Matteo Vitaioli

Matteo Vitaioli
Pełne imię i nazwisko

Matteo Giampaolo Vitaioli

Data i miejsce urodzenia

27 października 1989
Fiorentino

Wzrost

188 cm

Pozycja

skrzydłowy, napastnik

Informacje klubowe
Klub

Tropical Coriano

Numer w klubie

10

Kariera juniorska
LataKlub
1996–1998SS Montevito
1998–1999SP Tre Fiori
1999–2005San Marino Calcio
Kariera seniorska[a]
LataKlubWyst.Gole
2005–2012San Marino Calcio23(0)
2006→ Empoli FC (wyp.)0(0)
2007–2008→ Cagliese Calcio (wyp.)26(1)
2008–2009→ Real Montecchio (wyp.)30(6)
2010→ Polisportiva Castellarano (wyp.)17(2)
2012FC Fiorentino1(0)
2012–2014AC Sammaurese27(0)
2014–Tropical Coriano?(54)
Kariera reprezentacyjna[b]
LataReprezentacjaWyst.Gole
2004–2005 San Marino U-175(1)
2005–2006 San Marino U-195(0)
2006–2010 San Marino U-2111(0)
2007– San Marino47(1[a])
W sumie:68(2)
  1. ↑ Aktualne na: 16 sierpnia 2018.
  2. ↑ Aktualne na: 16 sierpnia 2018.

Matteo Giampaolo Vitaioli (ur. 27 października 1989 w Fiorentino) – sanmaryński piłkarz występujący na pozycji pomocnika lub napastnika w Tropical Coriano i reprezentacji San Marino.

Kariera klubowa

Karierę rozpoczynał w klubie San Marino Calcio, z którym związany był w latach 1999–2012. Jako nastoletni zawodnik uchodził za jeden z największych talentów sanmaryńskiej piłki nożnej[1]. W 2006 roku wypożyczono go do Empoli FC (Serie A), gdzie nie zaliczył jednak żadnego oficjalnego meczu występując w drużynach młodzieżowych[2]. W kolejnych sezonach był wypożyczany do klubów Serie D: Cagliese Calcio, Realu Montecchio i Polisportiva Castellarano.

We wrześniu 2010 roku władze San Marino Calcio zdecydowały się przedłużyć z nim kontrakt[3][4]. W sezonach 2010/11 i 2011/12 rozegrał 18 spotkań w Lega Pro Seconda Divisione. W 2012 roku odszedł do FC Fiorentino, następnie był zawodnikiem w AC Sammaurese (Eccellenza Emilia-Romagna), gdzie grał razem ze starszym bratem Fabio[5][6]. Przed sezonem 2014/15, wraz z Fabio, przeniósł się do występującego na poziomie Promozione Emilia-Romagna Tropicalu Coriano[7][8].

Kariera reprezentacyjna

Vitaioli występował w juniorskich i młodzieżowych reprezentacjach San Marino w kategoriach U-17, U-19 oraz U-21. W rozgrywkach międzynarodowych zadebiutował 24 września 2004 w przegranym 0:8 meczu z Portugalią U-17. 18 października 2005 zdobył bramkę w spotkaniu przeciwko Wyspom Owczym U-17 (3:3) w kwalifikacjach Mistrzostw Europy 2006[9][10].

17 października 2007 zadebiutował w seniorskiej reprezentacji San Marino w przegranym 1:2 meczu z Walią w ramach eliminacji Mistrzostw Europy 2008. 15 listopada 2014 podczas eliminacji Mistrzostw Europy 2016 wystąpił w zremisowanym 0:0 spotkaniu przeciwko Estonii[11]. San Marino zdobyło tym samym pierwszy w historii punkt w kwalifikacjach mistrzostw Europy i przerwało jednocześnie serię 61 porażek z rzędu[12][13]. 8 września 2015 w meczu z Litwą (1:2) w eliminacjach EURO 2016 zdobył z rzutu wolnego pierwszą bramkę dla drużyny narodowej[14].

