Matthias Mayer
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub | Schiclub Gerlitzen | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 179 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ | 5.02 2011, Hinterstoder | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Strona internetowa |
Matthias Mayer (ur. 9 czerwca 1990 w Afritz am See) – austriacki narciarz alpejski specjalizujący się w konkurencjach szybkościowych, trzykrotny mistrz olimpijski.
Syn medalisty olimpijskiego z Calgary Helmuta Mayera.
Kariera
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się 1 grudnia 2005 roku w Comelico, gdzie w zawodach juniorskich zajął 38. miejsce w slalomie. W 2008 roku wystąpił na mistrzostwach świata juniorów w Formigal, gdzie wywalczył srebrny medal w supergigancie. Jeszcze dwukrotnie startował na imprezach tego cyklu, ale nie stawał na podium. W Pucharze Świata zadebiutował 2 lutego 2009 roku w Sestriere, zajmując 43. miejsce w superkombinacji. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 5 lutego 2011 roku w Hinterstoder, gdzie zajął 23. miejsce w supergigancie. Pierwszy raz na podium zawodów Pucharu Świata stanął 25 stycznia 2013 roku w Kitzbühel, kończąc rywalizację w supergigancie na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzielił Aksela Lunda Svindala z Norwegii i Włocha Christofa Innerhofera. Nieco ponad rok później, 12 marca 2014 roku w Lenzerheide, odniósł swoje pierwsze pucharowe zwycięstwo, wygrywając bieg zjazdowy. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2019/2020, kiedy był czwarty w klasyfikacji generalnej i trzeci w klasyfikacjach superkombinacji i zjazdu. Ponadto w sezonach 2012/2013 i 2014/2015 był trzeci w klasyfikacji supergiganta.
W 2013 roku wystartował na mistrzostwach świata w Schladming, gdzie był między innymi piąty w supergigancie. Jeszcze bliżej medalu był podczas mistrzostw świata w Vail/Beaver Creek dwa lata później, gdzie zajął w tej samej konkurencji był czwarty. Walkę o podium przegrał tam z Francuzem Adrienem Théaux o 0,03 sekundy. Na mistrzostwach świata w Sankt Moritz w 2017 roku plasował się poza czołową dziesiątką. W 2014 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Soczi, zdobywając złoty medal w zjeździe. Wyprzedził tam bezpośrednio Innerhofera i Norwega Kjetila Jansruda. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Pjongczangu nie obronił tytułu w zjeździe, zajmując tym razem dziewiąte miejsce. Zwyciężył za to w supergigancie, wyprzedzając Beata Feuza ze Szwajcarii i Kjetila Jansruda. W 2019 roku startował na mistrzostwach świata w Åre, swojej czwartej imprezie tego cyklu. Nie ukończył tam rywalizacji w supergigancie, natomiast w zjeździe znalazł się na 5. pozycji. Kolejne medale wywalczył podczas igrzysk olimpijskich w Pekinie w 2022 roku, gdzie zwyciężył w supergigancie, a w zjeździe zajął trzecie miejsce.
