Maurycy Herling-Grudziński

Maurycy Herling-Grudziński
Data urodzenia

6 października 1903

Data śmierci

21 grudnia 1966

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Maurycy Herling-Grudziński (ur. 6 października 1903[1], zm. 21 grudnia 1966) – prawnik, adwokat, w okresie PRL sędzia Sądu Najwyższego.

Życiorys

Pochodził z rodziny żydowskiej. Był bratem Gustawa Herlinga-Grudzińskiego (1919-2000) i Łucji (żona płk. Mariana Utnika). Był adwokatem w Warszawie. Podczas okupacji niemieckiej działał w Rady Pomocy Żydom „Żegota”, założył komórkę pod pseudonimem „Felicja” (od imienia swojej żony), która udzielała pomocy Żydom, m.in. w formie znajdowania kryjówek, przydziału fałszywych dokumentów, rozdziału zapomóg[2]. Udzielał schronienia również na terenie własnego domu w Boernerowie (dziś w dzielnicy Bemowo). Pod opieką „Felicji” pozostawało ok. 1/5 Żydów ukrywających się w okupowanej Warszawie[3]. Brał udział w powstaniu warszawskim w drużynie rkm[4]. Po wojnie został sędzią Sądu Najwyższego[5][6][7][8]. Pod koniec 1948 został członkiem powołanej w 1947 komisji do spraw opracowania jednolitego polskiego kodeksu cywilnego[9].

Zmarł 21 grudnia 1966[10]. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera B15-2-20)[10].

Jego żoną była Felicja (zm. 1984)[10].

Odznaczenia i ordery

Przypisy

  1. ↑ Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Warszawie
  2. ↑ Karolina Dzięciołowska, Komórka Felicja [dostęp 2020-12-23].
  3. ↑ Karolina Dzięciołowska: Komórka „Felicja”. 2017-12. [dostęp 2018-02-02].
  4. ↑ Edward Kossoy: Żydzi w powstaniu warszawskim. polish-heroes.org. s. 16. [dostęp 2018-02-02].
  5. ↑ Anna Mieszkowska: Dzieci Ireny Sendlerowej. Warszawa: Warszawskie Wydawnictwo Literackie MUZA SA, 2009, s. 144. ISBN 978-83-7495-766-3.
  6. ↑ Władysław Bartoszewski. In memoriam. „Dzieje Najnowsze”. R. XXXI, s. 274, 1999. ISSN 0419-8824. 
  7. ↑ Adam Tycner: Więcej sprawiedliwych niż szmalcowników. rp.pl, 2012-09-27. [dostęp 2018-02-02].
  8. ↑ Adam Strzembosz: Sądownictwo w Polsce w latach 1956-1979. W: Tom 16. Sędziowie w czasie próby 1981-1988. Warszawa: 2005, s. 32, seria: Monografie. ISBN 83-89078-83-X.
  9. ↑ Przemysław Kowalski. Z badań nad prawem spadkowym w projekcie kodeksu cywilnego z 1948 r.. „Miscellanea Historico-Iuridica”. Tom XII, s. 262, 265, 2013. 
  10. ↑ a b c Lista pochowanych. Maurycy Herling-Grudziński. um.warszawa.pl. [dostęp 2018-02-01].
  11. ↑ M.P. z 1954 r. nr 103, poz. 1340.
  12. ↑ M.P. z 1947 r. nr 118, poz. 745.