Michał Chyliński (dziennikarz)

Michał Chyliński
Ilustracja
Michał Chyliński (przed 1905)
Data urodzenia

1856

Data śmierci

18 czerwca 1925

Zawód, zajęcie

dziennikarz

Narodowość

polska

Rodzice

Wojciech

Krewni i powinowaci

Antoni, Kajetan (bracia)

Michał Chyliński[1] herbu Jastrzębiec (ur. 1856, zm. 18 czerwca 1925) – polski dziennikarz, polityk.

Życiorys

Urodził się w 1856[2]. Został dziennikarzem[3]. Był synem Wojciecha Chylińskiego (zm. 1893) z miejscowości Michalcze, bratem Antoniego (ksiądz proboszcz rzymskokatolicki tamże) i Kajetana (sędzia)[4].

W C. K. Armii w latach od około 1873 do około 1882 był rezerwowym akcesistą w grupie urzędników wojskowych zaopatrzenia żywnościowego[5][6][7][8][9][10][11][12]. Następnie został przeniesiony do C. K. Obronie Krajowej i od około 1882 do około 1885 jako akcesista w grupie nieaktywnych urzędników zaopatrzenia żywnościowego obrony krajowej posiadał przydział do Galicyjskiego batalionu piechoty obrony krajowej nr 52 w Krakowie[13][14].

Od 1892 do 1899 był redaktorem krakowskiego dziennika „Czas”[15]. Był wiceprezesem Towarzystwa Dziennikarzy Polskich we Lwowie[16]. Był radnym Krakowa z ramienia stronnictwa konserwatystów[17]. Po wyborze na urząd prezydenta Krakowa Juliusza Leo (1904) w połowie 1905 został wybrany I wiceprezydentem Krakowa, wchodząc do prezydium miasta Krakowa z ramienia stronnictwa konserwatystów – wspólnie z prezydentem Leo i Józefem Sare tj. II wiceprezydentem[17][18][3]. Po przejściu Leo i Sare do grona lewicy, Chyliński złożył rezygnację ze stanowiska I wiceprezydenta[3]. Następnie objął stanowisko redaktora „Gazety Lwowskiej” po Adamie Krechowieckim[3]. Zmarł 18 czerwca 1925[19]. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie[20][19].

Przypisy

  1. ↑ W ewidencji wojskowej c. k. armii był określany w języku niemieckim jako „Michael Chyliński”.
  2. ↑ Michał Chyliński. sejm-wielki.pl. [dostęp 2019-02-01].
  3. ↑ a b c d Ustąpienie. „Nowości Illustrowane”. Nr 46, s. 13, 16 listopada 1907. 
  4. ↑ Tages-Neuigkeiten. Ein hogeschätzter Mann †. „(Neuigkeits) Welt Blatt”. Nr 52, s. 5, 4 marca 1893. (niem.). 
  5. ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1874. Wiedeń: 1874, s. 656.
  6. ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1875. Wiedeń: 1874, s. 663.
  7. ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1877. Wiedeń: 1876, s. 709.
  8. ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1878. Wiedeń: 1877, s. 727.
  9. ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1879. Wiedeń: 1878, s. 746.
  10. ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1880. Wiedeń: 1879, s. 778.
  11. ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1881. Wiedeń: 1880, s. 790.
  12. ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1882. Wiedeń: 1881, s. 808.
  13. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1883. Wiedeń: 1883, s. 236.
  14. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1884. Wiedeń: 1884, s. 235.
  15. ↑ Czas. mbc.malopolska.pl. [dostęp 2019-02-01].
  16. ↑ Tow. dziennikarzy polskich we Lwowie. „Nowości Illustrowane”. Nr 3, s. 6–7, 20 stycznia 1906. 
  17. ↑ a b Nowi wiceprezydenci miasta Krakowa. „Nowości Illustrowane”. Nr 3, s. 7, 15 października 1904. 
  18. ↑ Nowe prezydyum miasta Krakowa. „Nowości Illustrowane”. Nr 28, s. 13, 8 lipca 1905. 
  19. ↑ a b Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Michał Chyliński. rakowice.eu. [dostęp 2019-02-01].
  20. ↑ Lista osób zasłużonych pochowanych na Cmentarzu Rakowickim (1803–1939). W: Karolina Grodziska–Ożóg: Cmentarz Rakowicki w Krakowie. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987, s. 102. ISBN 83-08-01428-3.

Media użyte na tej stronie

Michał Chyliński (-1906).jpg
Michał Chyliński (-1906)