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 9 lutego | 2014 | Krasnaja Polana | Zjazd | 2:06,23 | — | — |
13. | 14 lutego | 2014 | Krasnaja Polana | Superkombinacja | 2:45,20 | +2,26 | Sandro Viletta |
DNF | 16 lutego | 2014 | Krasnaja Polana | Supergigant | 1:18,14 | — | Kjetil Jansrud |
6. | 19 lutego | 2014 | Krasnaja Polana | Gigant | 2:45,29 | +1,05 | Ted Ligety |
DNF2 | 13 lutego | 2018 | Jeongseon | Superkombinacja | 2:06,52 | – | Marcel Hirscher |
9. | 15 lutego | 2018 | Jeongseon | Zjazd | 1:40,25 | +1,21 | Aksel Lund Svindal |
1. | 16 lutego | 2018 | Jeongseon | Supergigant | 1:24,44 | – | – |
3. | 7 lutego | 2022 | Pekin | Zjazd | 1:42,69 | +0,16 | Beat Feuz |
1. | 8 lutego | 2022 | Pekin | Supergigant | 1:19,94 | – | – |
Mistrzostwa świata
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
5. | 6 lutego | 2013 | Schladming | Supergigant | 1:24,91 | +0,95 | Ted Ligety |
13. | 9 lutego | 2013 | Schladming | Zjazd | 2:03,27 | +1,95 | Aksel Lund Svindal |
10. | 11 lutego | 2013 | Schladming | Superkombinacja | 2:59,37 | +2,41 | Ted Ligety |
4. | 5 lutego | 2015 | Vail/Beaver Creek | Supergigant | 1:15,68 | +0,27 | Hannes Reichelt |
12. | 7 lutego | 2015 | Vail/Beaver Creek | Zjazd | 1:44,10 | +0,92 | Patrick Küng |
11. | 8 lutego | 2015 | Vail/Beaver Creek | Superkombinacja | 2:37,14 | +1,04 | Marcel Hirscher |
DNF | 9 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Supergigant | 1:25,38 | - | Erik Guay |
11. | 12 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Zjazd | 1:38,91 | +0,86 | Beat Feuz |
17. | 13 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Superkombinacja | 2:26,33 | +1,59 | Luca Aerni |
DNF | 6 lutego | 2019 | Åre | Supergigant | 1:24,20 | - | Dominik Paris |
5. | 9 lutego | 2019 | Åre | Zjazd | 1:19,98 | +0,65 | Kjetil Jansrud |
6. | 11 lutego | 2021 | Cortina d’Ampezzo | Supergigant | 1:19,41 | +0,60 | Vincent Kriechmayr |
DNF | 14 lutego | 2021 | Cortina d’Ampezzo | Zjazd | 1:37,79 | - | Vincent Kriechmayr |
DNF2 | 15 lutego | 2021 | Cortina d’Ampezzo | Superkombinacja | 2:05,86 | - | Marco Schwarz |
Mistrzostwa świata juniorów
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
13. | 26 lutego | 2008 | Formigal | Zjazd | 1:45,31 | +1,08 | Hagen Patscheider |
DNF2 | 27 lutego | 2008 | Formigal | Slalom | 1:29,68 | - | Marcel Hirscher |
2. | 28 lutego | 2008 | Formigal | Supergigant | 1:21,02 | +0,12 | Andreas Sander |
7. | 29 lutego | 2008 | Formigal | Gigant | 1:57,00 | +1,76 | Marcel Hirscher |
10. | 4 marca | 2009 | Garmisch-Partenkirchen | Supergigant | 1:16,64 | +1,32 | Manuel Kramer |
11. | 4 marca | 2009 | Garmisch-Partenkirchen | Zjazd | 1:39,06 | +1,15 | Andy Plank |
DNF1 | 5 marca | 2009 | Garmisch-Partenkirchen | Gigant | 2:18,49 | - | Alexis Pinturault |
DNF1 | 6 marca | 2009 | Garmisch-Partenkirchen | Slalom | 1:20,78 | - | Jesper Riis-Johannessen |
23. | 31 stycznia | 2010 | Region Mont Blanc | Gigant | 2:17,55 | +2,36 | Mathieu Faivre |
12. | 1 lutego | 2010 | Region Mont Blanc | Supergigant | 1:29,71 | +1,33 | Maxence Muzaton |
DNF1 | 2 lutego | 2010 | Region Mont Blanc | Slalom | 1:30,97 | - | Reto Schmidiger |
10. | 4 lutego | 2010 | Region Mont Blanc | Zjazd | 1:19,32 | +0,72 | Mattia Casse |
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 2010/2011: 150.
- sezon 2011/2012: 50.
- sezon 2012/2013: 17.
- sezon 2013/2014: 9.
- sezon 2014/2015: 9.
- sezon 2015/2016: 57.
- sezon 2016/2017: 13.
- sezon 2017/2018: 9.
- sezon 2018/2019: 17.
- sezon 2019/2020: 4.
- sezon 2020/2021: 7.
- sezon 2021/2022: 4.
