Membranofony

Ten artykuł od 2011-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

(c) Tropenmuseum, part of the National Museum of World Cultures, CC BY-SA 3.0

Przykład membranofonu

Membranofony (instrumenty perkusyjne membranowe) – grupa instrumentów muzycznych w systematyce instrumentologicznej Curta Sachsa, w których źródłem dźwięku jest drgająca membrana (wibrator), wykonana zazwyczaj ze skóry lub błony, tworząca jedną z części instrumentu. Jej wibracja pobudzana jest uderzeniem pałką, szczotką lub dłonią. Membrana rozpięta jest na cylindrycznym, stożkowym lub innym podobnym korpusie, który jest zarazem pudłem rezonansowym instrumentu.

Ze względu na właściwości akustyczne wyróżnia się membranofony:

• o nieokreślonej wysokości dźwięku (bęben mały, bęben wielki, tom-tom),
• o określonej wysokości dźwięku (kotły, rototom).

Strojenie membranofonów drugiej grupy możliwe jest dzięki akustycznemu dopasowaniu rezonatora i równomiernemu napinaniu membrany za pomocą specjalnego mechanizmu.

Ze względu na sposób, w jaki membrana wprawiana jest w wibrację, wyróżnia się membranofony:

• uderzane – za pomocą pałki, dłoni lub palców (np. bęben mały i wielki, kotły, tom-tomy),
• pocierane – palcami lub wewnętrzną stroną dłoni (np. bęben obręczowy),
• dęte (np. mirliton),

Do najpopularniejszych membranofonów należą: kotły, bęben mały, bęben wielki, bęben podłużny, tamburyn prowansalski, tamburyn, bęben obręczowy.

Zobacz też

• kotły, bęben
• skale instrumentów muzycznych

Linki zewnętrzne

• Informacje o instrumentach perkusyjnych. perkusja.rockmetal.art.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-24)].
• Membranofony (Polskie ludowe instrumenty muzyczne)