Maximilian Steiner
(c) Ailura, CC BY-SA 3.0 AT |
Data urodzenia | 4 maja 1996 |
---|
Klub | WSV Bad Ischl |
---|
Debiut w PŚ | 5 grudnia 2020 w Niżnym Tagile (23. miejsce) |
---|
Pierwsze punkty w PŚ | 5 grudnia 2020 w Niżnym Tagile (23. miejsce) |
---|
Dorobek medalowy |
---|
|
Maximilian Steiner (ur. 4 maja 1996) – austriacki skoczek narciarski, reprezentant klubu WSV Bad Ischl. Drużynowy medalista mistrzostw świata juniorów, olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy i mistrzostw kraju.
Przebieg kariery
W zawodach FIS Cup zadebiutował 14 lipca 2012 w Villach, zajmując 40. miejsce. W lutym 2013 wziął udział w Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy. Indywidualnie zajął 4. miejsce, ze stratą 2 punktów do podium. W zawodach drużynowych zdobył dwa brązowe medale: w konkursie męskim oraz mieszanym[1]. W trakcie festiwalu, 17 lutego 2013, ustanowił rekord skoczni Trambulina Valea Cărbunării K-90, wynoszący 99,5 m. Tego samego dnia jego wynik został poprawiony przez Anže Laniška[2]. W lipcu 2013 w Villach zdobył pierwsze punkty FIS Cup, dwukrotnie zajmując 8. miejsce. W lutym 2014 w Râșnovie dwukrotnie stał na podium cyklu, kończąc zawody kolejno na 1. i 2. miejscu[3].
W styczniu 2016 w Bischofshofen zadebiutował w zawodach Pucharu Kontynentalnego, nie uzyskując awansu do drugiej serii. 24 lutego 2016 zdobył srebrny medal w konkursie drużyn mieszanych na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2016, w którym obok Steinera wystąpili również Claudia Purker, Chiara Hölzl i Janni Reisenauer. Indywidualnie zajął 9. miejsce, a w drużynowym konkursie mężczyzn był 4.[4].
W lipcu 2016 był 22. w konkursie Letniego Pucharu Kontynentalnego w Kranju, zdobywając swoje pierwsze punkty w zawodach tej rangi. W sierpniu stanął na drugim stopniu podium konkursu w Kuopio. W styczniu 2017 wystąpił w kwalifikacjach do zawodów Pucharu Świata w Innsbrucku, nie uzyskując awansu do konkursu głównego. W marcu 2017 jeszcze dwukrotnie stawał na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego[5].
W sierpniu 2017 zwyciężył w konkursie Letniego Pucharu Kontynentalnego we Frenštácie pod Radhoštěm, a we wrześniu 2017 zdobywał punkty Letniego Grand Prix w Czajkowskim, zajmując 18. i 21. miejsce. W zimowej części sezonu 2017/2018 trzykrotnie zajmował lokaty na podium FIS Cup[6].
W sezonie 2018/2019 dwukrotnie stawał na podium FIS Cup, również dwukrotnie zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce Pucharu Kontynentalnego[7]. Zajął 3. miejsce w klasyfikacji generalnej FIS Cup w skokach narciarskich 2019/2020[8]. W poszczególnych zawodach tego cyklu sześciokrotnie stawał na podium; raz, w styczniu 2020 w Zakopanem, zwyciężył. W Pucharze Kontynentalnym w sezonie 2019/2020 najwyżej klasyfikowany był w drugiej dziesiątce[9].
5 grudnia 2020 w Niżnym Tagile zadebiutował w konkursie głównym Pucharu Świata, zajmując 23. pozycję i tym samym równocześnie zdobywając pierwsze punkty tego cyklu. W dalszej części sezonu 2020/2021 jeszcze raz zajął miejsce w pierwszej trzydziestce PŚ, zawody w Innsbrucku w ramach 69. Turnieju Czterech Skoczni kończąc na 24. lokacie. W ramach Pucharu Kontynentalnego raz stanął na podium, odnosząc zwycięstwo w grudniowych zawodach w Engelbergu[10].
Reprezentując Górną Austrię zdobywał medale mistrzostw kraju w zawodach drużynowych: złoto w 2015[11] i brąz w 2016[12].
