Max Noether
Max Noether
Max Noether (ur. 24 września 1844 w Mannheim, zm. 13 grudnia 1921 w Erlangen[1]) − niemiecki matematyk pochodzenia żydowskiego, ojciec Emmy Noether i Fritza Noethera.
Życiorys
Studia odbył na Uniwersytecie Ruprechta i Karola w Heidelbergu, a 1875 został profesorem Uniwersytetu Fryderyka i Aleksandra w Erlangen[a] (Friedrich-Alexander-Universität Erlangen). Przyczynił się do rozwoju geometrii algebraicznej i teorii funkcji algebraicznych. W 1873 opublikował twierdzenie dotyczące krzywych algebraicznych, zawierające tak zwane warunki N.
Prace
- Zur Grundlegung der Theorie der algebraischen Raumcurven (Berlin 1883)
- Zur Erinnerung an Karl Georg Christian von Staudt (Erlangen 1901)
- Über die singulären Elemente der algebraischen Curven (Erlangen 1902)
- Abriß einer Theorie der algebraischen Funktionen (Lipsk 1911)
Uwagi
- ↑ W 1961 roku, kiedy do uniwersytetu przyłączono norymberską Wyższą Szkołę Ekonomii i Nauk Społecznych (Hochschule für Wirtschafts- und Sozialwissenschaften Nürnberg) i przekształcono ją w Wydział Ekonomii i Nauk Społecznych (Wirtschafts- und Sozialwissenschaftliche Fakultät), uczelnię przemianowano na „Uniwersytet Fryderyka i Aleksandra w Erlangen i Norymberdze” (Friedrich-Alexander-Universität Erlangen-Nürnberg).
Przypisy
- ↑ Noether Max, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2021-10-10].
Linki zewnętrzne
John J. O'Connor; Edmund F. Robertson: Max Noether w MacTutor History of Mathematics archive (ang.) [dostęp 2021-10-24].- Max Noether w bibliotece heidelberskiego uniwersytetu. ub.uni-heidelberg.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-11)].
Kontrola autorytatywna (osoba):
Identyfikatory zewnętrzne:
Media użyte na tej stronie
Noether 2514.JPG
Faculty image of Max Noether from his years at the University of Heidelberg
Faculty image of Max Noether from his years at the University of Heidelberg