Michał Żebrowski (aktor)

Michał Żebrowski
Ilustracja
Michał Żebrowski (2012)
Imię i nazwisko

Michał Jan Żebrowski

Data i miejsce urodzenia

17 czerwca 1972
Warszawa

Zawód

aktor

Współmałżonek

Aleksandra Żebrowska
(od 2009)

Lata aktywności

od 1993

Zespół artystyczny
Teatr 6. piętro
Odznaczenia
Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Michał Jan Żebrowski (ur. 17 czerwca 1972 w Warszawie) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, dyrektor Teatru 6. piętro (od 2010).

Rozpoznawalność zapewnił mu udział w filmach takich jak Ogniem i mieczem (1999), Pan Tadeusz (1999), Wiedźmin (2001), Stara baśń. Kiedy słońce było bogiem (2003), Pręgi (2004) i Kto nigdy nie żył... (2006). Od 2011 występuje w serialu Na dobre i na złe w roli prof. Andrzeja Falkowicza.

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się i dorastał w Warszawie[1] jako syn Bożeny Urbańskiej-Żebrowskiej i Tadeusza Żebrowskiego, inżyniera[2][3][4]. Uczęszczał do Szkoły Podstawowej nr 158 im. Jana Kilińskiego w Śródmieściu[5], gdzie jego najlepszym kolegą był Rafał Trzaskowski[6]. O zawodzie aktorskim marzył od dziecka, uczęszczał na zajęcia szkolnego kółka recytatorskiego i zdobywał czołowe miejsca w konkursach recytatorskich. Ukończył warszawskie XI Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Reja[7].

Początki kariery

W 1991 zdał egzamin na Wydział Aktorski warszawskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej, którą ukończył w 1995[8]. Na trzecim roku studiów stanął po raz pierwszy przed kamerą w dramacie telewizyjnym Feliksa Falka Samowolka (1993) u boku Roberta Gonery oraz dreszczowcu telewizyjnym Wynajmę pokój... (1993) z Igorem Przegrodzkim i Beatą Ścibakówną.

Jego debiutem scenicznym była rola Jimmy’ego Portera w sztuce Johna Osborne’a Miłość i gniew (1994) w reżyserii Mariusza Benoit na deskach Teatru Powszechnego im. Zygmunta Hübnera, z którym był związany w latach 1995–1996. Za swój debiut teatralny oraz rolę Posła Parysów w inscenizacji Jana Kochanowskiego Odprawa posłów greckich i występ w przedstawieniu Zbigniewa Herberta Opowiastki o Panu Cogito został uhonorowany nagrodą jury, publiczności i Jana Machulskiego na XIII Łódzkim Przeglądzie Szkół Teatralnych '95.

Rozwój kariery

Odcisk dłoni w Promenadzie Gwiazd w Międzyzdrojach

Zadebiutował na kinowym ekranie rolą młodego robotnika, który uniesiony emocjonalnym porywem, staje się mimowolnym przywódcą protestu w filmie historycznym Filipa Bajona Poznań 56 (1996). Po gościnnym występie w pięciu odcinkach serialu Sława i chwała (1997), zagrał postać Jana Skrzetuskiego w adaptacji powieści Henryka Sienkiewicza Ogniem i mieczem (1999) w reżyserii Jerzego Hoffmana, za którą otrzymał nominację do nagrody Orła w kategorii najlepsza główna rola męska.

Występował w warszawskich teatrach: Ateneum im. Stefana Jaracza (od 1997), Narodowym (2004), Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza (2005), Nowym Praga (2006), Komedia (2007) i Wielkim (2007).

Jego kreacja Tadeusza Soplicy w ekranizacji poematu Adama Mickiewicza Pan Tadeusz (1999) w reżyserii Andrzeja Wajdy przyniosła mu przychylność krytyków, a wydana płyta Zakochany Pan Tadeusz (1999) z dwunastoma fragmentami poematu w jego recytacji zyskała status platynowej płyty. W 2000 otrzymał nagrodę Akademii Telewizyjnej Wiktor, Złotą Odznakę w Złotej Piątce w plebiscycie czytelników „TeleRzeczpospolitej” oraz Złotą Kaczkę.

Za rolę Geralta z Rivii, zwanego również Białym Wilkiem, w filmie fantasy Wiedźmin (2001) był nominowany do nagrody Orła w kategorii najlepsza główna rola męska. Kiedy po Wiedźminie miał dużą nadwagę, przyszedł na Gwardię w Hali Mirowskiej i pod okiem trenera wicemistrza olimpijskiego Pawła Skrzecza zaczął trenować boks[9].

