Maucheryt

Maucheryt

Kryształ maucherytu
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	Ni11As8
Twardość w skali Mohsa	5
Przełam	nierówny
Łupliwość	brak
Gęstość minerału	8 g/cm³
Właściwości optyczne
Barwa	biała, platynowoszara
Rysa	czarnoszara, brunatnawa
Połysk	metaliczny

Maucheryt – minerał z grupy siarczków. Znany jest od 1913 r. Minerał należy do grupy minerałów rzadkich i znany jest wyłącznie w formie wystąpień widocznych pod mikroskopem.

Nazwa pochodzi od nazwiska Williama Mauchera (1879-1930), niemieckiego mineraloga.

Charakterystyka

Właściwości

Maucheryt^[1] jest minerałem kruchym, występuje w paragenezie z: kalcytem, kobaltynem i chloantytem. Zazwyczaj tworzy kryształy bardzo drobne i rzadkie o pokroju tabliczkowym, piramidalnym. Współwystępuje z nikielinem. Występuje w skupieniach zbitych, promienistych, ziarnistych. Bardzo często pokryty jest czerwonymi nalotami z różowawym odcieniem. W świetle odbitym jest różowo-szary. Rozpuszcza się w stężonym kwasie azotowym.

Występowanie

Spotyka się go w hydrotermalnych żyłach kruszców kobaltowo-niklowo-arsenowych obok nikielinu, chloantytu i kalcytu.

Miejsca występowania:

• Na świecie: Niemcy – Saksonia, Turyngia, ładne okazy znajduje się w górach Harzu (występuje w skałach osadowych, w łupkach miedzionośnych), Austria – Styria, Hiszpania – Malaga, Kanada – Sudbury (złoże związane jest z krystalizacją magmy), Iranie – Anarak, Maroko – Bou Azer.

• W Polsce: znany z cechsztyńskich łupków miedzionośnych okolic Polkowic i Lubina (Zagłębie Legnicko-Głogowskie).

Przypisy

Bibliografia

• Olaf Medenbach, Cornelia Sussieck-Fornefeld: Leksykon przyrodniczy. Minerały. Warszawa: Świat Książki, 1995, s. 44 i 259. ISBN 83-7129-194-9.

Linki zewnętrzne

• artykuł o maucherycie na stronie Webmineral.com (ang.)
• artykuł o maucherycie na stronie Mindat.org (ang.)