- sezon 2022/2023:
Zwycięstwa w zawodach
- Lenzerheide – 12 marca 2014 (zjazd)
- Saalbach – 21 lutego 2015 (zjazd)
- Saalbach – 22 lutego 2015 (supergigant)
- Kitzbühel – 20 stycznia 2017 (supergigant)
- Åre – 14 marca 2018 (zjazd)
- Lake Louise – 1 grudnia 2019 (supergigant)
- Wengen – 17 stycznia 2020 (superkombinacja)
- Kitzbühel – 25 stycznia 2020 (zjazd)
- Kvitfjell – 7 marca 2020 (zjazd)
- Bormio – 30 grudnia 2020 (zjazd)
- Lake Louise – 27 listopada 2021 (zjazd)
Pozostałe miejsca na podium w zawodach
- Kitzbühel – 25 stycznia 2013 (supergigant) – 2. miejsce
- Lake Louise – 1 grudnia 2013 (supergigant) – 2. miejsce
- Kvitfjell – 1 marca 2014 (zjazd) – 3. miejsce
- Kvitfjell – 2 marca 2014 (supergigant) – 3. miejsce
- Lake Louise – 30 listopada 2014 (supergigant) – 2. miejsce
- Santa Caterina di Valfurva – 28 grudnia 2014 (zjazd) – 2. miejsce
- Kitzbühel – 23 stycznia 2015 (supergigant) – 2. miejsce
- Garmisch-Partenkirchen – 28 lutego 2015 (zjazd) – 3. miejsce
- Lake Louise – 29 listopada 2015 (supergigant) – 2. miejsce
- Kvitfjell – 24 lutego 2017 (zjazd) – 2. miejsce
- Lake Louise – 25 listopada 2017 (zjazd) – 2. miejsce
- Val Gardena – 15 grudnia 2017 (supergigant) – 3. miejsce
- Wengen – 13 stycznia 2018 (zjazd) – 3. miejsce
- Kitzbühel – 19 stycznia 2018 (supergigant) – 3. miejsce
- Bormio – 29 grudnia 2018 (supergigant) – 2. miejsce
- Kvitfjell – 2 marca 2019 (zjazd) – 3. miejsce
- Beaver Creek – 6 grudnia 2019 (supergigant) – 3. miejsce
- Bormio – 27 grudnia 2019 (zjazd) – 3. miejsce
- Kitzbühel – 24 stycznia 2020 (supergigant) – 2. miejsce
- Hinterstoder – 29 lutego 2020 (supergigant) – 3. miejsce
- Kitzbühel – 22 stycznia 2021 (zjazd) – 2. miejsce
- Kitzbühel – 24 stycznia 2021 (zjazd) – 3. miejsce
- Kitzbühel – 25 stycznia 2021 (supergigant) – 3. miejsce
- Garmisch-Partenkirchen – 5 lutego 2021 (zjazd) – 3. miejsce
- Garmisch-Partenkirchen – 6 lutego 2021 (supergigant) – 2. miejsce
- Saalbach-Hinterglemm – 6 marca 2021 (zjazd) – 3. miejsce
- Beaver Creek – 2 grudnia 2021 (supergigant) – 2. miejsce
- Beaver Creek – 4 grudnia 2021 (zjazd) – 2. miejsce
- Val Gardena – 17 grudnia 2021 (supergigant) – 2. miejsce
- Wengen – 13 stycznia 2022 (supergigant) – 3. miejsce
- Kvitfjell – 4 marca 2022 (zjazd) – 3. miejsce
- Kvitfjell – 6 marca 2022 (supergigant) – 3. miejsce
- Lake Louise – 27 listopada 2022 (supergigant) – 3. miejsce
- Val Gardena – 15 grudnia 2022 (zjazd) – 3. miejsce
- W sumie (11 zwycięstw, 15 drugich i 19 trzecich miejsc).
Linki zewnętrzne
- Profil na stronie FIS-u (niem. • ang. • fr.)
- Profil na Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-13)]. (ang.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Alpine skiing
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a gold medal, based on Olympic rings.svg.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a bronze medal, based on Olympic rings.svg.
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Srebrny medal FIS
Autor: Manfred Werner (Tsui), Licencja: CC BY-SA 3.0
Matthias Mayer (alpine skiing) at the outfitting of the Austrian team for the 2014 Winter Olympics, Hotel Marriott in Vienna, Austria, 28 January 2014