W 2002 znalazł się na drugim miejscu w plebiscycie „TeleRzeczpospolitej” na najpopularniejszego aktora, odebrał nagrodę Fryderyka w kategorii album roku – poezja śpiewana/piosenka autorska za płytę Lubię, kiedy kobieta (2001) nagraną z Anną Marią Jopek, Kasią Nosowską i Kasią Stankiewicz oraz została mu przyznana Specjalna TeleMaska, nagroda czasopisma Tele Tydzień. W 2004 ukazała się seria płyt Poczytaj mi tato, gdzie czyta klasykę polskiej poezji dla dzieci.

Pojawił się w biograficznym dramacie wojennym Romana Polańskiego Pianista (2002). Uznanie krytyki, Złotą Kaczkę, statuetkę Jańcia Wodnika na Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Filmowej „Prowincjonalia” we Wrześni oraz trzecią nominację do nagrody Orła przyniosła mu kreacja trzydziestoletniego Wojciecha Winklera, ambitnego i samodzielnego, a jednak izolującego się od świata i ludzi, wychowanego w dzieciństwie przez sadystycznego ojca w dramacie psychologicznym Magdaleny Piekorz Pręgi (2004). W dramacie Andrzeja Seweryna Kto nigdy nie żył… (2005) wcielił się w postać charyzmatycznego księdza Jana, który stał się nosicielem wirusa HIV, co zmieniło jego życie w koszmar. W 2007 zagrał rolę hetmana Kibowskiego w produkcji rosyjskiej pt. Rok 1612[10].

Latem 2005 na antenie radia RMF FM czytał Travelera[11]. W marcu 2010 stworzył z Eugeniuszem Korinem warszawski Teatr 6. piętro, którego jest dyrektorem.

6 stycznia 2012 po raz pierwszy trafił do serialu Na dobre i na złe w roli profesora doktora habilitowanego nauk medycznych Andrzeja Falkowicza, za którą w kategorii Aktor otrzymał Telekamerę 2015 (9 lutego), Telekamerę 2016 (22 lutego)[12], Telekamerę 2017 (30 stycznia)[13] i Telekamerę 2018 (12 lutego).

W 2015 pojawił się w reklamie Play, a 14 października 2020 wraz z Borysem Szycem wziął udział w kampanii reklamowej burgera Maestro w sieci gastronomicznej McDonald’s. Był na okładkach magazynów takich jak „Gala”, „Tele Tydzień”, „Elle”, „Exclusive”, „Viva!”, „Rewia”, „Film”, „Sukces”, „Live & Travel”, „Logo”, „L’Officiel”, „Super TV” i „Dobry Tydzień”[14].

Życie prywatne

Michał Żebrowski z żoną Aleksandrą (2013)

20 czerwca 2009 w Brzegach-Rynias poślubił młodszą o 15 lat Aleksandrę Adamczyk[15]. Mają czwórkę dzieci – trzech synów: Franciszka (ur. 2010)[16], Henryka (ur. 2013)[17] i Feliksa (ur. 6 sierpnia 2020)[18][19] oraz córkę (ur. 30 lipca 2022)[20].

Ma dom na Podhalu, gdzie prowadzi małe gospodarstwo ekologiczne[15].

