	Triolet-Verte	4035
24.	Dôme de Rochefort	Francja- Włochy	Jorasses	4015
25.	Dent du Géant	Francja- Włochy	Jorasses	4014
26.	Punta Baretti	Włochy	Mont Blanc	4013
27.	Aiguille de Rochefort	Francja- Włochy	Jorasses	4001
28.	Les Droites	Francja	Triolet-Verte	4000

W Masywie Mont Blanc znajduje się jeszcze 18 wierzchołków mających powyżej 4000 m n.p.m. jednak nie spełniają one kryteriów (szczególnie jeśli chodzi o wybitność) aby je zakwalifikować jako szczyty. Są to (ostatnia kolumna to grupa górska)^[6]:

Schroniska:

* Po stronie włoskiej:

• Rifugio Francesco Gonella – 3071 m
• Rifugio Monzino – 2590 m
• Rifugio Torino – 3375 m
• Rifugio Cesare Dalmazzi al Triolet – 2590 m
• Rifugio Elena – 2062
• Rifugio Gabriele Boccalatte e Mario Piolti – 2803 m
• Rifugio Elisabetta – 2195 m
• Bivacco „Borelli Lorenzo” – 2325 m
• Bivacco Piero Craveri – 3490 m
• Bivacco Giuseppe Lampugnani – 3860 m
• Bivacco Gervasutti – 2835 m
• Bivacco della „Fourche"

* Po stronie francuskiej:

• Capanna Vallot – 4362 m
• Rifugio dei Grands Mulets – 3051 m
• Rifugio des Cosmiques – 3613 m
• Rifugio del Goûter – 3817 m
• Rifugio Alberto Primo – 2706 m
• Rifugio di Tête Rousse – 3167 m

* Po stronie szwajcarskiej:

• Rifugio del Trient – 3170 m
• Rifugio di Saleina – 2691 m

Przypisy

Bibliografia

• Ippolito Ostellino – I giardini botanici delle Alpi Occidentali – Cuneo – L'Arciere, 1996
• Luca Zavatta – Le Valli del Monte Bianco – Guide dell'Escursionista – Escursionista editore.
• Courmayeur e il Monte Bianco – Montagne d’Italia
• M. Bocca, I. Grimond, L. Ramires – Fauna delle Alpi, 1996
• Lorenzino Cosson – I colori del Monte Bianco – Torino – Museo Montagna, 1995
• Immagini e immaginario della montagna 1740 – 1840. – Torino – Museo Montagna, 1989
• Stefano Ardito – Intorno al Monte Bianco – Zanichelli – Bologna