Kontrowersje

W lipcu 2017 roku został przez komisję dyscyplinarną FSGC zawieszony na 3 miesiące za grę w zakładach bukmacherskich[15][16].

Życie prywatne

Jego brat Fabio (ur. 1984) również jest piłkarzem występującym obecnie w reprezentacji San Marino[17][18]. Obaj zawodnicy prowadzili wspólnie bar, którego byli właścicielami[17][19]. W 2014 roku postanowili go sprzedać, gdyż praca kolidowała z treningami piłkarskimi[20].

Przypisy

  1. ↑ Tam też kopią: San Marino (pol.). igol.pl. [dostęp 2018-08-17].
  2. ↑ Should England be afraid of San Marino's players? (ang.). telegraph.co.uk. [dostęp 2018-08-17].
  3. ↑ San Marino, ingaggiato Vitaioli (wł.). tuttohellasverona.it. [dostęp 2018-08-17].
  4. ↑ Ufficiale: San Marino, ha firmato Vitaioli (wł.). tuttolegapro.com. [dostęp 2018-08-17].
  5. ↑ Il racconto di Rieti - Sammaurese: Gli amarantocelesti pareggiano in dieci e sbagliano un rigore con Gay (wł.). gazzettaregionale.it. [dostęp 2018-08-17].
  6. ↑ Sammaurese - Archivio News (wł.). sammaurese.it. [dostęp 2018-08-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-29)].
  7. ↑ Vitaioli Matteo ha firmato per il Tropical Coriano (wł.). calcioemiliaromagna.com. [dostęp 2018-08-17].
  8. ↑ Calcio Promozione: Angelini-Bizzocchi-Vitaioli, tridente da favola per il Coriano (wł.). altarimini.it. [dostęp 2018-08-17].
  9. ↑ San Marino, calcio in lutto: è morto Marino Marani (wł.). smtvsanmarino.sm. [dostęp 2018-08-17].
  10. ↑ Under 17: pareggio per 3-3 tra San Marino e Isole Faroe (wł.). smtvsanmarino.sm. [dostęp 2018-08-17].
  11. ↑ Football match: San Marino v Estonia 0:0 (ang.). eu-football.info. [dostęp 2018-08-17].
  12. ↑ El. ME: Niespodzianki, sensacje i pewniaki. San Marino przerwało passę 61 porażek! (pol.). przegladsportowy.pl. [dostęp 2018-08-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-03)].
  13. ↑ San Marino claim FIRST EVER Euro qualifying point after holding Estonia to memorable draw (ang.). mirror.co.uk. [dostęp 2018-08-17].
  14. ↑ El. ME: Anglia wygrała w hicie, San Marino było bliskie sprawienia sensacji (pol.). sport.onet.pl. [dostęp 2018-08-17].
  15. ↑ Calcio scommesse: mano morbida della Commissione Disciplinare (wł.). smtvsanmarino.sm. [dostęp 2018-08-17].
  16. ↑ I 4 calciatori deferiti rischiano 2 anni di squalifica (wł.). smtvsanmarino.sm. [dostęp 2018-08-17].
  17. ↑ a b An olive oil maker, barmen, students... Surely England can't mess up against this brave bunch of part-timers? (ang.). dailymail.co.uk. [dostęp 2018-08-17].
  18. ↑ England v San Marino: Simoncini - cheating death to facing Rooney (ang.). bbc.com. [dostęp 2018-08-17].
  19. ↑ England v San Marino: Meet the accountants, electricians and students that play for FIFA's lowest-ranked team (ang.). telegraph.co.uk. [dostęp 2018-08-17].
  20. ↑ La squadra più scarsa d’Europa che stasera va in scena a Wembley (wł.). bergamopost.it. [dostęp 2018-08-17].

Uwagi

  1. ↑ Statystyki nie obejmują nieuznawanego przez FIFA i FIGC meczu z Włochami rozegranego 31 maja 2017

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.