Filmografia

Filmreel-icon.svg Filmy fabularne

RokTytułRolaReżyseria
1993Wynajmę pokój...OlekAndrzej Titkow
1993SamowolkaPawlikFeliks Falk
1996Poznań 56ZenekFilip Bajon
1999Pan TadeuszTadeusz SoplicaAndrzej Wajda
1999Ogniem i mieczemJan SkrzetuskiJerzy Hoffman
2001WiedźminGeralt z RiviiMarek Brodzki
2002PianistaJurekRoman Polański
2003Stara baśń. Kiedy słońce było bogiemZiemowitJerzy Hoffman
2004PręgiWojciech WinklerMagdalena Piekorz
2005Kochankowie Roku TygrysaWolskiJacek Bromski
2006Kto nigdy nie żył...ksiądz JanAndrzej Seweryn
2007Rok 1612hetman KibowskiWładimir Chotinienko
2008Sennośćmąż RóżyMagdalena Piekorz
2009Janosik. Prawdziwa historiaTurjag HuncagaAgnieszka Holland
Kasia Adamik
20111920 Bitwa warszawskaWładysław GrabskiJerzy Hoffman
2012SępSępEugeniusz Korin
2012Nad życieJacek Olszewski, mąż AgatyAnna Plutecka-Mesjasz
2013Tajemnica Westerplattemjr Henryk SucharskiPaweł Chochlew
2014Facet (nie)potrzebny od zarazlekarzWeronika Migoń
2016Za niebieskimi drzwiamiKrwawiecMariusz Palej
2017Wszystko albo nic (Vsetko alebo nic)JakubMarta Ferencová
Filmreel-icon.svg Seriale telewizyjne
1997Sława i chwałaJanusz Myszyński (odc. 1-5)Kazimierz Kutz
2000Ogniem i mieczemJan SkrzetuskiJerzy Hoffman
2002WiedźminGeralt z RiviiMarek Brodzki
2003Kasia i Tomek(odc.7, seria II)Jurek Bogajewicz
2004Stara baśńZiemowitJerzy Hoffman
2009Janosik. Prawdziwa historiaTurjag HuncagaAgnieszka Holland
Kasia Adamik
od 2011Na dobre i na złeprof. Andrzej Falkowicz (od odc.467)różni
2018Ucho Prezesaaktor odgrywający rolę Prezesa w filmie Tytan (odc.41-42)Tadeusz Śliwa

Polski dubbing

Dyskografia

RokDane dot. albumuNajwyższe pozycje na liścieCertyfikat
POL
1999Zakochany Pan Tadeusz
  • Data: 1999
  • Wydawca: BMG
24[24]
2001Lubię, kiedy kobieta
  • Data: 25 czerwca 2001[26]
  • Wydawca: BMG
4[27]
2002Poczytaj mi tato
  • Data: 14 sierpnia 2002
  • Wydawca: BMG
26[28]
Poczytaj mi tato 2
  • Data: 20 października 2002
  • Wydawca: BMG
26[28]
2003Poczytaj mi tato 3
  • Data: 9 kwietnia 2003
  • Wydawca: BMG
20[29]
2009Mały Książę
  • Data: 25 maja 2009[30]
  • Wydawca: Sony Music
1[31]
Hans Christian Andersen Baśnie
  • Data: 23 listopada 2009
  • Wydawca: Izabelin
32[32]
  • platynowa płyta[33]

