Mięsień zębaty przedni

Mięsień zębaty przedni – na rysunku zaznaczony na czerwono.

Mięsień zębaty przedni (łac. musculus serratus anterior) – położony na bocznej ścianie klatki piersiowej, płaski, czworokątny mięsień, należący do grupy powierzchownych mięśni klatki piersiowej. Jest jednym z największych mięśni u człowieka.

Budowa

Od przodu posiada szeroki przyczep w kształcie 10 zębów piły rozpoczynający się na zewnętrznej powierzchni dziewięciu górnych żeber. Układa się ku tyłowi na powierzchni klatki piersiowej, przyczepiając się swoim drugim końcem na brzegu przyśrodkowym łopatki. Anatomicznie wyróżnia się trzy części mięśnia zębatego przedniego. Część górna najgrubsza i najkrótsza, rozpięta między pierwszym i drugim żebrem a stroną żebrową górnego kąta łopatki. Część środkowa, najcieńsza, rozpostarta między drugim i trzecim żebrem a brzegiem przyśrodkowym łopatki. Część dolna rozpięta między czwartym do dziewiątego żebra a stroną żebrową dolnego kąta łopatki.

Funkcja

Część górna jest antagonistą części środkowej mięśnia czworobocznego pociągając staw ramienny do przodu. Część dolna pociąga bark ku dołowi, a kąt dolny łopatki do przodu i bocznie w kierunku dołu pachowego ustawiając przy tym panewkę stawową łopatki ku górze, co umożliwia podniesienie kończyny górnej powyżej poziomu. Dodatkowo mięsień zębaty dociska łopatkę do ściany klatki piersiowej. Jest pomocniczym mięśniem wdechowym.

Unaczynienie

• tętnica piersiowa boczna
• tętnica piersiowo-grzbietowa

Unerwienie

• nerw piersiowy długi C_5-8