Michał Działyński (zm. 1713)

Michał Działyński herbu Ogończyk (zm. 1713). Syn Stanisława, brat Jana, ojciec Jakuba. Aktywnie agitował w Prusach Królewskich na rzecz elekcji Michała Korybuta Wiśniowieckiego[1]. W 1697 roku był elektorem Augusta II Mocnego z województwa poznańskiego[2]. Awansował z pozycji chorążego pomorskiego w 1702 na urząd kasztelana bydgoskiego, a w 1706 kasztelana brzeskokujawskiego. Trzykrotnie żonaty: z Ewą Grudzińską herbu Grzymała, Konstancją Szamowską i Ludwiką Niegolewską, chorążanką wschowską. Być może dzięki dobrom posagowym którejś z dwóch pierwszych żon wszedł w posiadanie majętności na Kujawach, a dzięki trzeciej – w Wielkopolsce[3].

Poseł sejmiku łęczyckiego na sejm zwyczajny 1688 roku, poseł sejmiku kowalewskiego na sejm 1690 roku[4].

Przypisy

  1. T. Zielińska, Działyńscy, [w:] Zielińska T., Poczet polskich rodów arystokratycznych, Poznań 1997, s. 87.
  2. Suffragia województw i ziem koronnych i W.X. Litewskiego zgodnie na [...] Augusta II obranego króla polskiego [...] dnia 27 VI i przy poparciu wolnej elekcjej jego [...], s. 1.
  3. T. Zielińska, Działyńscy, [w:] Zielińska T., Poczet polskich rodów arystokratycznych, Poznań 1997, s. 88.
  4. Robert Kołodziej, Ostatni wolności naszej klejnot. Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana III Sobieskiego, Poznań 2014, s. 596.