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Personalidade: Michał Żebrowski (Polônia). InterFilmes.com. [dostęp 2019-10-28]. (port.).
  2. ↑ Wojciech Zając: Michał Żebrowski pogrążony w żałobie. Stracił bliską osobę. MSN, 13 marca 2021. [dostęp 2021-03-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-03-14)]. (pol.).
  3. ↑ ksz: Michał Żebrowski w żałobie. Zmarł jego ukochany ojciec. Potworna strata. „Super Express”, 12 marca 2021. [dostęp 2021-03-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-03-14)]. (pol.).
  4. ↑ Elwira Szczepańska: Nie żyje ojciec Michała Żebrowskiego. Lokalna prasa podała szczegóły. JastrzabPost.pl, 13 marca 2021. [dostęp 2021-03-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-03-14)]. (pol.).
  5. ↑ Marzena Wyszyńska (2017-12-05): 60-lecie Szkoły nr 158 im. Jana Kilińskiego. Śródmieście (Warszawa). [dostęp 2019-10-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-28)]. (pol.).
  6. ↑ Sylwester Ruszkiewicz (2013-11-20): Michał Żebrowski: Trzaskowski będzie prezydentem. „Super Express”. [dostęp 2019-10-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-28)]. (pol.).
  7. ↑ Michał Żebrowski. ČSFD.cz. [dostęp 2019-10-28]. (cz.).
  8. ↑ Michal Zebrowski – Bio, Facts, Family. Famous Birthdays. [dostęp 2019-10-23]. (ang.).
  9. ↑ Ula Siarkiewicz (2015-01-26): Michał Żebrowski: Boksuję, żeby dłużej żyć. „Super Express”. [dostęp 2019-10-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-28)]. (pol.).
  10. ↑ Artista: Michał Żebrowski (17 de junho de 1972). Filmow. [dostęp 2017-01-05]. (port.).
  11. ↑ Traveler. RMF FM. [dostęp 2015-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-29)]. (pol.).
  12. ↑ Telekamery Tele Tygodnia 2016. telekamery.pl. [dostęp 2017-06-22]. (pol.).
  13. ↑ Telekamery Tele Tygodnia 2017. telekamery.pl. [dostęp 2017-06-22]. (pol.).
  14. ↑ Michał Żebrowski Magazines. FamousFix. [dostęp 2022-08-19]. (ang.).
  15. ↑ a b „Kropka TV”, nr 3 z 2016-01-22-28
  16. ↑ Bartłomiej Balicki (2017-01-07): Aleksandra Żebrowska w końcu pokazała zdjęcia synów! Nie ma wątpliwości, do kogo są podobni. Plejada.pl. [dostęp 2019-10-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-28)]. (pol.).
  17. ↑ Tygodnik „Życie na Gorąco” nr 29, 17 lipca 2014, s. 35.
  18. ↑ Michał i Aleksandra Żebrowscy doczekali się trzeciego syna. Na Instagram wrzucili zdjęcia Feliksa. „Wprost”. [dostęp 2020-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-11)]. (pol.).
  19. ↑ Adriana Słowik (2020-08-09): Michał Żebrowski i Aleksandra Żebrowska pokazali syna. Jak się ma Feliks i jego dumni rodzice?. „Tele Magazyn”. [dostęp 2020-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-11)]. (pol.).
  20. ↑ Marta Świerczyńska, Aleksandra Żebrowska urodziła!, styl.fm, 30 lipca 2022 [dostęp 2022-08-01] [zarchiwizowane z adresu 2022-08-01] (pol.).
  21. ↑ Michał Żebrowski jako Gideon Hask. Electronic Arts Polska. [dostęp 2017-11-07].
  22. ↑ "Spider-Man: Bez drogi do domu": obsada polskiego dubbingu, wSyncu, 17 grudnia 2021 [dostęp 2021-12-17] (pol.).
  23. ↑ „Doktor Strange w multiwersum obłędu”: obsada polskiego dubbingu – wSyncu, web.archive.org, 6 maja 2022 [dostęp 2022-05-07] [zarchiwizowane z adresu 2022-05-06].
  24. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 12.11.2001 – 18.11.2001. olis.onyx.pl. [dostęp 2013-11-19]. (pol.).
  25. ↑ Platynowe płyty CD (przyznane w 1999 roku). bestsellery.zpav.pl. [dostęp 2017-06-22]. (pol.).
  26. ↑ Michał Żebrowski – „Lubię, kiedy kobieta”. muzyka.wp.pl. [dostęp 2013-11-19]. (pol.).
  27. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 18.06.2001 – 24.06.2001. olis.onyx.pl. [dostęp 2013-11-19]. (pol.).
  28. ↑ a b OLiS – sprzedaż w okresie 09.12.2002 – 15.12.2002. olis.onyx.pl. [dostęp 2013-11-19]. (pol.).
  29. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 21.04.2003 – 04.05.2003. olis.onyx.pl. [dostęp 2013-11-19]. (pol.).
  30. ↑ Płyta Mały Książę – Michał Żebrowski. muzyka.onet.pl. [dostęp 2013-11-19]. (pol.).
  31. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 22.06.2009 – 28.06.2009. olis.onyx.pl. [dostęp 2013-11-19]. (pol.).
  32. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 07.12.2009 – 13.12.2009. olis.onyx.pl. [dostęp 2013-11-19]. (pol.).
  33. ↑ Platynowe płyty CD (przyznane w 2010 roku). bestsellery.zpav.pl. [dostęp 2017-06-22]. (pol.).
  34. ↑ Wręczenie medali „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. mkidn.gov.pl, 2015-10-05. [dostęp 2016-02-20].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Michał Zebrowski.jpg
Autor: Ja Fryta from Strzegom, Licencja: CC BY-SA 2.0
Michał Żebrowski
Michał Żebrowski Odcisk.JPG
Autor: Damianwiszowaty12, Licencja: CC BY-SA 3.0
Odcisk gwiazdy na ul. Aleji Gwiazd w Międzyzdrojach woj. zachodniopomorskie pow. kamieński
Herr Żebrowski mit seiner Frau.jpg
Autor: ValentinK1, Licencja: CC BY-SA 3.0
Michał Żebrowski z żoną Aleksandrą.
Filmreel-icon.svg
Autor: , Licencja: LGPL
Combination of clapperboard and film reel icons for use in director film stub template.
POL Brązowy Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis BAR.png
Baretka Brązowego Medalu "Zasłużony Kulturze - Gloria Artis"