Indywidualnie
Drużynowo
Starty M. Steinera na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|
5. | 23 lutego | 2016 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-100 | indywid. | 88,0 m | 90,0 m | 222,8 pkt | 26,2 pkt | David Siegel |
2. | 24 lutego | 2016 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-100 | druż. mix.[b] | 91,5 m | 93,5 m | 869,8 pkt (217,9 pkt) | 13,0 pkt | Słowenia |
4. | 24 lutego | 2016 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-100 | druż.[a] | 90,5 m | 95,0 m | 808,8 pkt (211,2 pkt) | 57,9 pkt | Niemcy |
Indywidualnie
Drużynowo
Starty M. Steinera na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|
4. | 18 lutego | 2013 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-100 | indywid. | 94,0 m | 96,0 m | 244,5 pkt | 16,5 pkt | Cene Prevc |
3. | 20 lutego | 2013 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-100 | druż.[c] | 96,0 m | 98,0 m | 935,0 pkt (256,0 pkt) | 52,5 pkt | Słowenia |
3. | 22 lutego | 2013 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-65 | HS-72 | druż. mix.[d] | 67,5 m | 68,0 m | 812,7 pkt (243,5 pkt) | 75,8 pkt | Niemcy |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata
stan na 6 stycznia 2022
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w poszczególnych konkursach LGP
stan po zakończeniu LGP 2021
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
---|
1. | 11 marca | 2017 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-120 | HS-134 | 128,0 m | 126,5 m | 230,0 pkt | 3. | 25,9 pkt | Clemens Aigner |
2. | 12 marca | 2017 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-120 | HS-134 | 133,5 m | 126,5 m | 243,6 pkt | 2. | 0,2 pkt | Clemens Aigner |
3. | 28 grudnia | 2020 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-140 | 135,0 m | 143,0 m | 280,1 pkt | 1. | – |
stan na 28 grudnia 2021
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
stan po zakończeniu LPK 2021
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie
Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
---|
1. | 23 lutego | 2014 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-100 | 96,5 m | 95,5 m | 251,0 pkt |
2. | 15 grudnia | 2016 | Notodden | Tveitanbakken | K-90 | HS-100 | 98,5 m | 96,0 m | 260,0 pkt |
3. | 16 grudnia | 2016 | Notodden | Tveitanbakken | K-90 | HS-100 | 97,5 m | 100,0 m | 269,0 pkt |
4. | 13 stycznia | 2018 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | 140,0 m | 137,0 m | 279,1 pkt |
5. | 14 lipca | 2018 | Szczyrk | Skalite | K-95 | HS-106 | 101,0 m | 103,5 m | 254,5 pkt |
6. | 18 stycznia | 2020 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | 132,0 m | 134,0 m | 286,9 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie
Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
---|
1. | 22 lutego | 2014 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-100 | 93,0 m | 96,0 m | 246,0 pkt | 2. | 5,0 pkt | Eduard Torok |
2. | 23 lutego | 2014 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-100 | 96,5 m | 95,5 m | 251,0 pkt | 1. | – |
3. | 15 grudnia | 2016 | Notodden | Tveitanbakken | K-90 | HS-100 | 98,5 m | 96,0 m | 260,0 pkt | 1. | – |
4. | 16 grudnia | 2016 | Notodden | Tveitanbakken | K-90 | HS-100 | 97,5 m | 100,0 m | 269,0 pkt | 1. | – |
5. | 13 stycznia | 2018 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | 140,0 m | 137,0 m | 279,1 pkt | 1. | – |
6. | 14 stycznia | 2018 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | 133,5 m | 128,5 m | 250,1 pkt | 2. | 12,9 pkt | Stefan Huber |
7. | 21 stycznia | 2018 | Planica | Srednija velikanka | K-95 | HS-102 | 100,0 m | 104,0 m | 251,5 pkt | 3. | 10,5 pkt | Dominik Mayländer |
8. | 14 lipca | 2018 | Szczyrk | Skalite | K-95 | HS-106 | 101,0 m | 103,5 m | 254,5 pkt | 1. | – |
9. | 24 lutego | 2019 | Villach | Villacher Alpenarena | K-90 | HS-98 | 94,0 m | 82,0 m | 218,0 pkt | 3. | 4,5 pkt | Andreas Wank |
10. | 6 lipca | 2019 | Szczyrk | Skalite | K-95 | HS-104 | 98,0 m | 102,0 m | 240,0 pkt | 3. | 2,8 pkt | Tim Fuchs |
11. | 7 lipca | 2019 | Szczyrk | Skalite | K-95 | HS-104 | 104,0 m | 102,0 m | 241,3 pkt | 2. | 12,2 pkt | Claudio Mörth |
12. | 21 grudnia | 2019 | Oberwiesenthal | Fichtelbergschanzen | K-95 | HS-105 | 95,0 m | 95,0 m | 254,0 pkt | 2. | 8,6 pkt | Danił Sadriejew |
13. | 22 grudnia | 2019 | Oberwiesenthal | Fichtelbergschanzen | K-95 | HS-105 | 92,5 m | 100,5 m | 246,8 pkt | 3. | 0,9 pkt | Jaka Hvala i Tim Fuchs |
14. | 18 stycznia | 2020 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | 132,0 m | 134,0 m | 286,9 pkt | 1. | – |
15. | 19 stycznia | 2020 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | 139,5 m | 139,5 m | 275,0 pkt | 2. | 2,2 pkt | Stefan Rainer |
Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup
stan po zakończeniu sezonu 2019/2020
Uwagi
- ↑ a b Skład zespołu: Maximilian Steiner, Simon Greiderer, Thomas Hofer, Janni Reisenauer
- ↑ a b Skład zespołu: Claudia Purker, Maximilian Steiner, Chiara Hölzl, Janni Reisenauer
- ↑ a b Skład zespołu: Maximilian Steiner, Mario Mendel, Simon Greiderer, Thomas Hofer
- ↑ a b Skład zespołu: Elisabeth Raudaschl, Maximilian Steiner, Sonja Schoitsch, Thomas Hofer
Przypisy
Bibliografia
Indywidualnie | |
---|
Skocznia normalna indywidualnie | |
---|
Skocznia duża indywidualnie | |
---|
Drużynowo | - 2010: Tyrol (Kofler, Poppinger, Fettner, Schlierenzauer)
- 2011: Styria (Schabereiter, Loitzl, Pfannenstill, Zauner)
- 2012: Górna Austria (Diethart, S.Hayböck, M.Hayböck, Schiffner)
- 2013
- 2014
- 2015: Górna Austria (Schiffner, Steiner, Diethart, M.Hayböck)
- 2016: Tyrol (Kofler, Tollinger, Aigner, Fettner)
|
---|