Mięsień biodrowo-żebrowy

Część mięśni długich wyjca rudego. Mięsień biodrowo-żebrowy oznaczony liczbą 4, mięsień biodrowo-żebrowy szyi liczbą 1, a mięsień biodrowo-żebrowy lędźwi i klatki piersiowej liczbą 2

Mięsień biodrowo-żebrowy człowieka oznaczony jaskrawszą czerwienią

Mięsień biodrowo-żebrowy (musculus iliocostalis) – parzysty mięsień czworonogów, zaliczany do mięśni nadosiowych.

Gady i ptaki

Mięsień ten pojawia się u gadów w wyniku podziału ich mięśni nadosiowych podłużnymi przegrodami na trzy pasma. Sięga od okolic miednicy po okolicę szyi, biegnąc na żebrach. Największe rozmiary osiąga u węży, u których bierze udział w zginaniu tułowia i układaniu łusek brzusznych^[1]. U ptaków tworzy jeden mięsień z mięśniem najdłuższym, rozpoczynający się na części przedpanewkowej kości biodrowej i kończący na wyrostkach poprzecznych początkowych kręgów piersiowych, przykrywając po drodze bliższe końce żeber^[2].

Ssaki

U ssaków wchodzi w skład prostownika grzbietu. Bierze udział w stabilizowaniu kręgosłupa w odcinku lędźwiowym i piersiowym, przy działaniu jednostronnym w zginaniu go w bok, a ponadto współdziała z innymi mięśniami przy wydechu. Ciągnie się u nich od skrzydła kości biodrowej i okolicy lędźwiowej po szyjny odcinek kręgosłupa. Wyróżnia się w nim trzy części^[3][4]:

• mięsień biodrowo-żebrowy lędźwi (musculus iliocostalis lumborum)
• mięsień biodrowo-żebrowy klatki piersiowej (musculus iliocostalis thoracis)
• mięsień biodrowo-żebrowy szyi (musculus iliocostalis cervicis)

Człowiek

U człowieka m. biodrowo-żebrowy lędźwi bierze początek na grzebieniu kości biodrowej i kończy się w rejonie kątów żebrowych sześciu dolnych żeber, m. biodrowo-żebrowy klatki piersiowej zaczyna się na kątach żebrowych sześciu dolnych żeber i kończy na kątach sześciu górnych żeber, zaś m. biodrowo-żebrowy szyi ma przyczepy początkowe na kątach żebrowych żeber od trzeciego do szóstego, a przyczepy końcowe na wyrostkach poprzecznych kręgów szyjnych od czwartego do szóstego^[4].

Przypisy